เจตนาสังหารแพร่กระจายไปทั่ว

ใบหน้าของเหล่าทหารดูดุร้าย และดูพร้อมจะดำเนินการทุกเมื่อ

ใบหน้าของจูเลียนถอดสีจนซีด เขาแทบจะหยุดตัวเองไม่ให้กรีดร้องไม่ได้

รอยยิ้มอันน่าสมเพชปรากฏที่มุมปากของเขา

“คุณกล้ามาก เจ้าชายยอร์ก!

“ถึงกับกล้าหักมือผม!

“แต่นั่นจะเป็นสิ่งเดียวที่คุณกล้าทำ!

“เพราะคุณฆ่าผมไม่ได้!

“รู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไง

“มันหมายความว่าคุณกลัวไงล่ะ!

“คุณไม่กล้าเล่นไปตามเกมนี้กับผมหรอก!

“ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ ถ้าแน่จริงก็ฆ่าผมเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย!

“ไม่อย่างนั้นแล้วก็ ผมจะต้องเอาคืนคุณแน่!

“แล้วหลังจากนั้นผมก็จะพานักฆ่านั่นกลับไปด้วย!

“คุณไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว!”

รอยยิ้มอันบ้าคลั่งปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของจูเลียน

เห็นได้ชัดว่ามือของเขาหัก แต่สีหน้าที่ดูบิดเบี้ยวของเขาทำให้เขาดูไม่ต่างจากพวกติดยา

ฮาร์วีย์หรี่ตาลงมองไปที่จูเลียน เขาต้องยอมรับว่าผู้ชายตรงหน้ามีความสามารถไม่น้อย แถมยังบ้าอยู่หน่อย ๆ ด้วย

ลูอิส นายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกงก็ทำให้เขารู้สึกแบบเดียวกันนี้ แต่จูเลียนดูคล้ายจะยิ่งกว่าคนก่อนหน้าเสียอีก

แต่เนื่องจากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงสามารถเชิดหน้าชูคออยู่ในฮ่องกงแล