“เธอกำลังพยายามจะพูดอะไรควินน์” แมนดี้ถามในขณะที่เธอเพิ่งผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมา แมนดี้จ้องมองไปที่ควินน์

“ฉันคิดว่าเธอรู้ว่าฉันพยายามจะพูดอะไร ไม่ใช่เหรอ?” ควินน์ตอบพร้อมยิ้มเยาะ

“ฉันสงสารเธอที่มีสามีที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบนั้นด้วย”

“ฉันได้ยินมาว่าสามีของเธอไม่เคยได้แตะต้องมือของเธอเลยในช่วงสามปีที่ผ่านมา ตอนแรกฉันสงสัยนะ แต่ตอนนี้ฉันเริ่มเชื่อแล้วเพราะเธอมีพฤติกรรมบางอย่าง!” ควินน์เยาะเย้ย

‘เรื่องอะไร?’

แมนดี้รู้สึกไม่พอใจเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้ เธอคิดว่าควินน์ดูถูกความบริสุทธิ์ของเธอ

“ควินน์ เมื่อเช้าเธอแปรงฟันหรือยัง? คำพูดของเธอเหม็นคาวมาก! เธอไม่รู้หรือว่าการหมิ่นประมาทเป็นความผิดทางอาญา” แมนดี้พูดด้วยความโกรธ

“ว้าว มีคนไม่กล้าพอที่จะยอมรับสิ่งที่เธอทำ! บอกฉันมาสิว่าเธอแก้ปัญหาของโครงการศูนย์การค้าได้หรือไม่?” ควินน์ถามกลับอย่างมั่นใจ

“แน่นอน ฉันทำได้!” แมนดี้ตอบ

“โอ้ งั้นเหรอ? แล้วบอกฉันมาสิว่าต้องจ่ายไปเท่าไหร่?” ควินน์ถามพร้อมยิ้มเยาะ

“มัน…ไม่…เสียค่าใช้จ่ายอะไร…” แมนดี้พูดติดอ่างและตอบอย่างไร้สติ เธอนึกถึงความสงสัยที่มีต่อฮาร์วีย์เม