"Hayden! Paano mo nasabi ang ganyan sa papa mo?!" Uminit ang dugo ni Avery, natamaan sa gulat na sasabihin ng kanyang anak ang ganoong bagay kay Elliot."Ayokong maging ama ang isang tulad nito!" sigaw ni Hayden. " Never kang sumuko sa kanya, so ano ang nagbigay sa kanya ng karapatang sumuko? Ano pa nga ba ang magagawa niya bukod sa pahihirapan ka?! Siya ay isang walang kwenta!"Sampal!Hindi napigilan ni Avery ang galit, sinampal ni Avery si Hayden sa mukha.Iyon ang unang beses na sinaktan niya ang kanyang mga anak. Namanhid ang palad niya, at kumikibot ang puso niya sa sakit.Nangilid ang mga luha sa kanyang mga mata nang makita niya ang hindi makapaniwalang mukha ni Hayden.Gusto niyang humingi agad ng tawad, pero hinampas siya ni Hayden at tumalikod para tumakbo palayo."Hayden!" Gusto siyang sundan ni Avery, ngunit dumating ang yaya at pinigilan siya."Avery, nasampal mo na siya. Malamang galit na galit siya sayo ngayon. Hayaan mo na lang ang bodyguard na humabol sa kanya
" Hindi mo pa ako masyadong naiintindihan. Kaya kong tiisin ang paghihirap, pero hindi ko kayang hayaan kang magpakasal sa ibang lalaki para sa akin. Hindi kailanman," aniya sa determinadong tono. "Kapag maulit ang ganyan, gagawa pa rin ako ng bagay na nakakadisappoint sa inyong dalawa.""Nakuha ko na. Hindi ko na uulitin."" kumain ka na! Pwede tayong mag- usap pagkatapos mong kumain."Walang gana si Avery, ngunit dahil nakatitig si Elliot sa kanya, pinilit niyang ibaba ang pagkain.Napagtanto niya kung ano ang maaaring naramdaman ni Elliot mula sa pagpilit nito sa kanya ng kanyang kalooban kamakailan matapos ang kanyang hapunan."Tara labas tayo para mamasyal!" mungkahi niya."Sige.""Medyo malamig sa labas. Kukunin ko ang jacket." Napatingin siya sa langit sa labas, bago kumuha ng dalawang makapal na jacket.Inabot niya kay Elliot ang jacket niya at sinuot ang sarili niya.Lumabas ng bahay ang dalawa at naglakad patungo sa gitna ng residential area."Nagpunta ako sa ospita
"Kung tatawagan mo siya ngayon, baka tumakas lang siya," biro ni Elliot.Hindi napigilan ni Chad ang mapangiti. "Kilalang-kilala mo siya.""Kung hindi ko pa rin siya kilala sa kabila ng lahat ng nangyari, magiging tanga ako.""Anong gagawin mo, Mr. Foster? Nawala na ni Dean si Angela at walang banta sa iyo, kaya hindi na namin kailangang magpigil.""Hindi ako magiging madali sa kanya, siyempre." Nagdilim ang tingin sa mga mata ni Elliot. "Kahit na banta pa siya sa akin, hindi ako natatakot sa kanya. Mas gugustuhin ko pa ang lahat ng mga taong ito bago ako mamatay kaysa mabuhay lang."Sumimangot si Chad; nahulog ang puso niya sa salitang 'mamatay'. "Akala ko kausap ka ni Avery kagabi.""Nakausap ko siya, at nangako siya na hindi na gagawa ng anumang bagay na ikagagalit ko ulit," kaswal na sabi ni Elliot. "Bibigyan ko siya ng isa pang pagkakataon."Naisip ni Chad na si Avery ang mangangaral kay Elliot para hindi niya itapon ang buhay niya, pero sa gulat niya, si Avery ang pingaral
"Sige. Magtrabaho ka na!""Oo." Kinuha ni Avery ang kanyang pitaka at jacket at lumabas.Ang temperatura sa Bridgedale ay bumaba nang husto na para bang nilagpasan nila ang taglagas at dumiretso sa taglamig.Pumasok siya sa kotse at ibinigay kay Wilson ang address ng kanyang destinasyon."Miss Tate, nakapag-bati na ba kayo ni Hayden?""Hindi pa. Lumagpas ako sa linya at kung ako siya, magagalit pa rin ako," kaswal na sabi ni Avery. "Paborito niya ang mga kastanyas kaya't bumili tayo pabalik sa gabi.""Oo. Kagabi, siya ang nagsabing gusto niyang pumunta sa botika," sabi ni Wilson. "Hindi ko napagtanto kagabi pero matapos kong pag-isipan, napagtanto ko na hindi siya pumunta sa botika dahil masakit ang pisngi niya, kundi dahil ayaw niyang maguilty ka kapag namaga ang psingi niya."Lalong sumama ang pakiramdam ni Avery sa sinabi ni Wilson."Miss Tate, alam kong hindi mo sinasadyang patulan siya. Napakahirap para sa iyo na maipit sa pagitan nina Elliot at Hayden. Walang sinuman sa m
