Ang tanging dahilan kung bakit gusto ni Arianne na ayusin ang Wynn Mansion ay dahil ito ang tahanan ng kanyang ama noong bata pa siya. Kaya ayaw niyang manood lang habang unti-unting nabubulok ang magandang bahay hanggang sa unt-unti na itong mawasak. Gayunpaman, nag-aalangan din siya dahil nag-aalala siya sa gastusin nito at baka magmukha siyang immature dahil dito. Ang pera ng pamilyang Tremont ay hindi tumutubo sa puno.Ayaw nga rin niyang ibenta ito. Mula sa kung paano ito inilarawan ni Henry, ang presyo ng antique mansyon na ito ay maaaring umabot ng halos ilang daang milyon. Hindi kailanman kakailanganin ni Arianne ang ganoong pera sa buong buhay niya, ngunit ang gastos na ito kaparehong malaking halaga sa pag-repair at pagpapanatili ng bahay na ito. Ang sinumang negosyante ay makikita na ito ay isang investment na walang kita.Ang problema na ito ay nanatili sa isip ni Arianne habang pauwi siya. Sa huli, nagpasya siyang pag-usapan ito kay Mark sa sandaling umuwi ito mula sa tr

Napahinto si Tiffany. “Teka, paano mo—?”Humarap si Amy sa salamin at inayos ang kanyang buhok. "Nag-react si Mr. West nang mahulog ka sa upuan gamit ang kanyang superhuman-like reflex. Ang mga taong tulad niya ay reserved lamang para sa mga mahalagang tao sa kanilang mga puso. Walang sinuman ang magiging handa na iligtas ang isang babae na parang kusa niya itong ginagawa! Sa oras na iyon, ang likod niya ang nakaharap sayo! Isa pa, ikaw lang ang nag-iisang tao sa buong kumpanyang ito na naglalakas-loob na makipag-usap sa kanya sa ganitong paraan."Naramdaman ni Tiffany ang kalungkutan sa kanyang puso. "Kung ano man ang relasyon namin, ang lahat ng iyon ay nasa past na. Sa totoo lang, hindi ko talaga ginustong makuha ang posisyon na ito sa pamamagitan ng koneksyong ito. Jusko, sobrang nakakahiya. Anyway, medyo matagal na yata akong nagtatago dito. Hindi ako pwedeng manatili dito ng mas matagal pa dahil medyo nakakasuka."Tinapik-tapik ni Amy ang kanyang balikat na parang ate na nag-e

Nagkatinginan silang dalawa at umiling. Makikitang nag-aalala sila, kaya walang nangahas na pumasok sa opisina.Pagkatapos ng meeting, lumabas na parang mga talunan ang finance department at namutla ang dalawa sa takot nang pumasok ang dalawa sa opisina. Nagkunwari silang walang narinig bago sila pumasok at ginawa ang kanilang trabaho, hindi nila pinansin si Jackson dahil sa takot.Sa kasamaang palad, ang isang minahan ay nangangailangan ng anumang bagay upang paputukin ito. Dahil dito ay inilabas ni Jackson ang natitirang galit niya kay Amy.“Nalaman ko ngayon lang na nagtatrabaho ka para sa amin sa loob ng matagal na panahon, hindi ba, Miss Velasquez? Hmm? Alam mo ba na, bago ang aming compartmentalization at ang lugar na ito ay dating headquarter ng aming kumpanya. Alam mo ba na ang nanay ko ang nag-manage nito bago niya ito ipinasa sa akin? Sa madaling salita, ito ay tulad ng aming pangalawang HQ! Kaya sabihin mo sa akin, bakit sobrang ang pagkabagsak ng akinh ‘pangalawang HQ’ n

