Umiling si Arianne. “Wala itong kinalaman sayo. Darating talaga ang oras na mag-aaway kami sa ilang bagay. Hindi ako gutom kaya hindi ako kakain. Tulog pa rin si Smore. Salamat sa pag-aalaga sa kanya sa maghapon. Susubukan kong umuwi ng maaga kapag tapos na ako sa opisina. Mula ngayon, ipadala sa akin ang bill para sa lahat ng expenses ni Smore. Wag mong tanungin si Mark. Ayokong gumastos siya ng kahit isang sentimo ng pera niya. Ganoon din kay Smore.”

Nakanganga si Mary at hindi siya makapagsalita. Ito ang unang pagkakataon na nagkaroon sila ng ganitong away. Hindi siya sigurado kung paano papayuhan si Arianne para sa problemang ito.

Gulong-gulo pa rin ang isip ni Arianne nang makarating siya sa opisina. Sa bawat pagpikit niya, naaalala niya ang lahat ng sinabi ni Mark kagabi. Gusto niya lang naman aliwin ang kanyang sarili. Normal lang naman para sa mga tao na magsalita ng masasakit na bagay sa init ng sandali, pero hindi ba nanatili siyang tahimik kagabi? Kaya niyang kontrolin ang