“Wow!”

Pinindot ni Yumi ang pindutan at agad niyang narinig ang isang tunog sa gitna ng ere. Isang kulay silver na karayom ang lumabas mula sa hairpin. Para itong isang beam ng nanlalamig na ilaw nang dahil sa naging reflection ng liwanag mula sa kandila, kasing bilis ng kidlat itong lumipad papunta sa puso si Donoghue.

Makikita ang kaunting kulay ng asul sa karayom na ito, malinaw na ito ang lasong papatay kay Donoghue.

Masyadong naging biglaan ang insidenteng ito kaya hindi na makakapagreact o makakailag pa rito si Donighue.

Ping!

Tumama ang kulay silver na karayom sa likuran ni Donoghue pero hindi ito tumagos sa kaniyang laman. Gumawa lang ito ng isang malutong na tunog bago tumalbog papunta sa sahig.

“Ano?”

Nanginig si Yumi sa kaniyang nakita, dito na tuluyang namutla ang kaniyang mukha.

“Paano itong nangyari? Perpekto na ang ginawa kong plano. Bakit hindi tumagos sa kaniya ang karayom na iyon? Bakit ito tumalbog?”

Dito na tumalikod si Donoghue para titigan si Yum