ฮาร์วีย์ยิ้ม “เชอร์ลีย์ ทำไมเธอถึงทำตัวเหมือนกลับมาเรียนมหาวิทยาลัยล่ะ? ให้บทเรียนชีวิตกับผมเหรอ?”“หยุดล้อเล่นน่ะ! เพื่อนของเราคิดแบบนั้นกับนายจริง ๆ ตั้งแต่ล่าสุดที่เราเจอ ทำไมนายไม่หางานที่ดีแทนที่จะมัวทำตัวไร้สาระไปวัน ๆ” เชอร์ลีย์รู้สึกกังวล “นายคิดว่าตอนนี้นายมีความสุขไหม? นายยินดีที่จะรับเงินไม่กี่ดอลลาร์ ทำไมนายไม่หางานที่ดีกว่าเพื่อให้อุ่นใจบ้างล่ะ”เชอร์ลีย์ปฏิบัติต่อฮาร์วีย์เป็นอย่างดี เธอยังคงเป็นห่วงฮาร์วีย์แม้ว่าเขาจะอยู่ในสภาพที่น่าหดหู่นี้ก็ตามฮาร์วีย์ตอบสนองแบบเดียวกับที่เขามักจะทำในอดีต เขายื่นมือออกมาและกุมใบหน้าของเชอร์ลีย์ไว้ในมือ “จริง ๆ แล้วผมเสียใจที่ไม่ฟังคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมไม่ได้เรียนรู้บทเรียนนั่นเลย แต่ตอนนี้ผมสบายดี”แม้ว่าเขาจะเป็นลูกเขยที่ไร้ค่ามาตลอดสามปี แต่เขาก็ไม่ได้ละทิ้งตัวตนนี้ไป เขากลายเป็นซีอีโอของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ และไม่เคยไม่มีความสุขเลยสักครั้งเขามีความสุขแม้ว่าเขาจะมีความขัดแย้งบ้างเล็กน้อยกับแมนดี้ที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้“นาย…” เชอร์ลีย์ขมวดคิ้ว “นายไม่มีอะไรดีขึ้นเลย”เชอร์ลีย์รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเธอต้องพูดแบบนี้ เธ
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างไม่สนใจและไม่สนใจเจอร์รี่ที่กำลังฟึดฟัดพร้อมที่จะฟาดฟันเขา เขากำลังจะออกไปให้พ้นจากที่เกิดเหตุนี้เจอร์รี่ก้าวไปข้างหน้าและขวางทางฮาร์วีย์หลังจากเห็นว่าเขาขยับตัว เขาตะคอกทันที “รีบจ่ายค่าเสียหายมาเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นฉันจะโทรร้องเรียนนายทันที!”เชอร์ลีย์ยืนอยู่ข้างหลังเขา พูดด้วยความเศ้าใจว่า “ฮาร์วีย์ ถ้านายหาเงินไม่ได้จริง ๆ ฉันจะให้นายยืม”หัวใจของเธออ่อนลงเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจ เธอไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์ตกงานเพราะเรื่องเล็กน้อยแบบนี้เอลล่าซึ่งเงียบมานานก็เข้าใจแล้วว่าชายและหญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอคืออดีตรุ่นพี่ของฮาร์วีย์และเพื่อนร่วมโต๊ะของเขาอย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีเหตุผลเลยหรือไง? เพียงเพราะพวกเขาเป็นรุ่นพี่ของฮาร์วีย์งั้นหรือ?ในตอนนี้เธอไม่สามารถทนต่อไปได้อีกและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ทำไมคุณถึงไม่มีเหตุผลแบนี้? คุณมาชนเราก่อน แล้วทำไมเราต้องจ่ายค่าเสียหาย?”เจอร์รี่ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “เฮ้ คนสวย ผมมีเหตุผลมากแล้ว เพื่อนของคุณก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น ทำไมคุณถึงเป็นเพื่อนกับคนขี้แพ้อย่างเขาล่ะ? คุณจะได้ประโยชน์อะไรจากการเป็นเพื่อนกับเขา? คุณได้แค่ซ้
