ผู้ชายที่มีความสามารถอย่างแท้จริงจะไม่ยอมเป็นลูกเขยที่เกาะภรรยาหรอกนะ

ที่สำคัญกว่านั้นก็คือแขกเหรื่อพวกนั้นย่อมยืนอยู่ข้างเดียวกับกาเบรียลเป็นธรรมดา เพราะพวกเขาได้บางสิ่งบางอย่างจากเขา

“หุบปากซะเถอะถ้าแกไม่รู้เรื่องอะไรฮาร์วีย์! หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!

“ใช่แล้ว! ดูสภาพตัวเองสิ! แกกล้าใส่ร้ายกาเบรียลอย่างนั้นได้ยังไง!?!

“แกอวดอ้างตัวว่าเป็นมืออาชีพหรือยังไง?! แกคิดว่านี่เป็นของปลอมเพียงเพราะแกบอกอย่างนั้นเหรอ?

“ฉันได้ยินว่าแกไม่มีพื้นเพทางการศึกษามาเลยด้วยซ้ำ! แกไม่มีสิทธิ์มาตีราคาภาพวิจิตรอักษรนี้ถ้าแกยังอ่านอะไรไม่ออกเลย!

“กาเบรียลเป็นนักสะสมที่มีชื่อเสียงอย่างมากในเมืองนี้! ถ้าเขาบอกว่าเป็นของจริงก็ต้องเป็นของจริงอย่างแน่นอน!”

ฝูงชนต่างอยู่ในความโกลาหล พวกเขาทำการเยาะเย้ยฮาร์วีย์อย่างไม่ปราณี ซึ่งเป็นอะไรที่บาดหูมาก

สีหน้าของแมนดี้และซีนเธียดูมืดมนลงทันที

พวกเขาไม่คิดว่ากาเบรียลจะไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้

“เราแค่ต้องหาผู้เชี่ยวชาญคนอื่นมาตีราคาภาพนี้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น

“ฉันจะเป็นคนจ่ายค่าจ้างให้กับผู้เชี่ยวชาญเอง"

หัวใจของกาเบรียลเต้นไม่เป็นจังหวะ

นอกจากท่าทีที่ดู