Si Zoey at ang kanyang asawa ay naging napaka-maasikaso. Ang isa ay mabilis na tinulungan si Tabitha habang ang isa binitbit ang kanyang mga bag. Pinanood ni Zoey ang pag-alis ni Arianne at hindi niya maiwasang magtanong, “Ma, pinapunta ka ba ni Arianne dito? Bakit hindi siya pumasok sa loob at maupo ng saglit? Nagalit ba siya sa atin dahil nakatira tayo sa isang maliit na bahay?”

Nakasimangot ang matandang babae habang sinasagot siya, "Oo, ito ay masyadong nakakahiya sa kanya. Ayokong hindi ako pansinin, kahit na mabuti ang hangarin mo. Huwag mo akong ipahiya."

Naramdaman ng asawa ni Zoey na parang may mali, "Ma, pamilya tayong lahat at hindi naman pwede na hindi tayo mag-usap. Saan galing ang pinagsasabi mo? Malapit nang mag-bagong taon. Magsisimula kami ng negosyo sa capital, kaya plano naming manatili dito ng pansamantala. Malapit na ang winter vacation ng mga bata, kaya mabubuo na ang pamilya natin dito. Pwede tayong mag-bagong taon sa malaking mansion ni pamangkin.”

Sumang-ayo