"Elliot, nasa iyo ang aking mga magulang. Isang bagay, o sampu, o kahit isang daang bagay, hangga't kaya kong gawin ang mga ito, gagawin ko ang lahat para sa iyo. Ang hinihiling ko lang ay hayaan mo akong mabuhay pagkatapos ko. May diabetes ang nanay ko at ang stepfather ko ay may lumang injury sa kanyang likod, kaya hindi na siya makapagtrabaho. Silang dalawa ay nabubuhay sa perang kinikita ko. Kung mamamatay ako, hindi rin sila mabubuhay." Ibinaba ni Natalie ang kanyang ulo at tumulo ang mga luha sa kanyang pisngi.Pinagmamasdan siya ni Chad mula sa malayo at walang ibang naramdaman kundi ang kabalintunaan sa sitwasyon. Wala siyang naramdamang simpatiya kay Natalie, at ang mga luha nito ay parang luha ng buwaya sa kanya. Kung naawa sila sa kanya at hahayaan siyang mabuhay, tiyak na maghihiganti siya kay Elliot sa hinaharap sa tuwing magkakaroon siya ng pagkakataon."Inutusan ko ang lawyer ko na gumawa ng draft ng kontrata. Pirmahan mo muna, at ikukusidera ko kung hahayaan kitang ma
"Hoy! Sinong tinatawag mong Chubby?" Galit na tanong ng expert na tinawag na 'Chubby'."Ikaw, oo nga! Ikaw ang pinaka chubby sa aming lima! Masyadong mahaba ang tunay mong pangalan para matandaan ng kahit sino sa amin! Chubby na lang ang itatawag namin sayo simula ngayon!" sabi ni Peter."Okay. Chubby na nga, kung gayon. Medyo mahirap tandaan ang pangalan ko," natatalo na sabi ni Chubby."Avery, nakatira ka kay Elliot kaya dapat alam mo kung robot siya," patuloy ni Peter. "Mayroon bang abnormalidad sa paraan ng pagsasalita o pagkilos niya?"“Sinisigurado ko sa inyo na walang iba sa kung sino siya dati,” walang pagdadalawang-isip na sabi ni Avery. "Siya ay may sariling paraan ng pag-iisip, at kahit na ang kanyang walang malay na mga gawi ay nananatiling eksaktong pareho. Hindi siya kinokontrol, upang maitawid natin ang teoryang iyon."Tatlo sa mga mananaliksik kabilang si Chubby ay lumitaw na nabigo."Peter, nabasa mo na ba ang research data ni Angela? Ano sa tingin mo?" tanong ni
"Wilson, uwi na tayo," sabi ni Avery."Hindi ba tayo bibili ng kastanyas?" tanong ni Wilson. "Anong nangyari?""Parehong nasa bahay sina Elliot at Hayden. Nag-aalala ako na mag-aaway sila." Nadurog ang puso ni Avery. "Galit pa sa akin si Hayden, kaya dapat magalit din siya kay Elliot!""Hindi nag-away yung dalawa kagabi nung nasa loob ka ng kwarto! Nagalit lang si Hayden paglabas mo," sabi ni Wilson.Nagsimulang sumakit ang ulo ni Avery. "Nag-aalala pa rin ako.""Bilisan natin bumalik, kung ganoon."Sa mansyon, hinainan ng yaya si Elliot ng isang mangkok ng sopas, bago siya umakyat kasama ang mangkok ni Hayden. Inilagay ang mangkok sa harap niya, sinabi niya kay Hayden na nasa bahay na si Elliot.Agad na lumabas si Hayden sa kanyang silid na may hawak na mangkok ng sopas.Ito ang bahay niya at ng kanyang ina, at si Elliot, ang dating asawa ni Avery, ay isang tagalabas. Walang balak magtago si Hayden sa kwarto niya.Nagulat si yaya nang makitang palabas na si Hayden, pero gumaa
Namula agad si Hayden."Tumatanda ka na. Katangahan ang magpakamatay dahil lang bina-blackmail ka ng matandang lalaki!" Bahagyang lumuwag ang mabagsik na tono ni Hayden."Nagbabago ang mga tao kapag tumanda sila. Noong una kong nakilala ang nanay mo, nagkasala ako sa kanya sa maraming paraan; pero sa uulitin, medyo frustrated din ako, dahil sa tinatawag kong nanay na katulad ni Avery Avery."Walang masyadong alam si Hayden tungkol sa nakaraan nina Elliot at Avery, kaya napukaw ang kanyang interes, at hindi napigilan si Elliot.Sa oras na nagmamadaling bumalik si Avery, hindi inaasahang mapayapa ang kapaligiran sa sala.Nakangiting lumapit sa kanya ang yaya at bumulong, "Hindi sila nag-away. Si Mr. Foster ay sobrang nagparaya kay Hayden, kaya hindi na nakahanap ng pagkakataon si Hayden na magalit sa kanya."Nakahinga ng maluwag si Avery."Miss Tate, bibili ba ako ng mga kastanyas?" tanong ni Wilson."Oo," sabi niya, bago umupo sa tabi ni Hayden. "Hayden, tingnan ko ang mukha mo.