Nakangiting tumango si Tiffany saka pumasok sa banyo. Hinubad niya ang itim na silk sleepwear at itinapon ito sa basurahan na may kasuklam-suklam na hitsura. Hindi na niya napanatili ang ngiti sa kanyang labi. Nung nag-iisa na lamang siya ay naipahayag niya ang kanyang kalungkutan at hinayaang tumulo ang luha niya.

Pinunasan niya ang kanyang balat hanggang sa magsimula itong mamula bago magsuot ng pantulog at matulog sa guest room. Pinatay ni Arianne ang ilaw at niyakap siya. “Tiffie, nakita ko ang mga pasa sa katawan mo. Sinaktan ka ba ni Ethan? Hindi mo kailangang sabihin sa akin kung hindi ka komportable. Tapos na ang lahat."

Sa kadiliman, pilit na pinigilan ni Tiffany ang kanyang luha. "Wala naman akong kailangang sabihin... dahil... wala talagang nangyari. Nagalit lang si Ethan dahil hiniwalayan ko siya at gusto niya akong balikan. Kung hindi mo ako natagpuan, paaalisin niya na agad ako sa loob lamang ng ilang araw. Sobrang pagod na ako, matulog na tayo."

Halos hindi nakatulog