Kinurot si Arianne si Tiffany para senyasan siya na tumigil sa pagdaldal. Sinara ni Tiffany pinikit ang kanyang bibig niya ngunit inobserbahan niya ang ekspresyon ni Mark.Ang mga mata ni Mark ay nanatili sa monitor habang sinabi niya, "Oo naman. Ang kotse ay sayo na, hindi ako sanay sa modelong iyon."Hindi inaasahan ni Tiffany na makakakuha siya ng isang bonanza. "Totoo? Pero hindi ko talaga kailangan ng kotse. Napaka bago nito at ginagamit ko lang ito sa loob ng ilang araw. Kung talagang binibigay mo ito sa akin, pwede ko ba itong ibenta? Sobrang hirap ko na ngayon, ang mga mahihirap na tao ay hindi karapat-dapat na magkaroon ng kotse... "Dahil sinabi ni Mark na ibibigay niya ang kotse, wala siyang pakialam kung anong mangyayari dito. "Bahala ka."Sumagot si Tiffany sa pag-unawa, "Mauna na pala ako. Naghihintay ang nanay ko na pagsilbihan ko siya. Umuwi na kayong dalawa. Si Ari ay mayroon pa ring maliit na baby sa loob niya. Pakisiguro na kumakain siya sa tamang oras; nagugutom
Okay naman sila? Nabulabog si Arianne. Bagaman alam niya na binawi ni Mark ang sinabi si Mark matapos na ipangako sa kanya na hindi na siya magkakaroon ng koneksyin kay Aery, mas mabuti na huwag nang isipin ang mga bagay na ito. Wala siya sa lugar para magsalita pa. Kahit na hindi ito ang balak niya, nakahiga pa rin siya sa iisang kama kasama si Will at nahuli siya ni Mark sa lugar na iyon. Wala siyang magagawa.Naiirita si Mark sa heatwave na nangyayari sa labas. "Hindi mali ang narinig mo. Hindi ko sinasabi ito para sa mga tao. Huwag mo akong hanapin sa kumpanya. Sinabi ko na sayo na hindi na tayo nakikipag usap sa bawat isa. Akala mo ba nagbibiro lang ako? ”Akala ni Aery ay nanalo siya. Sinabi ni Mark sa kanya na huwag nang magkaroon ng koneksyon sa kanya, ngunit malinaw na hindi nagalit si Mark noong lumapit siya dito pagkatapos ng nangyari kina Arianne at Will. Mabuti pa sila. Hindi ba dapat balewalain ang sinabi niya dati? Ayaw niyang harapin ang katotohanang ito. "Mark, mahal
Walang masabi si Arianne at lumingon siya para pumunta sa kwarto sa sobrang galit. Gusto niyang isara ang pinto ngunit nag-aalala siya na baka hindi makakuha ng aircon si Mark.Hindi nagtagal, pinadalhan sila ni Brian ng kanilang hapunan. Isang mabilis na pagtingin sa packaging ang nagsabi sa kanila na ang kanilang hapunan ay mula sa White Waters Bay Restaurant. Pagkaalis ni Brian, tumawag si Mark papunta sa kwarto, "Nandito na ang hapunan."Hindi sumagot si Arianne, nagkunwaring hindi niya ito narinig.Mainit pa rin ang pakiramdam ni Mark kahit na naka-tuwalya lang siya. Nangangati na ang pagkairita na nararamdaman niya. “Kakain ka ba o hindi? Itatapon ko ito kung hindi ka kakain!"Nanatiling tahimik si Arianne. Hindi niya maiwasang maramdaman na nandito siya para lang magalit sa kanya. Hindi talaga nila kayang magkaayos!Tumayo si Mark para pumunta sa kwarto at mabilis siyang binuhat papunta sa sopa sa sala. "Nawawalan na ako ng pasensya. Kumain ka na!" Tahimik na binuksan ni Ari
Nagising si Arianne mula sa init ng umaga. Ang braso ni Mark ay nakatakip sa kanyang dibdib na naging mahirap para sa kanya na huminga. Siya ay sobrang nainitan na ang kanyang buhok ay nakadikit na sa kanyang mukha.Humihinga si Mark sa leeg niya at hindi siya natatakpan ng kumot. Nakapatong ang buong ulo niya sa ibabaw ng katawan ni Arianne at imposibleng hindi niya maramdaman ang init!Ayaw ni Arianne na pinagpapawisan. Nagpumiglas siya palayo sa katawan ni Mark at sa kumot bago siya bumangon at naligo. Nang siya ay lumabas mula sa banyo, mas na-refresh ang kanyang pakiramdam. Bigla niyang napansin na si Rice Ball ay hindi natutulog sa higaan nito. Tinawag niya ito at tumalon si Rice Ball mula sa sofa at kaaya-aya na lumakad papunta sa kanya. Ilang maikling araw lamang ang nakakaraan ngunit ang matabang pusa ay nabawasan na ng maraming timbang. Gayunpaman, nagpapagaling pa rin ito sa kanyang sakit. Dati, wala nang lakas si Rice Ball. At least, kaya na nitong maglakad ngayon. Iyon a
