"Baka wala si Irene?" Naawa si Avery kay Rose nang makitang hirap na hirap itong sumigaw. "Baka sa ibang lugar siya nagpunta."Nag- pout si Rose sa pagkalito. "Dito lang kami naglalaro. Wala kaming pinupuntahan.""Baka natutulog siya?" sabi ni Avery."Hindi ko alam..." Nag- aalalang hinila ni Rose ang damit niya at tinungo ang dorm. "Kailangan kong sabihin sa kanya bago ako umalis, kung hindi, iiyak siya kapag hindi niya ako mahanap.""Oo, sasama ako sayo." Matiyagang sinundan ni Avery si Rose at nakarating sa dorm ng dalaga.Isa itong maluwang na silid na may maraming kama.Napatingin si Avery sa loob at napansin niyang malinis at maayos ang mga kama. Walang natutulog sa loob ng kwarto, at si Irene ay wala kahit saan."Nasaan si Irene?" Bulong ni Rose at tumakbo palabas.Isang madre ang nakatayo sa labas ng pinto at pinigilan si Rose." Rose, umalis ka na dahil nakapagdesisyon ka na, na aalis ka kasama si Miss Tate dito! Alam na ni Irene na aalis ka. Nagalit siya at kinuha si
" Hindi ko alam ang detalye ng testamento. Nakikiramay lamang ang abogado. Hindi niya ipinakita sa akin ang kalooban.""Naku... Na- inform ka man lang niya kung magkano ang nakukuha mo, di ba?" Mapait na sabi ni Violet. "Sigurado ako na marami yan. Sebastian, isa lang naman ang gusto kong malaman... May iniwan ba sa akin si Dad?"Ayaw sagutin ni Sebastian ang tanong na iyon. "Hindi ko alam, Sis. Malalaman mo kapag nabasa ang testamento.""Haha! Sebastian, iniwan ka na ba ni Dad?" tanong ni Violet. "Alam mo ba kung sino ang nagsabi sa akin niyan?"Nanatiling tahimik si Sebastian. Hindi niya alam kung sino ang nagsabi nito sa kanyang kapatid, ngunit ramdam niya ang galit ni Violet." Kahit ano. Makikita natin kung ano ang mangyayari bukas pag nagkita tayo ng abogado!" Binaba ni Violet ang tawag.Nagpasya siyang magtrabaho kasama si Natalie kaysa umasa kay Sebastian. Kahit papaano, naging tapat si Natalie sa kanya, habang si Sebastian ay malinaw na may itinatago sa kanya.Samantala
" Punta tayo sa ospital para magpa- check up. Kami na ang magdedesisyon kung saan siya nakatira pagkatapos nito!" Napatingin si Avery kay Rose. " Mabait siyang bata, at sa tingin ko gusto niya rin ako. Sabi niya may iba na daw gustong kunin siya, pero lahat sila tinanggihan niya. Hindi siya natakot nang makita niya ako."" Oo, maganda kung matutulungan mo siya. Hindi ganoon kaligtas para sa kanya ang manatili sa simbahang iyon." Sinulyapan ni Elliot ang puting buhok ni Rose at bumulong, "Mukha siyang maliit na anghel.""Elliot, alam kong hindi ka tatanggi, pero hindi ko akalain na magiging ganito ka kasigla. Nagulat ka sa akin.""Ganyan na ba ako kalamig sa isang tao?" Nagmuni- muni siya sa bagay na iyon. " Sa tingin ko iniuugnay mo ako sa Elliot na kilala mo bago ko nakilala ang mga bata. Simula nang pumasok ang mga bata sa buhay ko, naging mabait na ako."Ang dalawang bodyguard na nakaupo sa driver at passenger seat ay halos mapahagalpak sa tawa.Pinag- aralan ni Avery ang mukha
Napatingin si Robert kay Rose. "Ivy ang pangalan ng kapatid ko, pero nawala siya.""Oh," sabi ni Rose. " May nakababata rin akong kapatid na babae. Siya ang aking matalik na kaibigan. Ang pangalan niya ay Irene."Sinulyapan ni Robert ang hairclip sa buhok ni Rose at sinabing, "Iyan ang hairclip ng ate ko. Baka magalit siya kapag ginamit mo ang mga gamit niya!" Huminto muna siya, bago nagpatuloy, " Bibilhan kita ng magandang hair clip sa susunod, ayos ba iyon?"Napasimangot si Rose. "Sure. Pero wala akong pera kaya wala akong maibili sayo.""May pera ako. Ang dami. Maaari kong ibigay sa iyo ang ilan dito," aniya, bago hinawakan ang kamay ni Rose at hinila siya papunta sa kwarto nito.Mabilis na nagbuklod ang dalawang bata nang walang tulong ng mga matatanda, at hinihingal si Avery habang pinagmamasdan silang mawala sa silid ni Robert."Haha, mukhang alam na alam ni Robert ang paraan ng mga babae! Hindi na tayo mag- aalala na magkakaroon siya ng asawa sa hinaharap!" pang- aasar ni
