Nang mapanatag na si Melanie, tumingin siya kay Alejandro at sinabing, “Hindi namin maitatago kay lolo ang katotohanan. Naniniwala ako na dapat na lang nating sabihin sa kanya dahil ipinanganak na ang bata. Ang dahilan ng operasyon namin ay para mas maagang makita ni lolo ang kanyang apo. Tungkol naman sa pamilya ko... sasabihin ko sa kanila ang tungkol dito pagkatapos kong ma-discharge.” Nag-aalala si Melanie na ang kanyang pamilya ay magtungo sa ospital at magdulot ng eksena sa sandaling malaman nila. Ang pag-iisip lamang tungkol sa eksena ay nagbigay sa kanya ng mga bangungot. Ang tanging gusto niya sa sandaling iyon ay kapayapaan at katahimikan.Tumango si Alejandro. Kinuha niya ang kanyang cell phone at nag-record ng video para ipadala ito kay Don Smith, na ipinaalam sa huli na ipinanganak ang bata at kung saang ospital sila naroroon. Habang nire-record ni Alejandro ang video, pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng kanyang anak. Hindi siya maituturing na maganda; ang kanyang bala
Sa paglalakbay pabalik, tinitigan ni Don Smith si Alejandro saglit bago nagtanong, “Nag-stay ka ba sa ospital simula kagabi? Ikaw ba ang pumirma ng consent paper para sa operasyon?"Bakas sa mukha ni Alejandro ang inis at tumingin sa labas ng sasakyan. “Oo.”Bakas sa mukha ni Don Smith ang kaluwagan. “Mukhang sobra akong nag-isip tungkol sa bagay na iyon; hindi mo matitiis na pumatay ng sarili mong laman at dugo. Ang tanging hiling ko lang ngayon ay magkatuluyan kayo ni Melanie. Dapat ay makapag-settle down na kayo, more or less, ngayong may anak na kayo. Kalimutan ang iyong nakaraan at tumuon sa kung sino ka ngayon."…Nang magsimulang magdilim ang langit, bumalik si Alejandro sa ospital.Pagdating niya sa ward ni Melanie, napagtanto niyang nakaupo lang si Jett sa corridor at nagtanong, “Anong ginagawa mo dito?”Bahagyang nahiya si Jett. “Si Melanie ay... nagpapasuso. Karaniwan, kailangang suriin ng doktor ang kanyang sugat pagkatapos ng pagpapasuso at alisin ang anumang kinakai
3AM sa Capital. Halos walang tao sa mga lansangan, ngunit makikita pa rin dito ang liwanag ng mga neon lights. Hindi ito ang kanyang unang pagkakataon na humanga sa view ng Ayashe, ngunit iba ang pakiramdam niya ngayong gabi.Bumalik siya sa Smith Estate at pumasok siya sa kwarto ni Don Smith. Ang tuso at kakaibang matandang iyon ay hindi na siya pahihirapan muli. Tahimik siyang nakahiga doon at hindi gumagalaw.Nanatili siyang tahimik sa harap ng kama nang mahigit kalahating oras. Naging manhid ang kaninang sakit sa kanyang mga binti, ngunit wala siyang ipinakitang reaksyon. Hinatid siya ni Jett mula sa ospital. Pinagmamasdan niya si Alejandro habang nakatayo roon at alam niyang hindi nito kakayanin ang kanyang mga paa. "Sir, huwag kang tumayo diyan ng napakatagal," paalala ni Jett, hindi na niya napigilan ang kanyang sarili. "Hindi pa magaling ang mag binti mo. Mag-ingat ka, baka lumala ‘yan."Huminga ng malalim si Alejandro. “Sabihin mo sa lahat na simulan ang funeral proceedings
Umupo siya at naghintay ng mahigit ten minutes bago tuluyang dumating si Alejandro. “Pasensya na at na-late ako, na-traffic kasi ako papunta dito. Maaga akong umalis, pero na-late pa rin ako. Sorry kung pinaghintay kita."Hindi pa masyadong malakas ang mga paa ni Alejandro para payagan siyang magmaneho, kaya kinailangan ni Jett na sumama. Nakangiti si Tiffany nang batiin niya si Jett at tumingin din siya kay Alejandro. “Long time no see. Nabalitaan ko kamakailan lang na nanganak na si Melanie. Lalaki ba o babae ang baby? Hindi ba ito ay isang premature birth?"Sasagot pa lang sana si Alejandro nang bigla niyang napansin ang potted plant sa gilid, biglang nagbago ang kanyang mga pupils. "Babae at napakalusog niya. Gusto mo akong makausap?"Huminga ng malalim si Tiffany. “Okay lang naman na may ibang tao sa paligid, di ba? Kung hindi, magiging prangka ako."Ang "ibang tao" na tinutukoy niya ay si Jett. Kung tutuusin, ang kanilang pagkikita ay isang kakaibang iskandalo pagdating kay A
