Siyempre, tinanggihan ni Mark ang kanyang kahilingan. “Huwag mo nang isipin iyon. Ang aking mukha ay hindi iyong aparato sa pagpapahirap. Hindi ako magmumukhang ate.”

Mas lalo siyang nagprotesta, mas gustong gawin ito ni Arianne. Inilabas niya ang isang facial mask at pilit itong inihiga sa kama. “Huwag kang gumalaw. Malapit na itong matapos. Magugustuhan mo ito. Ang iyong mukha ay magiging malambot at mabango sa oras na ako ay tapos na. Hindi ba ito kahanga-hanga? Tara, subukan natin."

Mariing tumutol si Mark. Inikot niya ang kanyang ulo sa paligid. "Hindi!"

Nagsimula siyang sumuko nang mapansin ang mga patak ng tubig mula sa facial mask sa kanyang katawan. Masyado na siyang natatakot na gumawa ng anumang mas malalaking paggalaw. “Alisin mo na. Hindi ko kailangan!"

Nang mapagtantong nabawasan na ang kanyang paghihirap, mabilis na idinikit ni Arianne ang facial mask sa kanyang mukha. “See, hindi ba mas mabuting makinig sa akin? Kailangan mo lang magpumiglas, hindi ba?"

Biglang nag