“นายคิดว่าตัวเองเจ๋งเพียงเพราะนายต่อสู้เป็นนิดหน่อยงั้นเหรอ? ฮึ!”เดนเวอร์จุดซิการ์ สีหน้าของเขาเย็นชา“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะฮาร์วีย์ บนโลกนี้ย่อมมีคนที่เก่งกว่านายอยู่เสมอ!“คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้! ขอโทษและหักแขนตัวเองแล้วเรียกฉันว่าพี่ชายซะ!“จากนั้นนายจะต้องให้เทเรซ่าอยู่กับฉันคืนหนึ่ง! ถ้านายทำตามที่ฉันบอก ฉันจะปล่อยนายไป!“ถ้าไม่ คืนนี้ฉันจะโยนศพนายให้ปลากิน!”เมื่อเดนเวอร์พูดจบ ฮิโรชิซึ่งสวมชุดคาราเต้ก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยสายตาอาฆาต“ตระกูลของนายไม่รู้จักการเคารพกฎหมายเลยเหรอ?” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นเช่นเคย“กฎหมายไม่มีค่าอะไรสำหรับพวกนายเลยเหรอ?”เดนเวอร์เย้ยหยันอย่างเย่อหยิ่งเมื่อได้ยินดังนั้น“กฏหมายเหรอ? ขอร้องล่ะ! นายอยากจะคุยเรื่องกฎหมายในฮ่องกงกับฉันงั้นเหรอ?“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! คืนนี้ ที่นี่ ฉันนี่แหละคือกฎหมาย!“นายโชคดีนะที่เอ็ดวินช่วยนายไว้เมื่อคืนก่อน! คืนนั้นเขาช่วยชีวิตนายไว้ได้!“แต่ที่นี่คือฮ่องกง ไม่ใช่ลาสเวกัส!“เอ็ดวินไม่มีอำนาจที่นี่! เขาช่วยอะไรนายไม่ได้แล้ว!”เดนเวอร์แจ้งอย่างเย่อหยิ่งและปลิ้มปิติถ้าเขาอยู่ที่ลาสเวกัส เขาคงจะค่อนข้างหวาดกลัว ท้า
พรึ่บ!ฮาร์วีย์เพียงแค่สะบัดนิ้วของเขาเท่านั้น แต่การกระทำเล็ก ๆ นั้นทำให้กำปั้นของฮิโรชิสั่นสะเทือนอย่างแรงออร่าที่น่าสะพรึงกลัวของฮิโรชิหายไปทันที ความเจ็บปวดที่แหลมคมจนไม่อาจบรรยายได้กระทบกำปั้นของเขา‘น-นิ้วฉันหักเหรอ?!’ความคิดที่เหลือเชื่อเข้ามาในหัวของเขา สีหน้าของเขาแย่ลงในทันทีเขาตระหนักได้ในทันทีว่าชายจากประเทศ H คนนี้แข็งแกร่งกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก กระทั่งสามารถเทียบได้กับผู้ที่เป็นปรมมาจารย์ในประเทศหมู่เกาะได้!‘ฉันต้องกลับไปตั้งหลักก่อน!’ฮิโรชิคิดในขณะที่เขาก้าวถอยหลังด้วยสัญชาตญาณและพยายามรักษาระยะห่างให้มากขึ้นก่อนสิ่งอื่นใดเขาเคลื่อนไหวเร็ว แต่เขาใช้พละกำลังเกือบทั้งหมดในการทำเช่นนั้นอย่างไรก็ตามฮาร์วีย์เร็วกว่าเขาฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าแล้วเหวี่ยงฝ่ามือออกไปอย่างง่ายดายเพี๊ยะ!ฮิโรชิถูกส่งตัวปลิวไปชนกับโต๊ะกาแฟด้านหลังทันทีเสียงของแตกดังตามมาและร่างของฮิโรชิก็ถูกเศษแก้วที่แตกกระจายปกคลุมไปทั่วเรือนร่าง เขาตะเกียกตะกาย ปากและจมูกของเขามีเลือดออกจำนวนมาก‘เขาแข็งแกร่งมาก!’‘แข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ!’ฮิโรชิเพิ่งจะตระหนักได้ว่าฮาร์วีย์ ซึ่งดูเหมื