Bumalik si Jackson sa kanyang upuan sa likod ng mesa at bumulong, "Mm."Napabuntong-hininga si Amy at mahinahong naglakad pabalik sa kanyang upuan. Sa oras na iyon, biglang nagtanong si Jackson, “Saan kayo pupunta para kuamin? I think may catering sa building na ito, hindi ba? Bakit hindi ka nag-dinner?"Mukhang kausap niya si Amy, pero halata na para kay Tiffany ang tanong.Saglit na pinag-isipan ni Amy ang kanyang mga salita bago siya sumagot, "Nagtatrabaho ng matagal si Ms. Lane nitong mga nakaraang araw, kaya hindi siya nakakuha ng oras para kumain. At saka, may malapit na kalye na puno ng mga nagtitinda ng seafood na kasisimula pa lang ng kanilang negosyo at nakarinig ako ng mga magagandang bagay mula sa aming katrabaho natin na nakapunta doon. Dahil doon ay gusto kong subukan ang pagkain nila. Interesado ka rin ba Mr. West?"Naisip ni Tiffany na ang utak ni Amy ay tumigil siguro sa paggana pagkatapos niyang isipin na ito ay magandang ideya. Buong araw nilang hinintay na umali

Ang kanyang saving grace? Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakita niya si Mark na nagpapakita ng matinding pagkakasala sa lahat ng pagkakamali niya sa nakaraan at dahil dito ay napahawak siya sa lalaki.Tinitigan ni Arianne si Aristotle, na puno ng energy at sinabi niya, "Pwede ba nating… ibigay si Aristotle kay Mary? Hindi pa siya inaantok kaya malamang hindi siya magkukulit."Medyo matagal bago naintindihan ni Mark ang ibig sabihin ni Arianne. Madalas na kailangan niyang pilitin ang sanggol na third wheel na ilayo para ma-solo niya si Arianne. Kaya kakaiba talaga na si Arianne ang gagawa ng first initiative. Syempre masaya siya sa pangyayaring ito. "Sige. Kunin mo siya. Hihintayin kita sa kwarto."Namula si Arianne habang buhat niya si Aristotle. Sinusubukan ni Mary na magmukhang normal hangga't maaari para hindi siya mahalata. Ginawa niya ang kanyang makakaya para itago ang kanyang emosyon. “Mary, pwede mo bang alagaan si Smore sa ngayon? Ihahatid ko siya sa kama mamaya."Ma

"Anong nangyari?" tanong niya.Biglang humigpit ang hawak ni Mark sa phone niya. “May nangyari kay Eric. Noon pa man ay alam ko nang magiging malala ang sakit niya sa tiyan... kaya kailangan ko nang umalis.Biglang naging magulo ang isip ni Arianne. Naalala niya tuloy ang unang pagkikita nila ni Eric. Mabuti ang lalaki sa kanya. Palagi siyang nakangiti at napaka-easy-going, gwapo pa rin siya sa tabi nina Mark at Jackson. Pinutol niya ang kanyang relasyon sa pamilya at nagtayo siya ng sariling negosyo, pero siya ay kumikinang pa rin siya na parang bituin at nagsumikap siya ng mag-isa...Base sa hitsura ni Mark, ang nangyari kay Eric ay...“Sasama ako sayo! Hindi mo lang kaibigan si Eric dahil kaibigan ko rin siya,” binigyang diin ni Arianne ang kanyang mga salita.Sa pagkakataong ito, hindi na tumutol si Mark sa kanya. Sa halip, tinanong niya lamang ito, “Paano kung umiyak si Smore? Hindi ko alam kung anong oras tayo uuwi. Baka umaga na kapag natapos na tayo doon."Mabilis na nagp

Kasalukuyan sa ospital.Dumating sina Mark at Arianne habang nasa kalagitnaan na ng operasyon si Eric. Walang naghihintay sa labas ng operating theater bago sila dumating at nadurog ang kanilang mga puso nang mapagtanto nila ito.Umupo si Arianne sa mahabang bench sa hallway. “Sino ang tumawag syo? Bakit walang tao dito?""Si Tanya." Tiningnan siya ni Mark mula sa kanyang side profile.Kumunot ang noo ni Arianne. “Bakit siya? Nagme-makes sense naman ito... Umalis siya pagkatapos ka niyang tawagan, siguro dahil ayaw niya tayong makasalubong."“Ang condo na tinitirhan niya ay nasa tapat lang ng opisina ni Eric. Siguro nakita niyang may nangyari sa kanya, kaya dinala niya si Eric sa ospital at tinawagan tayo." Hulaan ni Arianne. "Papunta na rin si Jackson."Walang masabi si Arianne tungkol doon. Kahit papaano ay nakita na niya ngayon na si Tanya ay hindi masyadong masama at hindi niya nakalimutan ang kabaitan ni Eric sa kanya.Inabot ng mahigit limang oras ang operasyon. Namatay na