Wala na si Tiffany sa oras na lumabas si Jett sa washroom. Ang natira na lang ay ang potted plant at isang malungkot at tahimik na si Alejandro.Kakaiba kay Jett ang side na ito ni Alejandro. Karaniwan na siya ay matatag at cold-blooded sa Smith residence, pero siya ay naging isang nakakaawang bagay nang harapin niya si Tiffany. Totoo na ang lahat ng bagay sa mundong ito ay nawawala pagdating ng panahon. Kahit ang pinakamalakas na lalaki ay nagiging lantang gulay kapag nakilala ang babaeng mahal niya.Bago dumating si Alejandro, tuwang-tuwa siyang matanggap niya ang telephone call ni Tiffany. Hinding-hindi siya kikilos ng ganito sa iba. Iyon ang dahilan kung bakit matindi ang pagkadismaya niya sa meeting nila na ito.Isang kidlat ang kumislap sa horizon na sinundan ng nakakabinging tunog ng kulog. Nagmamadali umalis ang mga tao sa lansangan upang maiwasan ang ulan. Biglaan ang pagdating ng bagyong ito."Uuwi na ba tayo sir?" tanong ni Jett.Bumalik sa realidad ang isip ni Alejandr
Nararamdaman ni Jett na parang wala siyang magawa. Normal para kay Melanie na makaramdam ng insecurity dahil wala na si Don Smith para tulungan siya. Pero nagsasabi si Alejandro ng totoo, hindi nga lang siya naniniwala sa kanya. "Ma'am, huwag po ninyong isipin ang pinakamasamang outcome. Nagtatrabaho ako para kay Mr. Smith, pero alam ko ang pagkakaiba ng tama at mali. Ayaw ng mga lalaki kapag hindi bumibitaw ang mga babae, naiinis lang talaga siya. Kailangan mong ituon ang iyong pansin sa ibang bagay."Huminga ng malalim si Melanie saka niya sinabi. "Ibang bagay? Ang sanggol? Siya na lang ang natitira sa akin, pero hindi niya ito hinawakan kahit isang beses. Bakit napaka-cold blooded niya? Malayo siya sa baby dahil lang hindi niya ako mahal? Hindi ko hinihiling sa kanya na mahalin ako, pero sana naging mabait siya sa baby... Ang pinaka kinatatakutan ko ay bigla siyang humingi ng divorce. Iyon ang magiging pinakamalaking kahihiyan sa buhay ko!"Tiningnan ni Jett ang kanyang paligid, s
Umiling si Tiffany sa kanya. “Hindi ako kumain, masyado akong tinatamad na gawin ito. Sobrang lakas ng ulan, mahihirapan ang delivery man kung mag-order ako ng takeout. Huwag kang mag-alala tungkol sa akin. Marami akong snack na nakain, kaya hindi ako nagugutom. Tara na at maligo ka na. Pagkatapos nito, matulog ka ng maaga ngayong gabi."Sobrang nag-aalala si Jackson dahil sa negative vibes sa buong katawan niya. Si Tiffany ang tipo ng tao na sobrang energetic, ngunit siya ay biglang naging napakatahimik. Sapat na ang kanyang itsura ngayon para ipakita kung gaano kalakas ang loob niya na makipagkita kay Alejandro. Hindi ito binanggit ni Jackson kahit na napansin niya ito. “Sige, maliligo na ako. Hintayin mo ako sa kwarto."Tahimik na tumango si Tiffany habang blangko ang kanyang isip. Siyempre, hindi niya napansin ang implikasyon sa likod ng mga salita ni Jackson. Madalas na sinasabi niya ang sarili niyang opinyon sa tuwing kinakausap siya ng ganito ni Jackson.Nakita ni Jackson si
Pagkatapos i-lock ang pinto, tumayo si Robin sa ilalim ng bubong at inunat ang kanyang kamay para makita kung gaano kalakas ang ulan bago niya mabilis na binawi muli ang kanyang kamay. Nakalimutan niyang magdala ng payong, pero kinailangan niyang sumakay ng taxi sa may parking lot sa harap ng cafe; ang ibig sabihin nito ay kailangan niyang tumayo sa ilalim ng ulan. Hindi masyadong marami ang taxi sa maulan na gabing tulad nito, kaya nagdadalawang-isip siya kung magmamadaling umuwi sa ilalim ng ulan. Gusto ni Robin na umuwi ng mas maaga para mas makapag-aral siya dahil malapit na ang kanyang mga exam. Nag-aalala siya na ang kanyang pamilya ang gumawa ng eksena kapag hindi siya nakakuha ang accountant certificate.Biglang nanginig ang katawan ni Sylvain nang makita niyang nahihirapan si Robin. Gusto niya itong ihatid pauwi pero wala siyang lakas ng loob na harapin ito nang mga sandaling iyon. Matagal na silang hindi nagkikita kaya iniisip niya kung ano ang magiging reaksyon nito kapag n