“ไอ้สารเลวนี่มันจองหองจริง ๆ!”เดนเวอร์ชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์อย่างเดือดดาลด้วยความโกรธ“ต่อให้นายจะต่อสู้เป็นแล้วจะทำไม?!” เขาตะโกนลั่น“อย่างมากนายก็เป็นได้แค่นักสู้ที่ดี! แต่ยังไงนายก็จะไม่สามารถทำอะไรในที่อย่างฮ่องกงได้หรอก!“คอยดูนะ! ฉันจะเรียกนายของฉันมาที่นี่! แล้วฉันจะทำให้นายต้องเสียใจที่ได้เกิดมาเป็นคน!“ฉันจะทำให้นายต้องเสียใจกับทุกอย่าง!”เดนเวอร์สบถ สีหน้าของเขาคล้ำด้วยความโกรธ“โอ้ จะเรียกกำลังเสริมมางั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ โดยไม่สะทกสะท้าน“ดีเลย ฉันจะให้เวลานายสิบนาที“อยากโทรเรียกใครมาก็เอาเลย“หวังว่านายจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ”“ได้! ฉันทำแน่!”เดนเวอร์ตอบอย่างเหยียดหยามก่อนที่จะคว้าโทรศัพท์ออกมาเพื่อกดโทรออก“นายน้อยฟลินน์ ชายคนหนึ่งจากประเทศ H พยายามกดขี่ผมในถิ่นของนาย!“คุณต้องมาช่วยผม!”หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จ เดนเวอร์ก็จ้องฮาร์วีย์อย่างเย็นชา“ถ้านายกล้าจริงก็รอดู!“ฉันจะบอกให้ว่านายตายแน่! ตายแน่ ๆ!“นายไม่มีวันรู้หรอกว่าในฮ่องกงมีคนที่คนต่ำต้อยอย่างนายไม่ควรมีเรื่องด้วยมากแค่ไหน!”วรู้มมม!สิบนาทีต่อมารถฮัมเมอร์ก็จอดตรงหน้าบรีวู้ด บา
แมทธิวกอดอกและเดินเข้าหาฮาร์วีย์ เขากล่าวอย่างเย็นชา “หนุ่มน้อย“การที่นายสามารถเอาชนะฮิโรชิได้หมายความว่านายจะต้องต่อสู้ได้เก่งเลยทีเดียว“แต่น่าเสียดายที่ที่นี่คือฮ่องกงไม่ใช่ประเทศ H“ไหนบอกฉันสิว่านายมาจากตระกูลไหน หรือมีพลังอะไร“ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าอะไรทำให้นายกล้าอวดดีในที่อย่างฮ่องกงได้!“และฉันขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่านายไม่ได้ตายดีแน่ไม่ว่าใครจะหนุนหลังนายอยู่ก็ตาม!“มันน่าเสียดาย แต่มันไม่มีทางอื่น พวกเราชาวฮ่องกงชอบรักษาชื่อเสียงของตัวเอง เรารับไม่ได้หรอกที่ใครก็ไม่รู้จากประเทศ H จะมาอวดเก่งต่อหน้าพวกเรา!“ท้ายที่สุดเราก็ไม่สามารถยอมให้ตัวเองอับอายได้!”ฮาร์วีย์จิบไวน์อย่างใจเย็นและยิ้มราวกับไม่มีอะไรให้ต้องกลัว“ช่างกดขี่จังเลยนะนายน้อยฟลินน์! น่าเกรงขามจริง ๆ“แต่ถ้าคุณจะเข้าข้างเดนเวอร์โดยไม่สนด้วยซ้ำว่าใครถูกหรือผิด คุณไม่กลัวเหรอว่าคุณอาจจะเจอกับคนที่มีอำนาจมากกว่าคุณ?”แมทธิวคิดในใจว่าเสียงของฮาร์วีย์ฟังดูคุ้นเคย แต่เขาไม่ได้คิดอะไรมาก ด้วยแสงไฟของบาร์ที่สลัว เขาจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ได้ชัดแม้ในขณะที่เขากำลังเดินเข้าใกล้ฮาร์วีย์แมทธิวกอดอกและเย
