Sa ward, hindi nakatulog si Mark ng kahit isang saglit sa buong mahaba at tahimik na gabi.

Kinaumagahan, dahan-dahang iminulat ni Arianne ang kanyang mga mata. Ang anaesthetic ay nawala at ang kanyang mukha ay naging maputla mula sa sakit. Ang kanyang noo ay may binalot ng malamig na pawis.

Nagulat siya nang makita niya si Mark.

"Ang mga baby ko..."

Hinawi niya ng bahagya ang manipis na labi. "Okay lang, huwag na tayong magkaroon ng mga baby. Natutuwa akong ligtas ka."

Dahan-dahang huminga si Arianne. Alam na niya na mawawala ang kanyang mga baby kagabi, hindi niya lang inaasahan na mangyayari ito nang biglaan. Naisip niya noon na kaya niyang maghintay para sa kanyang dalawang baby na dumating nang mapayapa, ngunit Ng mga bagay ay naging ganito...

"Bakit? Paano ito nangyari? Hindi ba ako naging maingat noon? Hindi ako kumain o gumawa ng anuman na hindi ko dapat…" bulong niya sa kanyang sarili. Ang kanyang mga mata ay nakabukas, mukha siyang isang kaawa-awang basurang manika na n