Nanghihina pa rin si Eric. Sandali siyang nag-isip bago siya tuluyang nakasagot. "Anong sinasabi mo? Wala naman na akong ganang mabuhay... Narealize ko ito noong nasa late stage na. Hindi ko na kailangan ng treatment."Namamaos ang boses ni Jackson. “Anong sinasabi mo na, ‘ayaw mo nang mabuhay’? Kung ayaw mo nang mamatay, bakit ka nagkaroon ng girlfriend? Parang gusto mo namang mabuhay…”Pumikit si Eric at umiling. “Okay naman ang lahat bago kami magsama at nagsimula akong umasa sa aming future. Pero hindi siya marriage material. Magaling siyang magpasaya at nag-aalala lamang tungkol sa sarili niyang kasiyahan. Hindi pa siya handang mag-settle down. Magkaiba ang mundo naming dalawa. Ayoko nang magpakasaya at gusto ko nang mag-settle down, pero para sa kanya... kakasimula lang ng pagpapakasaya niya sa buhay. Magkaiba ang landas namin noong una pa lang. Kung tama ako, paniguradong umalis siya kagabi para uminom at hindi pa umuuwi. Okay lang. Maghihiwalay din kami. Oo nga pala, kapag pa

Hindi na nakatiis sina Arianne at Tiffany. Hindi nila alam na ang number ni Vicky ang unang na-dial ni Eric nang mangyari iyon. Tinanggihan ni Vicky ang kanyang tawag habang siya ay naghihingalo dahil abala siya sa pagpapakasaya. Ang lakas pa talaga ng loob niya na sabihin na siya ang pinakamalapit para kay Eric!Ang irony pa doon ay sa lahat ng taong makakapagligtas kay Eric, si Tanya pa talaga, ang babaeng kinamumuhian ni Vicky.Unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Vivckt, ngunit nagpatuloy siya. "Ano ang sinasabi mo? Nababaliw ka na ba? Iniisip mo lang ito. Hindi ko ito ginagawa para sa kahit anong mana! Hindi ko namalayan na tumawag ka pala sa akin kagabi. Pumunta ako sa washroom at hindi sinagot ng kaibigan ko ang tawag dahil loko-loko siya. Hindi niya rin sinabi sa akin ang tungkol dito. Napansin ko kaninang umaga na hindi kita matawagan at nasa ospital ang last location mi. Tinanong kita sa isang nurse sa ibaba nang dumating ako... at nakita ko ang ward mo. Hindi ko sinasa

Tumigas ang emosyon sa mukha ni Arianne. Itinaas niya ang kanyang kamay sinampal ng malakas si Vicky. Hindi siya pinalaki na nagsasabi ng mga masasamang salita, kaya ang tanging paraan niya para mailabas ang sama ng kanyang loob ay ang isang mahigpit na sampal. “Umalis ka na.”Galit na galit si Vicky ngunit masyado siyang natatakot na saktan si Arianne, kaya't umalis na lang siya nang masama ang kanyang loob.Masyadong napalakas ang sampal ni Arianne dahil sa sobrang galot. Masakit at namamanhid pa ang kamay niya nang bumalik siya sa ward at pagdating niya ay hinila siya ni Mark. “Kami nang bahala kay eric. Dapat umuwi ka na. Hindi kaya ni Smore na mawala ka."Nakita agad ni Arianne na pagod rin si Tiffany kaya hinila niya ito. “Tara, samahan mo ako umuwi. Babalik kami kapag nagising na kami. Kailangan kong umuwi at alagaan ang bata."Alam ni Tiffany na hindi aalis sina Jackson at Mark para magbantay kay Eric. Tahimik lamang si Tiffany, nag-order siya ng take out para sa kanila bag