“โลกกลมจังเลยนะนายน้อยฟลินน์“คงจะเป็นพรหมลิขิตที่ทำให้เราได้มาพบกันที่นี่ ดื่มอะไรก่อนสิ”ฮาร์วีย์วางขวดไวน์หลุยส์ที่ 13 ที่เกือบจะเต็มขวดลงแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น“ถ้าคุณดื่มจนหมด ผมจะปล่อยคุณไป”ฮาร์วีย์ยกแก้วของเขาขึ้นและรินไวน์ลงพื้น ทำให้พื้นเปื้อนเป็นคราบเขาเหลือบมองแมทธิวขณะที่ยังคงยิ้มอยู่คนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นดังนั้นนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นใครกล้าทำตัวจองหองต่อหน้าแมทธิว‘เขาหมายความว่าอย่างไรที่เขาจะปล่อยนายน้อยฟลินน์ไปถ้าเขาดื่มหมด?’หากการกระทำของแมทธิวถือว่าหยิ่งผยอง การกระทำของฮาร์วีย์ก็ถือว่าอหังการ!ซิสเตอร์สิบสามและคนอื่น ๆ จ้องฮาร์วีย์อย่างเย็นชา ไม่มีใครได้ยินว่าแมทธิวเรียกฮาร์วีย์ว่าอย่างไร พวกเขาจึงไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะพูดแบบนี้กับแมทธิวท้ายที่สุดเขาก็คือ แมทธิว ฟลินน์นะ!หนึ่งในสี่นายน้อยแห่งฮ่องกง และผู้สืบทอดตระกูลฟลินน์!แม้แต่ผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องฮงก็ยังต้องเคารพเขาในลาสเวกัส ราชาแห่งการพนันยังต้องเลี้ยงข้าวแมทธิวเมื่อเขาไปเยี่ยม!ทว่า ฮาร์วีย์กลับปฏิบัติกับแมทธิวเหมือนขยะ!เขาไม่กลัวถูกลงโทษเลยเหรอ?เดนเวอร์หัวเราะอย่างโกรธเก
สีหน้าของเดนเวอร์ขมขื่นราวกับว่าเขากำลังทานมะระ เขาพูดไม่ออกโดยสิ้นเชิงสีหน้าของซิสเตอร์สิบสามก็น่าสนใจเช่นกัน ปากของเธออ้ากว้างมาก กรามของเธอห้อยต่ำจนแทบจะหล่นลงพื้นฮิโรชิถึงกับลืมที่จะยืนขึ้น เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง“นายน้อยฟลินน์ถูกบังคับให้ดื่มเหรอ?”ตอนแรกขวดไวน์หลุยส์ที่ 13 เกือบจะเต็มขวดโดยยังมีไวน์เหลืออยู่ประมาณ 16 ออนซ์ แต่แมทธิวกลับกระดกทั้งขวดโดยไม่ลังเลที่ยิ่งกว่านั้นคือ ฮาร์วีย์ทำตัวจองหองกับสถานการณ์ทั้งหมด ทุกคนจึงรู้สึกขุ่นเคืองและไม่อาจยอมรับความจริงได้พวกเขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าทำไม แต่พวกเขาก็พอจะเข้าใจได้ว่าแมทธิวกลัวชายที่อยู่ตรงหน้าเขา และว่าฮาร์วีย์ไม่ใช่ใครที่ควรจะมีเรื่องด้วยหึ!ไม่นานหลังจากนั้นแมทธิวก็เกือบจะถึงกับอาเจียนหลังจากที่กระดกจนหมดขวดปกติเขาจะเป็นคนคอแข็ง แต่การดื่มมากขนาดนั้นในรวดเดียวทำให้เขามึนหัวนิดหน่อยแต่เนื่องจากเขาเป็นคนที่ค่อนข้างมีความสามารถ เขาจึงสามารถควบคุมตัวเองได้หลังจากที่หายใจเข้าลึก ๆ ยาว ๆ“อย่างที่คาดไว้จากหนึ่งในสี่นายน้อยแห่งฮ่องกงเลย! คุณนี่คอแข็งจริง ๆ” ฮาร์วีย์ชมด้วยรอยยิ้มตาของแ
