Matapos maunawaan ang nangyari, nalaman nilang may bitak sa isa sa mga dingding sa mental hospital na nire-renovate lamang kamakailan. Gayunpaman, dahil sa tuluy-tuloy na malakas na ulan, mahirap para sa kanila na ipagpatuloy ang renovations. Dahil naka-hold ang renovation, nagkaroon ng butas sa dingding.Napakahigpit ng security sa mental hospital sa bawat pasyente, kaya hindi akalain ng sinuman na may makakatakas sa facility, lalo pa ang isang pilay.Hindi bumalik si Shelly sa Tremont Estate pagkatapos niyang tumakas, at hindi rin niya hinanap si Mark. Nag-aalala si Mark na may masamang mangyari sa kanya dahil sa masamang panahon at ang katotohanan na siya ay isang walang pera na pasyente na walang paraan para kontakin ang iba. Paano kaya niya ipagpapatuloy ang kanyang pang-araw-araw na buhay?May mga inihandang tauhan si Mark para hanapin si Shelly pero walang nangyari. Parang nawala na lang siya sa hangin. Habang tumatagal, mas sinisisi ni Mark ang kanyang sarili sa pagpapadala
Ang sama ng loob ni Arianne ay lalong lumalim at naging masama ang kanyang pakiramdam. Pilit niyang pinipigilan ang mga luha niya dahil ayaw niyang umiyak sa harap ni Smore na nakatitig sa kanya.Napatingin si Mark sa kanya nang matapos siya sa kanyang phone call. “Nakakatakot ang itsura mo.”Hindi siya pinansin ni Arianne. Hindi siya makatulog buong gabi at umiyak pa siya ng walang tigil. At saka, hindi pa siya naliligo bago bumaba kaninang umaga. Samakatuwid, napakadumi ng itsura niya. Nakakatakot ba ang kanyang hitsura para ilarawan ang kalagayan niya?Sa kabilang banda, hindi man lang binanggit ni Mark ang nangyari kahapon at nagpanggap siya na parang walang nangyari. Umakyat siya mag-isa pagkatapos niyang mag-almusal. Wala siyang planong pumunta sa opisina, dahil weekend naman ang araw na iyon. Sa malamang ay malapit nang lumabas si Mark para ipagpatuloy ang paghahanap kay Shelly.Matapos magkaroon ng tuluy-tuloy na ulan, sumunod ang isang alon ng nagyeyelong malamig na panaho
Paano maniniwala si Mark sa kanyang mga sinabi? Gusto lamang ni Mark na punan ang void ng insecurity na mabilis na bumabalot sa kanya.Makalipas ang mahabang panahon, sa wakas ay tumigil ang bagyo.Isinuot ni Arianne ang kanyang pantulog at inayos ang kanyang aparador. Madali niyang nahanap ang beige coat na matagal na niyang hinahanap kanina. Mahirap para sa isang taong nabalisa na manatiling focused; isang bagay na halatang napakalapit sa kanya ay tila biglang nawala sa kanyang paningin.Itinaas niya ang coat niya at ibinato kay Mark. “Sinabi ko sayo na hinahanap ko lang ang coat ko. Ayan, nakikita mo ba?"Nakatagilid na humiga si Mark sa kama at tamad na tumingin sa coat. “Kailangan mo bang magtagal para lang makahanap ng coat? Kailangan mo bang maghalungkat ng sobra? Madali lang naman itong makita; sino ang sinusubukan mong lokohin? Inaamin ko na masama ang pakiramdam ko kahapon, dahil sobrang daming nangyari kamakailan at mahirap para sa akin na panatilihing diretso ang mukha
Bumulong si Arianne, “Ibinenta ko ang karamihan ng mga sasakyan mo noong nahihirapan ang kumpanya. Mukhang hindi mo pa rin tanggap ang nangyari noon, hindi ba? Sinusubukan mo bang gamitin ang birthday gift ng iyong anak bilang dahilan para mapuno ulit ang garahe mo? Ilang taon na ba sa tingin mo si Smore? Magtatatlong taong gulang pa lang siya sa susunod niyang birthday—paano niya maiintindihan ang pinagsasabi mo? Kahit na bilhin mo ito, hindi ba't ikaw ang magmamaneho nito? Tumigil ka na sa pagbili ng napakaraming kotse at gamitin bilang display, sinasayang mo lang ang resources mo. Magiging okay lang tayo hangga't meron tayong sapat na kotse."Napangiti si Mark sa kanya, "Oo, tama ang asawa ko. Huwag na tayong bumili. Smore, hindi naman sa hindi ka mahal ni papa, pero strikto kasi si wifey."Nang marinig niya ang salitang "wifey", tumindig ang balahibo ni Arianne, pero natutuwa rin siya sa parehong pagkakataon. Kakaiba para sa kanya na maging magaling sa pagsasalita. Nabalisa ang l
