Napatingin si Robert kay Rose. "Ivy ang pangalan ng kapatid ko, pero nawala siya.""Oh," sabi ni Rose. " May nakababata rin akong kapatid na babae. Siya ang aking matalik na kaibigan. Ang pangalan niya ay Irene."Sinulyapan ni Robert ang hairclip sa buhok ni Rose at sinabing, "Iyan ang hairclip ng ate ko. Baka magalit siya kapag ginamit mo ang mga gamit niya!" Huminto muna siya, bago nagpatuloy, " Bibilhan kita ng magandang hair clip sa susunod, ayos ba iyon?"Napasimangot si Rose. "Sure. Pero wala akong pera kaya wala akong maibili sayo.""May pera ako. Ang dami. Maaari kong ibigay sa iyo ang ilan dito," aniya, bago hinawakan ang kamay ni Rose at hinila siya papunta sa kwarto nito.Mabilis na nagbuklod ang dalawang bata nang walang tulong ng mga matatanda, at hinihingal si Avery habang pinagmamasdan silang mawala sa silid ni Robert."Haha, mukhang alam na alam ni Robert ang paraan ng mga babae! Hindi na tayo mag- aalala na magkakaroon siya ng asawa sa hinaharap!" pang- aasar ni
Pinipigilan ni Elliot ang pagtawa. " Avery, ano ang nangyari sa pagpapalaki sa kanila ng malakas? Ito ay isang pagbagsak lang. Hayaan mo siyang bumangon mag- isa."Namula siya. "Ito ay hindi ang parehong bagay.""Ang sahig ay carpeted, at hindi siya magkakaroon ng pasa kahit na subukan niya. Hindi niya mabali ang kanyang mga buto o kung ano pa man." Inalis ni Elliot ang lahat ng posibleng dahilan ni Avery. "Naiintindihan mo ba na hindi ko siya sinasadyang kunsintihin? Minsan, ang pag- alam ng isang bagay at ang aktwal na paggawa nito ay dalawang magkaibang bagay."Pinandilatan siya ni Avery, at hinila siya ni Elliot palapit sa kanya. "Wag na nating istorbohin sina Robert at Rose. Ang saya- saya nila."Tuluyan nang nalipat ni Robert ang atensyon mula sa kanyang mga magulang kay Rose. Hinawakan niya ang kamay ni Rose at dinala sa gaming area. "Rose, hayaan mo akong ipakita sa iyo ang aking mga laruan! Marami akong mga ito!"Umalis siya kasama si Rose at sinabi ni Elliot, " Kita mo na
"Oh... Mommy, saan mo siya nahanap?" Curious na tanong ni Layla."Nagpunta si Mommy sa Hightide Church, at doon ko nakilala si Rose," sabi ni Avery. "Higit sa tatlumpung babae ang nandoon! Lahat sila ay dinala na ng simbahan. Ihahatid na kita doon sa susunod, okay?"Nais ni Avery na maranasan ng kanyang anak ang magkakaibang kalikasan ng buhay upang makita ni Layla kung ano ang buhay para sa iba't ibang tao."Oo naman!" Walang pagdadalawang- isip na pumayag si Layla. " Mommy, hahanapin ko ngayon sina Rose at Robert. Ayokong guluhin ni Robert ang kwarto ko.""Avery, kain na tayo! Hindi naman siguro nagugutom ang mga bata ngayon." Kinaladkad ni Elliot si Avery papunta sa dining room." Hindi rin naman talaga ako gutom. Nagsalo ako ng meryenda kay Rose sa hapon." Sinundan siya ni Avery sa dining room nang walang pakialam. "Sasabihin ko kay Wesley ang kalagayan ni Rose para malaman kung may ideya ba siya."“Sige lang! Wala akong maitutulong masyado bukod sa magbayad, gayon pa man." A
Laking gulat ni Sebastian na natagpuan nila ang bangkay ni Dean, ngunit mabilis siyang nakabawi nang ibigay sa kanya ng doktor ang resulta ng DNA test, na nagpapatunay na si Dean nga ang katawan.Sina Dean at Natalie ay nasa isang labanan hanggang sa kamatayan, at kahit sino ang matatalo, ito ay magwawakas nang masama.Dahil tuluyan nang naagnas ang katawan ni Dean, hindi na nila maitago ang bangkay, at agad siyang ipina- cremate ng pamilya Jenning.Naiuwi lang nila ang kanyang abo noong gabing iyon.Sinundan ni Mr. Lycett ang pamilya at pinanood ang bulok na katawan ni Dean na nasunog hanggang sa wala.Bagama't na- cremate na ang bangkay, kailangan pa ring pag- usapan ng magkapatid ang mga detalye ng kanyang libing."Mr. Lycett, ipahayag mo na ang kalooban ng ating ama!" Tumingin si Violet kay Mr. Lycett.Agad namang lumingon si Mr. Lycett kay Sebastian."Haha! Mr. Lycett, hindi mo kailangang kumilos nang malinaw. Naipaalam mo na ba kay Sebastian ang mga nakasulat sa will?" Ga
