Tiningnan ni Gerald ang mahinang paghingi ng tawad ni Chester at maingat niya itong tinapik sa balikat bago sinabing, "Okay lang... Tutal… Mukhang nakarating na tayo sa palasyo ng hari ng karagatan..."

Pagkasabi noon, biglang natahimik si Gerald ng panandalian at natulala sa nakita niya ngayon.

Napatingin si Chester sa kanya nang mapagtanto niyang biglang nanahimik si Gerald. Nanlaki ang kanyang mga mata sa sandaling iyon at napanganga siya habang nakatitig sa napakagandang palasyo na nasa harapan nila.

Ang palasyo ay kamukha ng isang dragon at makikita sa gitna ng structure ang isang napakalaki at mataas na plataporma. Gayunpaman, ang higit na ikinagulat ni Gerald ay may lumulutang sa gitna ng platform na halos twenty feet ang taas at ito ay isang kristal na kabaong!

‘Isa na namang eternal coffin!’ naisip ni Gerald sa kanyang sarili sa kanyang pagkataranta.

Totoo pala talaga... Ang babaeng nakaputi ay inilibing sa loob ng eternal coffin dito pagkatapos niyang mahiwalay sa de