Ang mga mata niya ay talagang mukhang mapagmahal, na para bang siya ay nagayuma dahil nakita niya ito.Hindi mapigilan ni Sabrina na titigan ang litrato at matulala, nag-aalinlangan na alisin ang tingin dito.“Sabrina! Sabrina!” Sumigaw si Yvonne sa kabilang linya ng tawag.“Okay, okay, okay,” agad namang sumagot si Sabrina.Nagpatuloy si Yvonne, "Lumabas ka na ngayon! Isama mo si Aino at kaming dalawa ni Ruth, kailangan mo magbayad para sa aming tatlo!""Opo, Ma'am!"Mabilis na bumangon si Sabrina ng kama, at nagpalit ng bagong labang damit, naglagay ng kaunting makeup at nagmadali nang bumaba kasama si Aino."Mommy, mukhang sobrang saya niyo po." Kitang kita ni Aino ang pagbabago sa mood ng mommy niya.Wala siyang intensyon na itago ang nararamdaman niya, at masayang sumagot si Sabrina, "Oo naman!""Bakit po ang saya niyo?" tanong ni Aino."Yun ay dahil isasama kita pati ang dalawa kong kaibigan para mamili ngayon. Tayong apat ay mamimili ng mga magagandang damit.""Hindi

Siya ay isang marumi at magulong babae, ang damit niya ay punit at gutay-gutay.Kahit na hindi niya masyadong nakita ang mukha nung babaeng yun, alam ni Sabrina na ang babae ay hindi na talaga bata dahil sa pasuray suray niyang lakad.Sa loob lang ng ilang segundo, ang babae ay nagawang tumakbo patawid sa kabilang kalye at nakatakas sa eksena.Si Sabrina, na nakatayo nang mag-isa sa labas ng kotse niya ngayon, ay nagsimulang makaramdam ng pagkalungkot."Mommy," tinawag naman siya ni Aino.Agad bumalik sa sarili si Sabrina at sumagot, "Baby?""Ano pong problema, Mommy?" tanong ni Aino.Umiling lang si Sabrina.Hindi niya maipaliwanag kung gaano kapamilyar sa kanya ang kakaiba at magulong babae na tumakbo palayo. Siguro nagkamali lang din siya.Inalog naman ni Sabrina ang ulo niya nang matindi, na para bang sinusubukan niyang klaruhin ang mga iniisip niya sa utak niya."Okay lang po ba kayo, Mommy?" Akala ni Aino ay nakaramdam ng pagkabigla ang mama niya.Nang marinig niya ito

Matapos masigurado na si Sabrina ay pumunta sa inidoro, nilingon ni Aino sina Yvonne at Ruth. May problemang ekspresyon, bigla niyang sinabi sa kanilang dalawa, “Tita Yvonne, Tita Ruth, may balak yata na gawin si Mommy."Agad namang sumagot si Yvonne na may seryosong tono, "Anong problema, anak?"“Noong umalis si Mommy sa bahay namin kaninang umaga, hindi sinasadyang nabangga niya ang isang lola na napakarumi at marumi ang suot na damit, pero si lola mismo ang nakabangga sa sasakyan namin. Nang hindi humihingi ng kabayaran kay Mommy ay agad itong tumakbo palayo. Simula nang mangyari iyon, hindi na masigla si Mommy."Ilang beses ko na siyang tinawag habang papunta dito, pero hindi niya ako naririnig."Parehong tahimik sina Yvonne at Ruth.Talagang seryosong isyu ito.Makalipas ang ilang segundo, Sinubukan pakalmahin ni Yvonne si Aino, "Okay lang yan, anak, kung may problemang haharapin ang Mommy mo, talagang tutulungan namin siya ni Tita Ruth. Hahanap kami paraan para maresolbahan

