Mula sa kanyang pagkakaupo sa sopa, ang mga mata ni Jackson ay dalawang haligi ng yelo na nakapako kay Tiffany.

“Nasaan ka na? Sino sa mundong ito ang may kapangyarihang utusan si Tiffany Lane palabas ng bahay sa pamamagitan lamang ng isang tawag sa telepono?"

Naghimagsik ang kanyang dila sa pag-iisip na isalaysay ang nakakahiyang hindi pagkakasundo. “E, wala namang tao. Maliit na bagay na kaya kong hawakan ng mag-isa, walang problema. Huwag kang mag-alala tungkol sa akin; magpahinga ka kaagad.”

Nababalot ng pangamba ang kanyang mga mata. “Niloloko ba ako?”

“Holy sh*t, whataaaaat?!” Nanlaki ang mata ni Tiffany. “H-Wag kang mag-suggest ng mga kalokohang bagay — na para bang ganoon akong klaseng tao! Tingnan mo, hindi ito isang bagay na komportable akong sabihin sa iyo ngayon, okay? Pero pangako, sasabihin ko sa iyo ang lahat kapag naayos na!”

Masyadong naiinip si Jackson. “Kung walang itatago, wala kang balak na i-browse ako saglit sa phone mo, di ba? Hindi tulad ng hindi mo pa na