หลังจากเห็นบัตรสมาชิกของเจอร์รี ผู้ช่วยผู้จัดการก็โค้งคำนับเขาด้วยความเคารพทันที นี่คือกฎของที่นี่ นั่นก็คือ “ลูกค้าต้องมาก่อนเสมอ”หลังจากนั้นเธอก็มองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชาและพูดว่า “คุณผู้ชาย ถ้าคุณไม่ได้เป็นสมาชิกของโรงแรมนี้คุณจะใช้บริการของเราที่นี่ไม่ได้ ที่จอดรถของเรามีไว้สำหรับลูกค้า บุคคลภายนอกไม่ได้รับอนุญาตให้จอดรถโดยพลการ ตอนนี้คุณต้องชดใช้ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับรถของลูกค้าเนื่องจากการจอดรถของคุณ”เจอร์รี่จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างหยิ่งผยองเมื่อเห็นผู้ช่วยผู้จัดการเข้าข้างเขา จากนั้นเขาก็พูดว่า “นายไม่ได้ยินเธอพูดเหรอ? ไอ้บ้านนอก รีบจ่ายค่าเสียหายมาซะ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ!”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าโรงแรมนี้จะมีกฎดังกล่าว อย่างไรก็ตามเขายังคงพูดอย่างเคร่งขรึม “ผู้ช่วยผู้จัดการ แม้ว่าผมจะไม่ได้สมัครบัตรสมาชิกโรงแรมของคุณ แต่ผมได้ขอให้เลขาจองโต๊ะแล้ว ผมจอดรถที่นี่ไม่ได้หรือ?”เขามาที่นี่เพื่อเลี้ยงมื้อค่ำเอลล่า ดังนั้นเขาไม่ต้องการสร้างความเดือดร้อนและเพียงแค่ต้องการให้เรื่องต่าง ๆ คลี่คลายผู้ช่วยผู้จัดการและเจอร์รี่มองหน้ากัน หลังจากนั้นไม่นานเจอร์รี่ก็หัวเราะแ
“นี่…” เชอร์ลีย์ลังเลเธอไม่เคยมีแฟนเลยตั้งแต่โตมา แม้ว่าเธอจะออกมาวันนี้กับเขา แต่ก็เป็นเพราะเจอร์รี่คอยมาหาเธอ เขายังใช้เส้นสายและข่มขู่ครอบครัวของเธอ เธอจึงตกลงที่จะออกมาทานอาหารด้วยความไม่เต็มใจมันไม่มีเหตุผล ไม่มีความรู้สึกใดเป็นพิเศษ ถ้าเธอมีความรู้สึกพิเศษกับเจอร์รี่ เธอคงจะตกลงเป็นแฟนกับเขาตอนที่เธอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแล้วในตอนนี้เจอร์รี่กำลังใช้ปัญหาของฮาร์วีย์เพื่อคุกคามเธอ เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับฮาร์วีย์ตั้งแต่ที่พวกเขาเรียนมหาวิทยาลัย มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์กลายเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์หลังจากที่เขาเรียนจบ ทำให้ทั้งสองคนขาดการติดต่อกันไปอย่างไรก็ตามให้เธอดูฮาร์วีย์คลานออกไปจากที่นี่ เธอทำไม่ได้ …เมื่อเชอร์ลีย์ยังคงลังเล ในตอนนั้นเองฮาร์วีย์ก็รู้สึกโกรธมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย แต่เจอร์รี่ทำเกินไปแล้ว เขายังใช้วิธีนี้เพื่อบังคับให้เชอร์ลีย์เป็นแฟนของเขา เขามั่นใจว่าจะได้เชอร์ลี่ย์ไปครอบครอง แน่นอนนั่นมันทำให้คนอื่น ๆ อยากจะเข้าไปต่อยเขาอย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาอยู่ในที่สาธารณะ ถ้าเขาเริ่มต้นเขาจะเป็นฝ่ายผิดฮาร์วีย์ไม่สามารถทนได้อ