Inabot sa kanya ni Arianne ang isang basong tubig na may yelo. "Uminom ka ng tubig. Mas magiging refreshed ka dito. Syempre iimbitahan kita sa tuwing may masarap na makakain, tulad ng kung paano mo ako iniisip parati."Tumawa si Tiffany at naramdaman niyang nahihiya siya, "Sinasabi mo ito na parang... nakakahiya ito. Okay lang talaga. Kumusta ang mga bagay sa pagitan mo at ni Mark? Sinubukan ko ang bawat trick na mayroon ako para matulungan kang pigilan si Aery na makapasok sa opisina noong dati. Hindi ko talaga matiis ang babaeng iyon. Ang kapal ng mukha niya!"Naantig si Arianne. "Kaya nga... Salamat, Tiffie. Kaso... Pareho lang kami ni Mark. Nanatili siya sa bahay ko sa mga nakaraang araw at tinutulungan akong alagaan si Rice Ball. Minsan, nag-aaway pa rin kami. Pinaghihinalaan ko na kami ay ipinanganak na magkaibang tao. Ang aming mga personalidad ay hindi tugma. Siguro dahil masyadong malaki ang generational gap namin. Mas matanda siya sa akin ng sampung taon."Kinaway ni Tiffa
Napakunot si Jackson at sinabing, "Wala siyang ibang babae sa loob ng higit sa sampung taon. Hindi ba sapat iyon? Hindi pa ako nagkakaroon ng babae ng higit sa kalahating taon. Ang pinakamahaba para sa akin ay kalahating taon. Si Mark ay sapat na devoted."Tumanggi si Tiffany na bulag na sumang-ayon sa kanyang sinasabi. "Anong ibig mong sabihin na 'higit sa sampung taon'? Hindi ba napakabata pa ni Ari noong panahong iyon? Hindi ba nagka-relasyon si Mark sa huli? Devoted? Kalokohan. Sa tingin ba ninyong mga kalalakihan na ang devotion ay natutukoy sa pamamagitan nang hindi pagtabi sa ibang babae? Ang devotion ay ang pagbibigay ng buong katawan at puso mo sa isang tao, hindi dapat mawala ang isa sa dalawang ito…" nakaramdam ng mali si Tiffany sa sinabi niya, "Pasensya na sa akin, Ari… na-misspoke ako..."Parang wala lang ito kay Arianne. "Okay lang. Tungkol ito sa kanyang relasyon kay Aery, tama ba? Okay lang sa akin na pag-usapan niyong dalawa ito. Okay lang talaga."Kahit na sinabi
Kukumpirmahin ang kanilang relasyon ng ganoon lang? Naisip ni Tiffany na masyado itong biglaan at mabilis. "Napakabilis naman, hindi ba? Sa palagay ko pwede pa tayong makapag-usap nang kahit konti pa…”Tumanggi si Ken sa kanyang suggestion. "Tayo ay matanda na. Malalaman natin kung angkop ba tayo para sa bawat isa sa unang tingin. Libre ka ba ngayong gabi? Pwede mo ba akong samahan na kumain?"Malinaw na nawala ang lakas ni Tiffany ang karapatang magpasiya at sumagot na lang siya, "Okay…"Bigla na lang nag-ring ang phone niya. Tumayo siya, nag-excuse at sinagot ang tawag, "Hello?""May sulat para sayo. Iniwan ko ito sa security office sa baba. Huwag kalimutang kolektahin ito. "Isang sulat? Ang kanyang unang hulaan ay si George Levin ay nagpadala ng isa pang sulat. Napakahalaga nito para kay Arianne, kaya syempre mahalaga din ito sa kanya. Binaba niya ang tawag at sinabi kay Ken, “Kailangan ko nang umalis, mayroon akong isang bagay na kailangang atupagin. Tatawagan kita mamayang
Kaswal na nagtanong si Arianne, "Sinong nagpadala ng mga ito?"Sinagot ng babae kung ano man ang tanungin sa kanya, "Sinabi niya na siya si Brian."Brian? Nakaramdam ng maliit na sakit sa ulo si Arianne. Hindi naging mabait si Mark sa kanya nang makausap siya nito noong umaga. Hindi niya inaasahan na hihilingin niya kay Brian na padalhan siya ng agahan. Kung hindi ito sasabihin sa kanya ni Mark, hindi rin ito gagawin ni Brian. Hindi talaga niya alam kung ano ang iniisip niya.Mainit ang panahon ngayon at ang mga pagkain ay maaaring tumagal lang ng isang araw. Hindi niya ito mauubos. Napaisip ng sandali si Arianne at sinabi, "Kukuha ako ng konti. Pwede mong kunin ang natira kong pagkain. Hindi ko mauubos ang mga ito."Ginawa ng front desk girl ang sinabi sa kanya at tinira niya ang pinakamahusay na pagkain kay Eric. Nang makita ni Eric ang label sa kahon, biglang pumitik ang kanyang dila. "Mukhang bati na sila. Tingnan mo ito, nagpapadala pa ng pagkain sa opisina...”"Mr. Nathanie