Narinig ni Sabrina ang tunog ng paghinga mula sa kabilang dulo ng tawag, ngunit walang salita ang lumabas.Nagtanong siya, “Hello, pwede ko bang malaman kung sino ang nagsasalita? Hello? Sino ka?"Gayunpaman, nanatiling tahimik ang tumatawag."Hello?" Sinubukan pang magsalita ni Sabrina ng mas malakas, ngunit hindi ito nagtagumpay.Napatingin sa kanya sina Yvonne at Ruth. "Pwedeng wrong number?"Nagkibit balikat si Sabrina. "Pwede."Dahil doon, binaba niya ang tawag.Lingid sa kaalaman ni Sabrina, ang tumawag sa kanya ay si Selene Lynn. Nag-register siya ng isa pang numero para lang tumawag, at kusa siyang tumahimik para malaman niya kung nasaan si Sabrina.Sa paghusga sa ingay sa background, masasabi niyang wala si Sabrina sa bahay. Kung siya nga, tahimik na sana ang paligid niya.Ang pagmamadali at pagmamadalian ng abalang restaurant ay kitang-kita, kahit sa pamamagitan ng telepono.Matapos magpakawala ng nakakatakot na tawa, tumingin siya sa kanyang mga magulang at sinabin

“Opo, Master Sebastian! Hihintayin natin ang pagbabalik ni Madam bago magpasya sa susunod na gagawin."Tumango si Sebastian, na nagpapakita ng kanyang pagsang-ayon.Nang hapon ding iyon, ipinadala ni Kingston ang sampu ng kanyang mga nasasakupan sa villa ng pamilya Lynn upang obserbahan nang palihim.Pagkatapos noon, pumunta silang dalawa ni Sebastian para asikasuhin ang ilang mga importante na bagay sa kumpanya. Dahil tatagal ng ilang araw ang biyahe papunta sa bayang kinalakhan ni Sabrina, kinailangan nilang gumawa ng maayos.Si Sebastian ay ginugol ang buong araw na abala sa kanyang trabaho gaya ng nakagawian, na umuuwi lamang ng gabi.Pagpasok niya sa kanyang tahanan, sinalubong siya ng hindi mabilang na mga shopping bag na nasa buong sala.Naisip niya na si Sabrina at Aino ay tiyak na maraming binili nitong mga nakaraang araw.Kasabay nito, narinig niya ang dalawang boses na nagtatawanan sa kabilang kwarto, ang isa ay cute at parang bata habang ang isa naman ay mas malalim

Napatalon si Sabrina sa gulat. “Ano…anong meron?”Hindi ba't siya ang nagsabi sa kanya na gastusin ang lahat ng pera?Ang tanga!Hindi siya tumupad sa pangako!Hindi man lang niya naubos ang lahat ng pera, mga walumpu o siyamnapung libo lamang, at ito pa rin ang nagpalungkot sa kanya.Parang hunyango, mabilis na nagbabago ang kanyang mga kulay!Hmph!Kahit na nakaramdam ng takot si Sabrina, hindi niya maiwasang magalit sa isiping iyon."Diba sabi ko sa'yo ubusin mo lahat? Eighty thousand lang ang nagastos mo pagkatapos mamili ng isang buong araw? Ikaw..." Hindi alam ni Sebastian kung ano pa ang sasabihin. Malamig na buntong-hininga, nagpatuloy siya, "Kaya pala tawag sayo ni Nigel ay isang country bumpkin. Dahil ikaw ay isa nga!"Nawalan ng masabi si Sabrina.Itinaas niya ang kamay at galit na sinuntok ang dibdib ni Sebastian. "Ikaw...tinakot mo ako na parang ako ay mamatay!"Na may malamig na ekspresyon sa kanyang mukha, mataimtim na sumagot ang lalaki, "Nabigo ka sa iyong m

Mula nang mabangga niya ang marumi at magulo na babae, ang gusto lang ni Sabrina ay makauwi sa lalong madaling panahon upang tingnan ang puntod ng kanyang ina.Sa katunayan, desperado siyang gawin iyon.Kung pwede lang siyang lumipad pauwi ngayon din.Marahang dumampi ang labi ni Sebastian sa kanyang noo. "Mag-leave ka na para sa isang bakasyon bukas, ako ay magbu-book ng mga tiket sa flight mo.""Salamat mahal." Dahan-dahang yumakap si Sabrina sa mga bisig ni Sebastian at nakatulog, pakiramdam na ligtas at maayos.Dumating ang Lunes.Kahit na ang kanyang katapusan ng linggo ay medyo puno ng kaganapan, nakuha pa rin ni Sabrina ang oras upang mag-draft ng ilang mga disenyo. Alinsunod sa mga instructions ni Sebastian, pumunta siya sa direktor sa umaga na may mga draft sa kanyang kamay upang mag-apply ng leave.Nagplano siyang mag-aplay para sa isang linggong pahinga, para hindi mawalan ng masyadong maraming trabaho.Gayunpaman, sa sandaling pumasok siya sa gusali habang hawak ang