ในขณะเดียวกันที่ลานจอดรถ เจอร์รีก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ เขาก็หัวเราะและพูดว่า “โอ้พระเจ้า ฮาร์วีย์ นายยังใช้โทรศัพท์รุ่นเก่าเมื่อสามปีที่แล้วที่มีราคาแค่สิบห้าดอลลาร์อีกเหรอ นายนี่สุดยอดจริง ๆ !”จากนั้นเขาก็มองไปที่เชอร์ลีย์และพูดว่า “เชอร์ลีย์ คุณยังไม่เห็นเหรอว่าตอนนี้เป็นยังไง? เขาเป็นแค่ผู้ชายที่จน ๆ และยังไร้ประโยชน์ ทำไมคุณถึงยังช่วยเขาอีกล่ะ? คุณคิดว่าเขาจะรู้สึกขอบคุณงั้นเหรอ? ผมรู้ว่าตอนนั้นมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างคุณสองคน แต่ดูเขาสิตอนนี้ เขาเป็นคนไม่มีอะไรเลย เขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะยืนอยู่ข้าง ๆ คุณด้วยซ้ำ คุณยังเอาแต่คิดถึงความดีของเขาที่ผ่านมาและปฏิเสธที่จะเป็นแฟนกับผมอีกงั้นหรือ?”แน่นอนว่าเจอร์รี่ไม่ได้โง่ เขารู้ว่าฮาร์วีย์ทำลายแผนการของเขาเมื่อตอนเขาพยายามตามจีบเชอร์ลีย์ แน่นอนว่าเขาต้องการ แก้แค้นและที่จะทำให้ฮาร์วีย์อับอายและวันนี้เขามีโอกาสนั่นแล้วไม่เพียงแต่เขาสามารถระบายความโกรธออกมาได้ แต่เขายังทำลายความประทับใจของเชอร์ลีย์ที่มีต่อฮาร์วีย์ให้หายไป เพียงเพื่อที่เขาจะได้รับชัยชนะเหนือร่างกายและจิตวิญญาณของเชอร์ลีย์ฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นมองเช
วิลล่า ไวท์ หัวหน้าผู้จัดการของโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ ได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลที่มีอำนาจมากในนิอัมมี่คนหนึ่ง ผู้คนที่เขาพบเจอล้วนเป็นตำแหน่งยศระดับสูงและเขาก็ได้รับความเคารพนับถือจากผู้คนเหล่านั้นมากในเมืองนิอัมมี่ ผู้นำตระกูลชนชั้นสองและสามบางคนไม่กล้าแม้แต่เผชิญหน้ากับเขาอย่างไรก็ตามวิลล่ารู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้อำนาจแบบนั้นในมือจริง ๆ เขาเป็นเพียงหุ่นเชิดที่มีตระกูลใหญ่ ๆ ในเมืองอยู่เบื้องหนังตระกูลที่ใหญ่ที่สุดนั้นก็คือ ตระกูลยอร์กในเซาท์ไลท์ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพร์เป็นตัวแทนของตระกูลยอร์กท่านประธานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์มาที่โรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของเขา จะไม่ให้เขาตื่นตระหนกตกใจได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อได้ฟังน้ำเสียงของอีวอนน์แล้วดูเหมือนว่าในตอนนี้ท่านประธานอาจจะอารมณ์ไม่ดีผู้ช่วยผู้จัดการก็ยังเหน็บแนมฮาร์วีย์อยู่ แต่เธอเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอมองไปข้างหลังเธออย่างตกใจเธอหันหลังกลับไปดูโดยทันที วินาทีต่อมาเธอเห็นมิสเตอร์ไวท์ผู้สูงศักดิ์ที่เหมือนราชาผู้ยิ่งใหญ่ในสายตาของเธอวิ่งมาที่ล็อบบี้ด้วยความตื่นตระหนก เธอรู้สึกอธิบา
