Ito ay dahil masasabi nilang lahat na si Xyleena ang hindi uri ng babaeng kayang-kaya nilang galitin. Habang iniisip ang tungkol sa kasalukuyang sitwasyon, ang mukha ni Hayward ay namumutla nang konti sa oras na ito. Pabalik-balik siyang naglalakad. Sa kabilang banda, medyo nadismaya si Sharon. Nalaman niya na ang kapatid na babae ni Murphy ay napakalakas sa Mayberry City. Siya ay may kakayahan din sa lipunan. Mangangahulugan ito na si Murphy ay isang tao rin na may kakayahan. Habang iniisip niya ito, nagsimulang makaramdam ng hiya si Sharon. Masyado ba siyang naging malupit kay Murphy? Paano kung ang hinaharap na mga nakamit ni Murphy ay kahit papaano ay nalampasan si Haywards? Kung iisipin, karamihan sa mga alam lamang ni Hayward ay kung paano magpakitang-gilas. Si Murphy, sa kabilang banda, ay talagang isang may kakayahang tao. Habang iniisip niya ito, mas naging magulo ang naramdaman ni Sharon. Ahh! Bakit! Napunta lamang siya sa tatlong tao sa kanyang buhay.
Pagkatapos makapagpasya ng dalawang panig, parehas silang naghintay sa kakalabasan. Sa oras na iyon, kahit na ang mga pulis ay hindi mahuhulaan kung paano magtatapos ang sitwasyon. Ang mga resulta mamaya ang magpapasya kung ang mga kaganapan ngayon ay ilalabas sa publiko o mananatiling pribado. "Sino kaya ang mananalo difo?" tahimik na bulong ni Sharon habang puno ng pag-aalangan ang kanyang puso.Sa isang sandali, siya ay pumapanig para kay Hayward na maging tagumpay, at sa susunod, inaasahan niya na si Murphy-na paulit-ulit na nakatingin sa kanya na may naiibig na mga mata — ang siyang magtatagumpay. Sa madaling salita, isang atake ng mga komplikadong emosyon ang bumubuhos sa kanya. Habang patuloy na nagtataka si Sharon, naririnig ang mga yapak mula sa likuran ng pintuan ng interogation room. Maraming mga yapak ang narinig sa katunayan, at lahat sila ay tila mabilis na gumagalaw. “Hell yeah, tatay! Nandito ba si Chairman Lloyd? " tuwang-tuwa na tanong ni Hayward. "Huwa
Bukod sa nakakaramdam ng hiya, nagsisimula na rin siyang medyo kabahan. Lahat ng mga babae ay nararamdaman ng parehong damdamin. Kinilabutan sila habang iniisip ang tungkol sa posibilidad na isang big boss si Gerald! Nang umalis si Gerald sa pintuan ng police station, nagulat siya nang makita na si Wesley — mula sa Bureau of Commerce — ay naghihintay para sa kanya sa isang sasakyan sa labas mismo. Sumakay si Gerald sa sasakyan. Ngumiti si Wesley bago sinabi, “Mr. Crawford, naging eyewitness ka lang kaya bakit ka pa nakakulong? Hahaha!" Alam ni Gerald na totoo ang sinasabi niya pero patuloy na iginiit ni Xyleena na siya ay kasabwat sa bagay na iyon. "Huwag mo nang banggitin, may maliit siyang galit sa akin." Hindi kinakailangang masuri ni Gerald ang mga detalye kaya simpleng sagot lang ang ibinigay niya. "I see, naiintindihan ko... Oo nga pala, Mr. Crawford, mayroong isang bagay sa aking isipan na hindi pa rin ako sigurado kung dapat ko ba itong sabihin sayo," nakangiting
“Oh my! Napakaganda ng jade bracelet na iyon! " Parehong nagulat ang lahat nang makita nila ang nasa loob ng box. Ang resibo na kasama dito ang sobra nilang kinagulat. Ang dalawang bracelet ay nagkakahalaga ng higit sa forty thousand dollars. "Uy, gusto rin namin makita!" Nagsimulang tumalon at sumigaw si Jacelyn sa kabilang bahagi ng screen. Inilabas nina Harper at Benjamin ang mga jade bracelets bago pinakitaito sa kanila sa pamamagitan ng camera ng kanyang cellphone. Ang iba pang mga roommate ni Gerald ay nagpatuloy sa pagtingin sa mga kahon Kahit ang mga boxes ay hindi mukhang mura. Ang lahat ngayon ay kumbinsido tungkol sa isang bagay. Mayaman si Gerald! Iyon ay isang hindi maikakaila na katotohanan, Sa sandaling iyon, ang batang lalaki na nakatayo sa tabi ng pintuan ay nagsimulang bumulong ng mabilis, "Pabalik na si Gerald! Ibalik niyo ito ng mabilis!" Agad na binaba ni Harper ang video call habang ang iba pang mga lalaki ay dali-dali na inilagay muli ang mga