"Huwag ka nang magalit, Sis. Wala rin napala si Bobby. Naawa ako sa inyong dalawa! Napakaraming sakripisyo niyong dalawa para sa pamilya, ni hindi man lang niya kayo iniwan. Paboritismo ito. !""Ito ay mawawalan ng bisa!" Nagdilim ang ekspresyon ni Violet habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin. "sandali lang, Sebastian! Hindi ko ito matitiis!"Inagaw ni Violet ang papel sa sahig at padabog na lumabas ng mansyon. Sinundan siya ng iba.Napansin ng abogado ang ekspresyon ng mukha ni Sebastian at tinapik siya sa balikat. "Ang kalooban ng iyong ama ay protektado ng batas, at kahit hindi nila ito gusto, dapat nilang tanggapin ang katotohanan. Sebastian, siguraduhin mo lang na nakatutok ka sa libing ng iyong ama para hindi isipin ng iba na ang pamilya ay nagkakagulo sa sa sandaling ito.""Salamat sa pag- aliw. Alam kong magagalit sila at baka magsama-sama pa sila para magsampa ng kaso laban sa akin para makuha ang pera," ani ni Sebastian. " Nag- hire ako ng isang magaling na abogado k
[Ako na ang bahala niyan kapag tapos na ang libing ng tatay ko. Hindi pa rin nagpapakita ng mukha o kino- contact si Natalie.] sagot ni Sebastian.[Hayaan mo siya. Maaari kang palaging mag- isip ng isang paraan upang makitungo sa kanya kapag siya ay kumilos. Baka gumagawa siya ng plano.][Siya siguro ang pumatay kay Dean. Medyo natatakot ako sa kanya. Gusto ko siyang makatrabaho noon, pero hindi niya pinansin ang alok ko.][Walang limitasyon sa kung gaano siya kababa, at hindi siya naiiba sa ibang mga kriminal. Maaaring nakakatakot ang mga tulad niya, ngunit ang makatarungan lamang ang mananaig. Mag-ingat ka lang, pero huwag kang matakot.][Kailan ka babalik sa Bridgedale?][Hindi na ako babalik sa lalong madaling panahon. Ipapaalam ko sa iyo kung bibisita ako.][Sige.]Bahagyang nabahala si Avery matapos makipag- chat kay Sebastian.Si Sebastian ay lumaki kasama ang kanyang ina, at ang mga anak na lumaki sa isang solong magulang na pamilya ay kadalasang walang pakiramdam ng se
Siya ay natakot at naiwan na walang pagpipilian kundi ang umalis kasama ang kanyang lola.Pagkatapos ng morning prayer, dinala ng matandang babae si Irene sa isa sa mga silid ng simbahan."Saan ka pupunta ngayon?" tanong ng isa sa mga madre."Mayroon akong kamag- anak na maaasahan ko. Dito ko lang dinala si Irene dahil mahina siya, at siguro dahil sa preskong hangin dito, pero mas lalo siyang naging malusog pagkatapos ng mahigit isang taon na pananatili rito. Nakikiusap ako sa iyo. huwag mong ilantad sa iba ang aming kinaroroonan."Binayaran ng matandang babae ang simbahan sa pag- aalaga kay Irene, at siya ay nanatili sa simbahan upang tulungan sila sa kanilang mga gawain, at ang mga madre ay may malaking paggalang sa kanya.Nang nagpapaalam na ang matandang babae sa mga madre, nilingon ni Irene ang paligid. Ang kanyang mga mata ay kumikinang sa katalinuhan, at mayroon siyang hangin na nakakaakit ng mga tao sa kanya."Lola, gusto kong umihi," tumingala siya at sinabi, bago tumakb
"Malamang Avery Tate," guhit ng matandang babae. "Dapat ay namuhay ka na parang isang prinsesa, ngunit may sumira nito."Muling bumuhos ang luha sa kanyang mga mata, at umiling- iling si Irene. "Napagkakamalan ka kaya, Lola? Mukhang mabait na tao si Tita Avery. Bakit pa siya hinahayaan ng magkapatid na isama si Rose?""Sa tingin mo ba magsisinungaling ako sayo? Irene, bakit kita itatago kung kaya mo namang mamuhay ng normal? Pinatay ng masasamang tao ang lahat ng kapamilya mo."Napaluha si Irene."Kung hindi ka lang binili ni Madam sa mga traffickers na yan, matagal ka nang namatay. Irene, kailangan nating sundin si Madam para mabuhay." Inilagay ng matandang babae si Irene sa kandungan niya at pinunasan ang kanyang mga luha."Sino si Madam?""Siya ay isang hangal at inosenteng babae na walang kinalaman sa lahat ng ito, ngunit pumunta siya sa Aryadelle ilang taon na ang nakararaan upang tingnan ang mga pagpaslang na iyon para sa kapakanan ng lalaking mahal niya... Iniisip niya na