Nagising si Arianne mula sa init ng umaga. Ang braso ni Mark ay nakatakip sa kanyang dibdib na naging mahirap para sa kanya na huminga. Siya ay sobrang nainitan na ang kanyang buhok ay nakadikit na sa kanyang mukha.Humihinga si Mark sa leeg niya at hindi siya natatakpan ng kumot. Nakapatong ang buong ulo niya sa ibabaw ng katawan ni Arianne at imposibleng hindi niya maramdaman ang init!Ayaw ni Arianne na pinagpapawisan. Nagpumiglas siya palayo sa katawan ni Mark at sa kumot bago siya bumangon at naligo. Nang siya ay lumabas mula sa banyo, mas na-refresh ang kanyang pakiramdam. Bigla niyang napansin na si Rice Ball ay hindi natutulog sa higaan nito. Tinawag niya ito at tumalon si Rice Ball mula sa sofa at kaaya-aya na lumakad papunta sa kanya. Ilang maikling araw lamang ang nakakaraan ngunit ang matabang pusa ay nabawasan na ng maraming timbang. Gayunpaman, nagpapagaling pa rin ito sa kanyang sakit. Dati, wala nang lakas si Rice Ball. At least, kaya na nitong maglakad ngayon. Iyon a
Inabot sa kanya ni Arianne ang isang basong tubig na may yelo. "Uminom ka ng tubig. Mas magiging refreshed ka dito. Syempre iimbitahan kita sa tuwing may masarap na makakain, tulad ng kung paano mo ako iniisip parati."Tumawa si Tiffany at naramdaman niyang nahihiya siya, "Sinasabi mo ito na parang... nakakahiya ito. Okay lang talaga. Kumusta ang mga bagay sa pagitan mo at ni Mark? Sinubukan ko ang bawat trick na mayroon ako para matulungan kang pigilan si Aery na makapasok sa opisina noong dati. Hindi ko talaga matiis ang babaeng iyon. Ang kapal ng mukha niya!"Naantig si Arianne. "Kaya nga... Salamat, Tiffie. Kaso... Pareho lang kami ni Mark. Nanatili siya sa bahay ko sa mga nakaraang araw at tinutulungan akong alagaan si Rice Ball. Minsan, nag-aaway pa rin kami. Pinaghihinalaan ko na kami ay ipinanganak na magkaibang tao. Ang aming mga personalidad ay hindi tugma. Siguro dahil masyadong malaki ang generational gap namin. Mas matanda siya sa akin ng sampung taon."Kinaway ni Tiffa
Napakunot si Jackson at sinabing, "Wala siyang ibang babae sa loob ng higit sa sampung taon. Hindi ba sapat iyon? Hindi pa ako nagkakaroon ng babae ng higit sa kalahating taon. Ang pinakamahaba para sa akin ay kalahating taon. Si Mark ay sapat na devoted."Tumanggi si Tiffany na bulag na sumang-ayon sa kanyang sinasabi. "Anong ibig mong sabihin na 'higit sa sampung taon'? Hindi ba napakabata pa ni Ari noong panahong iyon? Hindi ba nagka-relasyon si Mark sa huli? Devoted? Kalokohan. Sa tingin ba ninyong mga kalalakihan na ang devotion ay natutukoy sa pamamagitan nang hindi pagtabi sa ibang babae? Ang devotion ay ang pagbibigay ng buong katawan at puso mo sa isang tao, hindi dapat mawala ang isa sa dalawang ito…" nakaramdam ng mali si Tiffany sa sinabi niya, "Pasensya na sa akin, Ari… na-misspoke ako..."Parang wala lang ito kay Arianne. "Okay lang. Tungkol ito sa kanyang relasyon kay Aery, tama ba? Okay lang sa akin na pag-usapan niyong dalawa ito. Okay lang talaga."Kahit na sinabi
Kukumpirmahin ang kanilang relasyon ng ganoon lang? Naisip ni Tiffany na masyado itong biglaan at mabilis. "Napakabilis naman, hindi ba? Sa palagay ko pwede pa tayong makapag-usap nang kahit konti pa…”Tumanggi si Ken sa kanyang suggestion. "Tayo ay matanda na. Malalaman natin kung angkop ba tayo para sa bawat isa sa unang tingin. Libre ka ba ngayong gabi? Pwede mo ba akong samahan na kumain?"Malinaw na nawala ang lakas ni Tiffany ang karapatang magpasiya at sumagot na lang siya, "Okay…"Bigla na lang nag-ring ang phone niya. Tumayo siya, nag-excuse at sinagot ang tawag, "Hello?""May sulat para sayo. Iniwan ko ito sa security office sa baba. Huwag kalimutang kolektahin ito. "Isang sulat? Ang kanyang unang hulaan ay si George Levin ay nagpadala ng isa pang sulat. Napakahalaga nito para kay Arianne, kaya syempre mahalaga din ito sa kanya. Binaba niya ang tawag at sinabi kay Ken, “Kailangan ko nang umalis, mayroon akong isang bagay na kailangang atupagin. Tatawagan kita mamayang
