Sa oras na ito, hindi kayang ihatid ni Cameron ang mga tao papunta sa destinasyon nila dahil sa kanyang nasirang hood.

Ang lahat ng problema na ito ay dahil kay Xella, pero wala talagang silbi ang umiyak sa nangyari noon.

Bukod pa dito, hindi inisip ni Gerald na tamang iwan na lamang sila ng ganoon. Magkaibigan naman sila dati.

“Tara, sumakay ka sa kotse ko. Dadalhin kita sa ospital!" mahinahon na sinabi ni Gerald.

Ang panibagong mature at kalmadong si Gerald ay kakaiba sa para sa iba.

Kung iisipin ang nangyari, hindi nakakagulat na parang kalmado siya at kaswal kanina nang kausap niya sila sa bus stop.

Sa totoo lang, hindi nila binigyang pansin ang kanyang pag-uugali noon dahil inakala nilang talunan pa rin siya.

Gayunpaman, ngayon nang mas binigyang pansin nila ang paraan ng kanyang pagsasalita, nalaman nila na ang kanyang tono ay parang malamig at composes kumpara sa dating Gerald na kilala nila. Napanganga sila dahil dito.

“Gerald! Ito... Ito ba ang sasakyan mo?" ta