Bahagyang nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Mark. “Sinasabi mo ba na si Tita Shelly’s ang nag-ambush kay Alejandro? Tumigil ka na sa pagbibiro, alam mo naman na hindi fit si tita na gawin ito, at kahit na gamitin niya ang lahat ng kanyang mga paa, sa malamang ay hindi siya makakalaban kay Alejandro at hindi siya makakatakas nang hindi nasasaktan.”Ayaw na ni Arianne na pag-usapan pa ito. “Hindi iyon ang sinusubikan kong sabihin. Isa lang itong random thought na pumasok sa isip ko... Medyo gabi na ngayon, kaya matulog na tayo at ipagpatuloy ang paghahanap natin bukas. Sigurado akong makakakuha tayo ng ilang lead sa lalong madaling panahon."Nang patayin ang ilaw, nabalot ng kadiliman ang buong bahay. Napatagilid si Mark habang kaharap niya si Arianne. Hindi niya makita ang ekspresyon ng mukha nito sa kadiliman, ni hindi niya alam kung bakit siya nagkaroon ng insomnia buong gabi.Totoo kaya na si Tita Shelly ay nagkunwari na nabali ang kanyang binti para lang lokohin si Mark? Hindi b
The doctor gulped a few times, probably because he was overly nervous. Based on his obvious reaction, Mark knew that he had guessed correctly.The doctor finally broke after being threatened by Mark’s stare—no one would ever dare to offend a person of such importance like Mark. “Yes, she asked me to do everything! Her leg was truly injured, but it wasn’t to the point where she would be crippled. She has already regained her mobility and can move around like any normal person after recovering over this period of time. However, she needed to avoid any strenuous activities for her to be able to fully recover. She begged me so hard. She said… your wife was trying to chase her away and she had to lie in order to be able to continue to stay at your house, at her safe haven. I couldn’t bear not to help after seeing how pitiful she was…”Mark’s mental barrier immediately crumbled. So, it was true… Aunt Shelly had been lying to him all along. She had orchestrated the entire incident and even
Gumalaw ang lalamunan ni Mark habang lumulunok. Nahirapan siyang dalhin ang mga salita sa kanyang bibig. “Hindi siya baldado. Malamang halos magaling na siya at hindi problema sa kanya na makagalaw ng malaya. Sa simula pa lang ay nagsisinungaling sa akin."Hindi nagulat si Alejandro sa sinabi niya. Nakatanggap na siya ng balita noon pa man tungkol sa ginawa ni Shelly sa bahay. “Ganun ba… hindi na ako nagtataka na siya ang may kagagawan nito. Alam niya siguro kung sino talaga ako, kaya nagplano siya na subukan akong patayin. Nakatakas na siya sa mental hospital, kaya kung talagang gusto niyang magtago, panigurado na mahihirapan kang hanapin siya. Dagdag pa, wala siyang pera at wala rin nakakakilala sa kanya, kasama na din ang katotohanan na nasa labas lang siya at umaaligid sa paligid. Hindi natin alam kung meron pa siyang sinaktan, maliban sa akin, dahil sa kanyang mental attacks. Ngayon na naiisip ko ito, medyo nakakatakot na ma-target ng isang tao na may sakit sa pag-iisip."Napans
Nagdilim ang mukha ni Alejandro. “Divorce? Sinong sinusubukan mong takutin? Kung maghiwalay man tayo, sa akin mapupunta ang anak natin. Hindi ako naniniwala na kaya mo siyang agawin sa akin. Bakit mo kailangang makipag-divorce sa akin kung hindi mo kayang malayo sa anak mo? Totoo na hindi ako pumunta doon para magpakasaya sa ibang babae, kaya maliban na lang kung mahuli mo ako sa akto, tumigil ka sa pagdududa sa akin. Kakaiba talaga ang mga babae para magduda sa mga maliliit na bagay, nag-iisip ka pa ng iba’t ibang uri ng katarantaduhan araw-araw. Hindi ka pa ba napapagod?"Nag-pout si Melanie at ngumisi, inilagay niya si Millie sa mga kamay ni Alejandro bago siya tumalikod at naglakad palayo. Noong una ay tahimik na nakaupo si Alejandro sa rocking chair at hindi siya masyadong gumalaw dahil masakit pa rin ang kanyang sugat. Gayunpaman, nakaramdam siya ng bigat, kaya ibinaba niya si Millie.Tinitigan ni Millie ang exaggerated na facial expression ng kanyang ama at halata na mukha siy