Nanginginig si Ruth, na para bang nararamdaman niya ang pares ng mga mata sa likod na nakasunod sa kanya."Anong problema, Ruth?" Tanong ni Sabrina na may pag-aalalang tingin.Napangiti na lang si Ruth, “Naramdaman ko na lang ang malamig na simoy ng hangin na dumampi sa akin. Siguro dahil masyado manipis ang suot ko ngayon, dahil gusto kong magmukhang maganda, haha."Ngumiti si Sabrina pabalik at sinabing, “Ang ganda-ganda mo ngayon.”"Salamat, pero ito ay dahil sa iyo."Kahit na nakasanayan na ni Ruth na magsuot ng mamahaling damit, labis pa rin ang pasasalamat niya kay Sabrina sa mga damit na binili nito sa kanya.Kung tutuusin, ang kanyang mga damit ay halos mga hand-me-down mula kay Mindy na maaaring hindi bagay sa kanya o hindi na niya gusto.Hindi tulad ni Sabrina, hindi kailanman dadalhin ni Mindy si Ruth sa pamimili o bibigyan siya ng pagkakataong pumili ng mga damit na gusto niya.Sa pag-iisip nito, nagsimulang mag-isip si Ruth kung bulag ba siya noon. Paano niya nagaw

Biglang tumunog ang telepono ni Ruth habang nakapila sila para magbayad.Ito ang telepono na binili ni Sabrina para kay Ruth kahapon. Nang marinig niya itong tumunog, sinimulan ni Sabrina na asarin ang kanyang kaibigan, na nagsasabing, “Si Master Ryan iyon. Kakarehistro mo lang sa numerong ito kahapon, kaya sino pa kaya ito? Sabihin mo, ngayong ayaw mo na siyang pakasalan, mukhang siya na ang susunod sa iyo. I bet aayain ka niya ngayon para sa hapunan"Natawa na lang si Ruth sa sinabi ni Sabrina habang nakataas ang kanyang phone para tingnan ang caller ID. Nang makita niya kung sino ang tumatawag ay agad na napawi ang ngiti sa labi niya.Nanay niya iyon.Kahapon, pagkatapos mabili ni Sabrina ang telepono, ang unang ginawa ni Ruth ay tumawag sa bahay.Gusto niyang makipagkasundo sa kanyang mga magulang.Anuman ang nangyari, sila pa rin ang kanyang mga magulang, at hindi siya maaaring manatili sa bahay ni Yvonne.Gayunpaman, ang kanyang mga magulang ay hindi nagbabahagi ng parehon

“Ikaw bruha! Susunugin kita hanggang mamatay! sisirain ko yang mukha mo! Tingnan natin kung paano mo maakit ang mga mayayamang lalaki! Anong karapatan mong magkaroon ng masayang buhay habang ako nag hihirap! Simula nang maging maswerte ka, nagsimulang mangyari sa akin ang masamang bagay. Una, ipinahayag ng aking kasintahang hindi na niya ako gusto. Pagkatapos ay inutusan ni Sebastian ang lahat na tumigil sa pagtatrabaho sa akin at dalawang araw lang ang nakalipas, pinahiya mo pa ako sa banquet ng pamilya ng Ford!“B*tch ka, sana mamatay ka sa masakit na kamatayan! Gusto kong sunugin yang mukha mo!" Sa kabila ng pagpigil ng dalawang security guard, hindi tumigil sa pag-ungol si Mindy.Kasabay nito, napuno din ng hangin ang mga iyak ng sakit ni Ryan. "You bitch! Ang sama mol! Paano mo naisip na buhusan ng ganyang kalakas na acid ang pinsan mo?! Ouch...sobrang sakit!"Ang asido ay gumawa ng butas na kasinglaki ng palad sa manggas ni Ryan.Bukod dito, may marka ng paso, mga limang sen