”Oo nga pala.”

Biglang may naalala si James. Dinala siya dito ng kakaibang lalaki, kaya malamang pamilyar siya sa mga nakasulat sa pader na ito na mula pa noong nakalipas na isang libong taon. Nababasa niya din ang mga salitang ito.

Bakit hindi niya gamitin ang ganitong lenggwahe upang makipag-usap sa kanya?

Agad niyang binunot ang Primordial Dragon Blade. Paglabas pa lang niya nito, agad na umatras ang kakaibang, mabalahibong lalaki, naging tensyonado ang katawan ng lalaki. Nagtayuan ang kanyang buhok, at naging pula ang kanyang mga mata.

Noong nakita ito ni James, nagulat siya. Gusto lang niyang magsulat sa lupa gamit ng espada. Hindi niya inasahan na magkakamali ng intindi sa kanya ang lalaki at magagalit ito sa kanya.

Dahil naranasan na niya ito noon, hindi nanatili sa kanyang pwesto si James sa pagkakataong ito, tumakbo siya at naglaho siya sa loob ng kweba sa isang iglap. Mabilis siyang tumakas, tumakbo siya papunta sa dalampasigan.

Noong napansin niya na hindi siya hinahab