Biglang umabante si Alejandro at itinaas ang baba. Nagsalita siya sa napakalamig na tono, “Kung hindi ko nais na manganak ka, ang batang ito ay matagal nang nawala sa halip na itago hanggang ngayon. Hindi ka naniwala sa akin at palagi kang nagbabantay sa akin, iniisip na aalisin kita at ang iyong anak sa oras na mamatay ang matanda. Napaka-absurd!”

Sa sobrang sakit ni Melanie, tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Medyo nagulat din siya. Na-overthought kaya niya ito? Hindi siya sigurado kung ano ang mangyayari ngunit hindi siya nangahas na ilagay sa linya ang buhay niya at ng kanyang anak. Kung mawawala siya, siguradong wala na ang bata.

Naiinip na binitawan ni Alejandro ang pagkakahawak niya nang makita ang lumuluha na tingin ni Melanie. “Don't you dare cause me any more f*cking trouble! Samahan mo akong umuwi!"

Habang ibinababa ni Melanie ang kanyang ulo, bumagsak ang kanyang mga luha mula sa kanyang mga mata at nabahiran ang puting kubrekama. “Hindi na ako babalik sayo. Mas marami