เพี๊ยะ!ก่อนที่เดนเวอร์จะทันได้พูดต่อ ตาของแมทธิวก็กระตุกอย่างรุนแรงแล้วเขาก็ยกมือ วินาทีต่อมาเขาก็เหวี่ยงมือไปบนใบหน้าของเดนเวอร์และส่งเดนเวอร์กลิ้งไปกับพื้นทันใดนั้นเขาก็ตามไปยกเดนเวอร์ขึ้นจากพื้นและตบเดนเวอร์อีกหลายครั้งเพี๊ยะ!“นายตาบอดหรือไงเดนเวอร์?! นายไม่รู้จักเจ้าชายยอร์กแห่งเซาท์ไลท์เหรอ?!”เพี๊ยะ!“นายรู้จักแต่การกลั่นแกล้งคนอื่นและสร้างปัญหาเท่านั้นเหรอ?! คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าหรือไง?!”เพี๊ยะ!“ถ้านายยังจะทำให้เจ้าชายยอร์กขุ่นเคืองต่อ ต่อให้เขาจะปล่อยนายไป แต่ฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่!”การตบของแมทธิวนั้นไร้ความปรานีอย่างยิ่ง ใบหน้าของเดนเวอร์บวมไปหมดและฟันบางซี่ก็หลุดออกมาหลังจากที่ต้องทนรับแรงตบแต่ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าของเดนเวอร์นั้นกลับด้านชาเมื่อเขาได้ยินคำกล่าวอ้างของแมทธิว ในขณะนั้นเขากลัวความตายอย่างยิ่ง“เจ้าชายยอร์กแห่งเซาท์ไลท์เหรอ?!”ฮ่องกง ลาสเวกัส และเซาท์ไลท์อยู่ห่างกันเพียงมหาสมุทรเดียว ข่าวจากทั้งสามแห่งจะถูกแบ่งปันเสมอเมื่อแมทธิวและควินตันประสบความสูญเสียครั้งใหญ่และถูกไล่ออกจากเซาท์ไลท์ เดนเวอร์ก็ได้รับรู้เรื่องนี้โดยทันทีถ้าอย่าง
ตาของแมทธิวกระตุกอีกครั้งหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์คำพูดเหล่านั้นเรียบง่ายแต่ตรงกับความคิดของแมทธิวโดยสมบูรณ์เดนเวอร์ซึ่งกำลังคร่ำครวญอยู่บนพื้นคงจะไม่คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม ราชาแห่งการพนันในตำนานจะต้องคิดทบทวนอย่างแน่นอนหากเขาได้รับข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาจะต้องคิดว่าแมทธิวกำลังพยายามให้ตระกูลแฮมิลตันจัดการเรื่องสกปรกของเขา!หากเป็นเช่นนั้น…แววตาของแมทธิวสั่นคลอนด้วยความตื่นตระหนก ตอนนี้เขาตระหนักแล้วว่าเขากำลังสู้กับคนที่อยู่เหนือกว่าเขามาก“นายควรจะรู้ว่าอะไรดีไม่ดีสำหรับคุณนะนายน้อยฟลินน์“ฉันคิดว่าราชาแห่งการพนันคงจะไปคุยกับนายเป็นการส่วนตัวในไม่ช้า”แมทธิวเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็ว เขากลัวจนไม่กล้าพูดอะไร เขาทำได้เพียงจ้องพื้นอย่างว่างเปล่าเพราะหวาดกลัวเกินกว่าจะคิดเรื่องอื่นเขาได้รับความอัปยศอดสูอย่างเต็มที่และทั่วถึง เขารู้มาโดยตลอดว่าปัญหาจะกลับมากัดกินเขาในไม่ช้าก็เร็ว“เอาล่ะ พาคนพวกนี้ออกไปซะ นอกจากซิสเตอร์สิบสาม เรามีเรื่องต้องคุยกัน”ฮาร์วีย์ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาโดยไม่มีท่าทีว่าจะกลับในเร็ว ๆ นี้ตาของแมทธิวกระตุกอีกครั้ง เขาไม่กล้า