Pinipigilan ni Elliot ang pagtawa. " Avery, ano ang nangyari sa pagpapalaki sa kanila ng malakas? Ito ay isang pagbagsak lang. Hayaan mo siyang bumangon mag- isa."Namula siya. "Ito ay hindi ang parehong bagay.""Ang sahig ay carpeted, at hindi siya magkakaroon ng pasa kahit na subukan niya. Hindi niya mabali ang kanyang mga buto o kung ano pa man." Inalis ni Elliot ang lahat ng posibleng dahilan ni Avery. "Naiintindihan mo ba na hindi ko siya sinasadyang kunsintihin? Minsan, ang pag- alam ng isang bagay at ang aktwal na paggawa nito ay dalawang magkaibang bagay."Pinandilatan siya ni Avery, at hinila siya ni Elliot palapit sa kanya. "Wag na nating istorbohin sina Robert at Rose. Ang saya- saya nila."Tuluyan nang nalipat ni Robert ang atensyon mula sa kanyang mga magulang kay Rose. Hinawakan niya ang kamay ni Rose at dinala sa gaming area. "Rose, hayaan mo akong ipakita sa iyo ang aking mga laruan! Marami akong mga ito!"Umalis siya kasama si Rose at sinabi ni Elliot, " Kita mo na
"Oh... Mommy, saan mo siya nahanap?" Curious na tanong ni Layla."Nagpunta si Mommy sa Hightide Church, at doon ko nakilala si Rose," sabi ni Avery. "Higit sa tatlumpung babae ang nandoon! Lahat sila ay dinala na ng simbahan. Ihahatid na kita doon sa susunod, okay?"Nais ni Avery na maranasan ng kanyang anak ang magkakaibang kalikasan ng buhay upang makita ni Layla kung ano ang buhay para sa iba't ibang tao."Oo naman!" Walang pagdadalawang- isip na pumayag si Layla. " Mommy, hahanapin ko ngayon sina Rose at Robert. Ayokong guluhin ni Robert ang kwarto ko.""Avery, kain na tayo! Hindi naman siguro nagugutom ang mga bata ngayon." Kinaladkad ni Elliot si Avery papunta sa dining room." Hindi rin naman talaga ako gutom. Nagsalo ako ng meryenda kay Rose sa hapon." Sinundan siya ni Avery sa dining room nang walang pakialam. "Sasabihin ko kay Wesley ang kalagayan ni Rose para malaman kung may ideya ba siya."“Sige lang! Wala akong maitutulong masyado bukod sa magbayad, gayon pa man." A
Laking gulat ni Sebastian na natagpuan nila ang bangkay ni Dean, ngunit mabilis siyang nakabawi nang ibigay sa kanya ng doktor ang resulta ng DNA test, na nagpapatunay na si Dean nga ang katawan.Sina Dean at Natalie ay nasa isang labanan hanggang sa kamatayan, at kahit sino ang matatalo, ito ay magwawakas nang masama.Dahil tuluyan nang naagnas ang katawan ni Dean, hindi na nila maitago ang bangkay, at agad siyang ipina- cremate ng pamilya Jenning.Naiuwi lang nila ang kanyang abo noong gabing iyon.Sinundan ni Mr. Lycett ang pamilya at pinanood ang bulok na katawan ni Dean na nasunog hanggang sa wala.Bagama't na- cremate na ang bangkay, kailangan pa ring pag- usapan ng magkapatid ang mga detalye ng kanyang libing."Mr. Lycett, ipahayag mo na ang kalooban ng ating ama!" Tumingin si Violet kay Mr. Lycett.Agad namang lumingon si Mr. Lycett kay Sebastian."Haha! Mr. Lycett, hindi mo kailangang kumilos nang malinaw. Naipaalam mo na ba kay Sebastian ang mga nakasulat sa will?" Ga
"Huwag ka nang magalit, Sis. Wala rin napala si Bobby. Naawa ako sa inyong dalawa! Napakaraming sakripisyo niyong dalawa para sa pamilya, ni hindi man lang niya kayo iniwan. Paboritismo ito. !""Ito ay mawawalan ng bisa!" Nagdilim ang ekspresyon ni Violet habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin. "sandali lang, Sebastian! Hindi ko ito matitiis!"Inagaw ni Violet ang papel sa sahig at padabog na lumabas ng mansyon. Sinundan siya ng iba.Napansin ng abogado ang ekspresyon ng mukha ni Sebastian at tinapik siya sa balikat. "Ang kalooban ng iyong ama ay protektado ng batas, at kahit hindi nila ito gusto, dapat nilang tanggapin ang katotohanan. Sebastian, siguraduhin mo lang na nakatutok ka sa libing ng iyong ama para hindi isipin ng iba na ang pamilya ay nagkakagulo sa sa sandaling ito.""Salamat sa pag- aliw. Alam kong magagalit sila at baka magsama-sama pa sila para magsampa ng kaso laban sa akin para makuha ang pera," ani ni Sebastian. " Nag- hire ako ng isang magaling na abogado k