Kaswal na nagtanong si Arianne, "Sinong nagpadala ng mga ito?"Sinagot ng babae kung ano man ang tanungin sa kanya, "Sinabi niya na siya si Brian."Brian? Nakaramdam ng maliit na sakit sa ulo si Arianne. Hindi naging mabait si Mark sa kanya nang makausap siya nito noong umaga. Hindi niya inaasahan na hihilingin niya kay Brian na padalhan siya ng agahan. Kung hindi ito sasabihin sa kanya ni Mark, hindi rin ito gagawin ni Brian. Hindi talaga niya alam kung ano ang iniisip niya.Mainit ang panahon ngayon at ang mga pagkain ay maaaring tumagal lang ng isang araw. Hindi niya ito mauubos. Napaisip ng sandali si Arianne at sinabi, "Kukuha ako ng konti. Pwede mong kunin ang natira kong pagkain. Hindi ko mauubos ang mga ito."Ginawa ng front desk girl ang sinabi sa kanya at tinira niya ang pinakamahusay na pagkain kay Eric. Nang makita ni Eric ang label sa kahon, biglang pumitik ang kanyang dila. "Mukhang bati na sila. Tingnan mo ito, nagpapadala pa ng pagkain sa opisina...”"Mr. Nathanie
Habang pauwi na, lumingon si Arianne kay Mark at tinanong, "Nakausap mo na si Jackson, di ba? Bakit niya ginawa ito?"Sinabi ni Mark sa kanya ang totoo. "Ang lalaking iyon ay basura. Sabihin mo kay Tiffany na lumayo sa kanya.”Sa wakas ay naintindihan na niya ang nangyari. "Bakit hindi mo sinabi sa kanya noong una? Sasabihin ko kay Tiffie. Pero bakit hindi mo ito ipinaliwanag agad sa kanya? Mas simple sana iyon. "Inirapan siya ni Mark na parang nakatingin siya sa isang idiot. "Minsan, ang pagiging prangka ang magpapamukha sayo na isang tanga, hindi mo ba alam ‘yon? Walang mali sa pagiging mataktika."Eleven na ng gabi. Ang White Water Bay Café ay nagsara para sa maghapon. Naglakad si Jackson papasok sa garahe na may hawak na mga susi ng kotse. Nakarating na lang siya sa kanyang sasakyan nang biglang lumitaw ang isang grupi ng mga kalalakihan mula sa kadiliman. Si Ken ay kampanteng lumitaw mula sa likuran ng isang Mercedes-Benz. "Hoy, g*go, masaya ka ba nung binugbog mo ako?"Wala
Ang isip ni Tiffany ay puno ng mga katanungan hanggang sa mapatanong siya, "Teka, ikaw ang... nanay ni Jackson West? Masaya ako na makilala ka, Mrs. West. Pamilyar ako sa kanya. Siya ang aking boss at isang kaibigan ng asawa ng kaibigan ko. Pero... Hindi ako masyadong sigurado sa sitwasyon."Inilabas ni Mrs. West ang isang dokumento na puno ng mga salita mula sa kanyang likuran. "Hindi ako kayang ipaliwanag ito sayo. Tingnan mo mismo. Ito ang lahat ng impormasyong ibinigay sa akin."Pinagpapawisan si Tiffany. Kinuha niya ang file at binasa ito ng maigi, lalong naging mahigpit ang kanyang tingin. Malinaw na inilarawan ng dokumento ang lahat, mula sa marahas na pambubugbog ni Jackson laban kay Ken sa White Water Bay Café hanggang sa lahat ng nangyari pagkatapos nito. Magulo ang damdamin niya tungkol dito. Sinugod ni Jackson ang isang tao dahil kay Tiffany? At natapos ang lahat nang sugatan siya ..."Pasensya na po, Mrs. West. Saang hospital ba siya? Bibisitahin ko siya, " sinabi ni Ti
Ang nurse ay tila naiinis, ngunit hindi siya nagsalita tungkol dito. Tumalikod na siya para umalis. Kung tutuusin, kung ang isang pasyente ay may isang tao na mag-aalaga sa kanya, hindi niya ito kakailanganing alagaan.Makalipas ang ilang minuto, sumasakit ang kamay ni Tiffany. "Kaya mo ba talaga? Gumamit ka ng isang urinary catheter kung hindi ka iihi. Huwag mong pilitin ang iyong sarili... "Namula ang mukha ni Jackson saka biglang naging maputla. "Ikaw ang 'hindi kaya'... Babae ka. Hindi ka ba nahihiya sa lahat ng ito? Nabanggit mo pa na ikaw ang nag-alaga sa tatay mo noong siya ay may sakit. Hindi ba ito inappropriate, kahit na ikaw ang kanyang anak na babae? Hindi magiging masama kung ang nanay mo ang nag-alaga sa kanya… "Sumagot si Tiffany na may pangungutya sa kanyang sarili, "Ang nanay ko? Kung nakasalalay lang kay mama si papa sa buhay, hindi niya kailangang maghirap habang buhay pa siya. Ang nanay ko ay isang babae na ang tanging talento ay nag-enjoy sa buhay. Kahit na ak