"Excuse me, miss!" Ang waitress na nangunguna ay ngumiti kay Leila at nakatitig siya sa bibig niyang nakanganga habang napakaraming mga pagkain ay inilatag sa mesa ni Gerald.

“Ha? Ano?" Saglit na nautal si Leila, pagkatapos ay sinabi niya, “Hoy, hey, hey! Siguro may pagkakamali — nagkamali ka ng table na binigyan ng pagkain!"

Masasabi ng kahit sino na ito ay isang masaganang pagkain na mamahalin ang presyo - hindi bababa sa five hundred dollars o higit pa at ito ay nilatag para kay Gerald?

Galit si Leila sa isang tao na walang kahit ano sa kanyang pangalan. Isang beses noon, hinayaan niyang ang kanilang mga tatay na ikasal sila, hanggang sa pinagtawanan siya ng maraming tao.

“Hoy, Leila! Hinihintay ka ng boyfriend mo doon sa malayong bukid!" Kitang-kita pa rin niya sa likod ng kanyang isipan ang mapanuya na ngisi.

Ito ang bagay na nagdusa siya sa kanyang buhay. Hindi niya kailanman ito sinabi, ngunit palagi itong nasa isip niya. Bilang isang simbolo ng kanyang kahihiyan, sobra niy