Kinalas ni Mark ang kanyang kurbata nang maabutan siya ng balisang galit, at humakbang siya sa sopa para maupo.

“So? Sa tingin mo ako rin ang nasa likod nito, hindi ba?! Isang stupid requital laban sa Mateo Rodriguez na yan? —Naniniwala ka talaga na ako ang nasa likod ng anuman nito?!”

Walang sinabi si Arianne. Pinaghihinalaan niya siya, ngunit nag-alinlangan siya sa hinalang iyon tulad ng pagdududa niya sa kanya. Nang pinindot, hindi niya alam kung ano ang sasabihin.

Ang lahat ng kanyang nakakabinging katahimikan ay nagtagumpay sa paggawa ay ang pagbuhos ng gasolina sa apoy ni Mark. Sa isang kisap-mata, bumangon siya at hinawakan ng mahigpit si Arianne sa baba. “Ano ang ipinahihiwatig mo? Pinaghihinalaan ako ni Melanie, at ngayon, sa kanyang mga yapak, ikaw din? Kung ito ang aking ginagawa, markahan ang aking mga salita, hindi ko pipigilan ang aking mga labi sa bagay o yuyuko sa likod na sinusubukang itago ito sa iyo; sa halip, ipagtatapat ko—malinaw—sa iyo na gusto kong patayin si