Itinaas ni Robin ang kanyang mga kamay at tinakpan ang kanyang tenga. Hindi niya kayang indahin ang matinis na sigaw ng kanyang ina.

Hindi lang siya, hindi rin ito kayang tiisin ng mga kapitbahay. Ang kanilang mga kapitbahay ay nagbukas ng mga pinto, nakikiusyoso at nagalit dahil sa ingay at kaguluhan. “Ano ba ang nangyayari? Hindi mo niyo ba kami kayang matulugin? Hatinggabi na!"

Si Mrs. Cox ay isang edukadong babae kaya alam niya ang proper ethics. Agad siyang humingi ng tawad at hinila si Robin papasok ng bahay. “Nasisiraan ka na ba ng bait? Nababaliw ka na ba? Paano ka magiging walang ingat sa isang bagay na tulad nito? Pagsisisihan mo ito balang araw!"

“Ma, kilala ko ang taong ito nang hindi hinihingi ang tulong mo. Desisyon kong magpakasal sa kanya," sabi ni Robin, "Wala akong pakialam kung magkaroon tayo ng maayos na relasyon sa hinaharap o hindi. Hindi ikaw ang dapat sisihin dito. Tatanggapin ko ang mga kahihinatnan, kung mayroon man. Mahal ko siya, ma. Tanggapin mo na lang