"Sa tingin mo ba natatakot ako sa kanya?" Hinawakan ni Elliot ang malamig niyang maliit na kamay. " Hayaan silang gawin ang anumang gusto nila. Hindi ito makakaapekto sa akin."

"Sigurado ka bang handa ka na?" Unti- unting nawala ang pagkabalisa sa kanyang puso nang tingnan niya ang kalmado at matatag na ekspresyon nito.

" Gumugol ako ng maraming oras sa pag- iisip tungkol dito kagabi. Hindi natin mababago ang katotohanan na ang lahat ng mga bagay na ito ay umiiral. Kailangan natin silang harapin sooner or later, so instead na matakot, dapat lang natin harapin ang lahat ng kalmado. sa abot ng ating makakaya." Inakay siya nito papasok ng resort. "Walang ibang bagay basta't ikaw at ang mga anak natin ay nasa tabi ko."

Agad na lumuwag ang tense na puso ni Avery sa sandaling iyon.

"Natutuwa akong ganyan ang iniisip mo, Elliot." Huminga siya ng malalim. "Magiging mas matapang tayo kung gugugol tayo araw- araw na parang ito na ang huli natin."

"Ayokong isipin na ngayon ang huling araw ko