สีหน้าของเจอร์รี่เริ่มบูดบึ้ง เหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นเร็วเกินไปและเขายังไม่เข้าใจสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้นนั่นเพาะเขาเป็นคนไอคิวต่ำหลังจากนั้นไม่นานเขาก็โกรธและพูดว่า “ทำไมผมต้องจ่ายเงินให้เขา? ผมเป็นสมาชิกของคุณด้วยเหมือนกัน ผมจ่ายเงินไปเจ็ดพันหกร้อยดอลลาร์ในการสมัครบัตรสมาชิกนี้!”“คุณบอกว่าเฉพาะเป็นสมาชิกเท่านั้นที่สามารถเป็นรับประทานอาหารในโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่ได้ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมเขาถึงเข้ามาทานอาหารได้ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ที่ขี่จักรยานไฟฟ้าเท่านั้น?”วิลล่าอธิบายออกมาอย่างเบื่อหน่ายว่า “เป็นเพราะมิสเตอร์ยอร์กจองห้องสำหรับลูกค้าระดับบนโรงแรมเรา พูดง่าย ๆ ว่าค่าธรรมเนียมรายปีสำหรับการสมัครบัตรสมาชิกนี้อยู่ที่ประมาณแปดแสนดอลลาร์ ตอนนี้คุณเข้าใจความแตกต่างแล้วหรือยัง?”ใบหน้าของเจอร์รี่เปลี่ยนเป็นสีซีดทันที เขาสมัครบัตรสมาชิกระดับเริ่มต้นมูลค่าเจ็ดพันหกร้อยดอลลาร์ อะไรคือสมัครสมาชิกด้วยเงินแปดแสนดอลลาร์? นับรวมโชคลาภทั้งหมดของเขายังไม่มีค่าถึงเงินจำนวนนั้นเลยด้วยซ้ำ!ในขณะนี้เขากำลังตกตะลึงจนพูดไม่ออกเขาแค่ใช้ความเป็นสมาชิกคนหนึ่งเพื่อทำให้ฮาร์วีย์ต้องอับอาย เขาไ
เอลล่าที่อยู่ด้านข้างรู้สึกงงงวยและพูดก่อนที่ฮาร์วีย์จะพูด “ฮาร์วีย์ เมื่อกี้เธอไม่ได้สั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจัดการคุณเหรอ? เธอยังสั่งให้คุณจ่ายค่าเสียหายของรุ่นพี่คนนั้นอีกและปฏิเสธที่จะตรวจสอบการจองของเรา ทำไมมิสเตอร์ไวท์ยังให้การสนับสนุนเธออีก?”เอลล่าไม่เข้าใจ เป็นไปได้ไหมว่านี่คือวิธีการจัดการของโรงแรมแกรนด์นิอัมมี่?วิลล่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ฮาร์วีย์จมอยู่ในความคิดแม้ว่าเขาจะยังยิ้มอยู่ก็ตาม เขาแทบอยากจะอาเจียนออกมาเป็นสายเลือด เขาเป็นคนฉลาดและเขาทันทีรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นผู้ช่วยผู้จัดการอาจดูถูกเขาและไม่ได้ช่วยตรวจสอบการจอง เธอยังช่วยผู้ชายอีกคนจัดการกับฮาร์วีย์ มันเ็นกระทำที่เลวร้ายอุกอาจมาก เธอกำลังเล่นกับไฟตอนนี้วิลล่าเหงื่อแตกพลั่ก โชคดีที่ฮาร์วีย์ไม่ได้รับอันตรายและยังสบายดี เขาออกมาได้จังหวะพอดี ไม่อย่างน้ันชีวิตเขาคงหมดสิ้นเขามองไปที่ผู้ช่วยผู้จัดการอย่างเย็นชาทันทีที่นึกถึงิ่งที่เกิดขึ้นเพียะ!ใบหน้าผู้ช่วยผู้จัดการบิดเบี้ยว แต่วิลล่ายังคงโกรธ จากนั้นเขาก็เตะเธอจนล้มลงกับพื้นและตะคอกออกมาว่า “เป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องช่วยลูกค้าตรวจสอบการจองของพวกเขา! มิส