Hinawakan siya ni Tiffany. "'Parehas tulad ng dati'? Hindi ko akalain na nagkakilala kami dati. Huwag kumilos tulad ng kilala mo ako ng mabuti. Hindi man ang aking sariling ina ang nakakaalam sa akin ng mabuti ... ”

Hindi sumagot si Alejandro at tahimik lang siyang tinitigan.

Ni-lock nila ang mga mata. Ang puso ni Tiffany ay lumaktaw sa isang talunin. Bakit mukhang pamilyar sa kanya ang mga mata na iyon? Hindi niya lubos mailalarawan ang pakiramdam na ito. Para bang ... matagal na silang nakilala sa isa't isa. Instinctively niyang itinaas ang kanyang kamay upang tanggalin ang kanyang maskara, ngunit tumalikod siya ng tuwid na mukha. "Ang aking mukha ay hindi ganap na gumaling, kaya natatakot ako na baka takutin kita. Hahayaan kitang tumingin sa akin hangga't gusto mo kapag bumalik ako sa bansa."

Ibinaba ni Tiffany ang kanyang ulo, napagtanto na nakalimutan niya ang kanyang kaugalian. "Pasensya na ... Ang huling oras na ginagamot mo ako sa isang pagkain, pinanood mo lang akong kumain