Noon, ang kanyang ama ay nabuhay sa kahirapan at nabigo siyang makapasa sa entrance examination para makapasok sa university. Samakatuwid, pinilit siya ng lolo ni Gerald na maglingkod bilang isang sundalo sa army. Doon, nakilala niya ang kanyang comrade-in-arms. Matapos ang pagpasok niya sa army sa loob ng dalawang taon, bumalik siya sa kanyang bayan at naging magsasaka. Kailangan niya ang pera dahil mahirap siya. Kahit papaano, nagawa niyang mag-ipon ng sapat na pera para mabuksan ang isang steamed bun shop at tumigil siya sa pagsasaka noon. Gayunpaman, dahil hindi ugali ng kanyang ama na hinayaan lang ang isang magnanakaw na makatakas kapag nakakita siya ng ganitong tao, sisiguraduhin nito na warakin ang buhay ng magnanakaw. Bilang isang resulta, kinailangan niyang isuko ang kanyang steamed bun shop sa kanyang tatay bilang kabayaran. Noon, marami na rin siyang nahiram na pera at maraming utang sa ibang bansa. Ito ay isang punto sa kanyang buhay kung saan siya ay sobrang nag
“Hindi ko alam. Hindi ba sinabi ni Giya na nosebleed siya sa unang pagkakataon na nakita niya si Giya? Siguro nasasabik siya sa kanyang bango! Sa tingin ko hindi ito ang totoong nangyari! " "Oo! Bakit hindi nagkaka nosebleed ang mga lalaki noong nakita nila ako noon? Hindi ba, Giya? Tingin ko hinahanap ka niya!" Ang mga babae ay nagpatuloy sa pag-uusap nang tahimik sa kanilang sarili. Namumula lang si Giya habang nakaupo siya doon. Nakaramdam siya ng kahihiyan noon sa library noong si Gerald ay nagkaroon ng nosebleed. Ngayon ay lalo siyang nahiya sa kanyang mga kaibigan na palaging inaasar siya tungkol dito. Nag-aaral na sana sila ngayon. Noong kinaumagahan, tinulak ni Tammy si Giya ng marahan bago niya tinuro ang pinto. Nakita ni Giya at ng kanyang grupo ng mga kaibigan si Gerald na papasok na bitbit ang kanyang mga libro. Mukhang naghahanap siya ng isang tao bago siya nagpasya na umupo. Ang kanyang mga quirky na aksyon ay nag-udyok sa mga babae para pag usapan siya
Gayunpaman, ang puso ni Gerald ay nakalaan lamang kay Mila. Palagi siyang nakaramdam ng pagkakasala sa tuwing mayroon siyang mga interaksyon sa mga babae na tulad nito. Iyon din ang dahilan kung bakit patuloy na nagtatago si Gerald at inilayo ang distansya kay Alice at Jacelyn. Pagpasok sa dormitoryo, kinuha ni Gerald ang box na naglalaman ng hetian jade bracelet. Sinabi niya kay Harper at sa iba pang mga lalaki ang tungkol sa kanyang plano bago tumakbo sa baba para hanapin muli ang mga babae. Habang nangyayari ito, dumating ang mga babae sa restaurant at nakakita ng isang mesa para sa kanilang sarili.. Pagkaupo pa lang nila, si Tammy at ang iba pang mga babae ay nagtakip ng kanilang bibig habang nagsisimulang tumawa. "Giya, sigurado ako na gusto ka talaga ng Gerald na ‘yon!" “Oo nga! Hindi niyo alam ito, pero nakagawa na ako ng ilang investigation sa kanya. Si Gerald ay nagmula sa Department of Language and Literature. Isa rin siyang mahirap! " "Ano naman kung mahirap
Sa sandaling iyon nang dumating si Gerald. Nasa kanyang kamay ang pulseras na binili niya noong isang araw. Kahit na sinabi ni Giya na siya ang sasagot ng agahan, inisip ito ng maigi ni Gerald habang papunta siya doon. Dahil balak niyang iwanang mag-isa ang mga babae sa sandaling maabot sa kanya ang pulseras, maaari din niyang ilibre sila ng isang breakfast. Handa siyang magbayad ng bill kahit ano man ang mangyari. Gayunpaman, nang lumapit siya sa lamesa ng mga babae, napansin niyang nandoon din si Yacob. Karagdagan pa doon, parang binigyan ni Yacob si Giya ng isang bracelet. “Gerald! Nandito kami!" Ayaw ni Giya na tumingin kay Yacob kaya't nakatingin siya sa hagdanan. Sa sandaling makita niya si Gerald, ngumiti siya at winagayway ang kanyang kamay upang tawagan si Gerald. "Bakit nandito din ang lalaking 'to?" Agad na sumimangot si Yacob sa sa sandaling nakita niya si Gerald. Ito ay isang bihirang okasyon para sa kanya na makasama si Giya at ang iba pang mga babae. Ga