"ถ้าคุณไม่มีเงินไปหาหมออย่ามาที่นี่เพื่อก่อความวุ่นวาย!"“ใช่! พวกคุณทุกคนเหมือนกัน เข้ามาที่นี่เพื่อทำร้ายผู้อำนวยการเกรฟส์!”“ทุกคนรู้ดีว่าผู้อำนวยการเกรฟส์เป็นแพทย์ผู้มีหัวใจแห่งผู้ดูแล เธอจะจัดลำดับความสำคัญในการช่วยชีวิตไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม พวกคุณทุกคนกำลังใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้น!”“อ่าาา มีคนบอกว่าผู้อำนวยการเกรฟส์ไม่ได้จ่ายเงินเดือนมาครึ่งปีเพราะคนอย่างคุณ ถ้าคุณไม่มีเงินทำไมคุณถึงมาปล้นพวกเราที่นี่!”เอลล่ากำลังจะเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดฉุกเฉินแต่เมื่อเธอได้ยินที่ทุกคนพูดคุยกัน เธอมองกลับมาแล้วยิ้ม“ได้โปรด หยุดกล่าวหาใครอย่างไม่มีเหตุผล ชีวิตของผู้คนมีความสำคัญและหน้าที่ของแพทย์คือการช่วยชีวิตและช่วยเหลือผู้บาดเจ็บทุกครั้งที่จำเป็น และนอกจากนี้ฉันเชื่อใจสุภาพบุรุษคนนี้”แม้เอลล่าจะมีนิสัยที่บริสุทธิ์และใจดี แต่เธอก็ยังคิดว่าฮาร์วีย์เป็นผู้ชายที่น่าเชื่อถือ ความไว้วางใจแบบนี้ให้ความรู้สึกเหมือนสัญชาตญาณเกือบจะคล้ายกับรักแรกพบ ไม่มีคำอธิบายใด ๆ สำหรับเรื่องนี้พยาบาลได้ยินคำพูดของเอลล่าก็รู้สึกกระวนกระวายใจทันที‘เวลาหนึ่งเดือนไม่มีใครหนีหนี้ หนึ่งเดือนที่จะได้รับเงินเ
รองประธานยังคงนิ่งอยู่หลังจากเห็นชายคนนี้มีบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ด และบุคลากรทางการแพทย์ก็รู้สึกสับสนอย่างเห็นได้ชัดจากภาพที่เห็น‘ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น?’สีหน้าของยูเลียนเปลี่ยนไปทันทีและเหงื่อเย็น ๆ ก็หยดลงบนใบหน้าของเขา สายตาของเขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์อีกครั้ง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หัวเราะอย่างเย็นชายูเลียนเป็นคนที่มีความรู้ บัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดมีเพียงห้าใบในนิอัมมี่ คนที่เป็นเจ้าของบัตรนี้ได้ เขาคนนั้นต้องมีคนรับใช้ไปกับเขาทุกที่ที่พวกเขาไปและมีรถยนต์หรูหรามากมาย‘คนโง่ที่ดูยากจนเช่นนี้มีบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดได้อย่างไร? เขาคิดจะมาหลอกใครที่นี่? ’“คุณคิดว่าคุณสามารถหลอกลวงผู้คนได้ด้วยบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดปลอมที่คุณซื้อทางออนไลน์ได้งั้นหรือ?”ยูเลียนยิ้มอย่างเย็นชาราวกับว่าเขาได้มองทะลุเห็นความจริงยูเลียนรีบไปหาพยาบาลที่ยืนอยู่ด้านข้างและพูดว่า “เอาไปที่เคาน์เตอร์แผนกต้อนรับและดูว่าคุณสามารถใช้บัตรได้จริงไหม”หลังจากพยาบาลออกไป ยูเลียนได้สั่งให้เทย์เลอ ร์สโตนและคนของเขาล้อมฮาร์วีย์ไว้“จับตาดูเขาให้ดี หากไม่สามารถใช้บัตรได้อย่าปล่อยให้เขาหนีไป ตอนนี้มีผู้คนพลุ่กพล่าน แต่หลังจ
ฮาร์วีย์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังทราบอาการ สำหรับสาเหตุของการบาดเจ็บของเชนนั้น เขาไม่ต้องการอธิบายเพราะมันซับซ้อนเกินไป“เอาล่ะ คุณควรกลับไปดำเนินการต่อให้เสร็จ เราสามารถโอนเลขทะเบียนของผู้ป่วยทางอิเล็กทรอนิกส์และตรวจสอบว่าเขามีอาการแพ้หรือโรคประจำตัวหรือไม่ เราสามารถให้ยาได้หลังจากทำขั้นตอนนั้นเสร็จแล้วเท่านั้น” เอลล่าอธิบายอย่างละเอียด“ครับ ผมจะรีบดำเนินการ”ฮาร์วีย์พยักหน้า จากนั้นก็เดินตามเชนไปที่ห้องพักวีไอพีฮาร์วีย์เดินไปถึงก้องพัก เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้และตบหัวตัวเอง เขารีบร้อนเกินไปและลืมขอเบอร์โทรของเอลล่า ผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่มีทักษะทางการแพทย์และจรรยาบรรณที่ดีที่สุดเช่นนี้ก็ควรค่าแก่การทำความรู้จักไว้เมื่อมองไปที่เชนที่กำลังหลับอยู่ ฮาร์วีย์ก็ครุ่นคิดอย่างหนัก จากนั้นเขาก็ถามพยาบาลเพื่อสอบถามทางไปห้องทำงานของเอลล่าและมุ่งหน้าไปทางนั้น***ภายในห้องทำงานส่วนตัวของเอลล่า เธอเงยหน้าขึ้นเมื่อสังเกตเห็นยูเลียนเข้ามานั่งบนโซฟา สีหน้าของเธอหันไปขมวดคิ้วเล็กน้อย“ท่านรองประธานยูเลียน ฉันยังมีเคสที่ต้องทำและตรวจคนไข้ต่อ อะไรทำให้คุณมาที่นี่?"บนโซฟารองประธานยูเลียนน
"ท่านรองประธาน อย่า ได้โปรดอย่า…”เอลล่ามีชีวิตที่เรียบง่ายมาโดยตลอด เธอไม่เคยเจอมนุษย์ที่น่าสมเพชเช่นนี้มาเลยในชีวิต ในตอนนี้เธอต้องสู้กับความมือไวของยูเลียน แต่เมื่อเทียบกับการบีบจับที่แข็งแกร่งของเขา ร่างทั้งร่างของเธอก็แข็งทื่อ เธอหมดหนทางยูเลียนได้แสดงสีหน้าที่แท้จริงของเขาออกมา เขาผลักเอลล่าลงกับพื้นโดยไม่สนใจว่าเอลล่าจะกรีดร้องและเริ่มดึงขาเรียวของเธอ“อย่า! ท่านรองประธาน ได้โปรด ปล่อยฉันไป! ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว!”เอลล่ากำลังดิ้นรนฮึดสู้พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาบนใบหน้าของเธอน่าเสียดายที่ยูเลียนเลือกห้องทำงานส่วนตัวให้เธออตั้งแต่แรกแล้ว มันอยู่ห่างไกลจากคนอื่น ๆ ไม่มีใครได้ยินเธอแม้ว่าเธอจะกรีดร้องจนสุดเสียงก็ตามยูเลียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขาจับขาด้วยมือข้างหนึ่งเอื้อมไปหายาเม็ดสีน้ำเงินขนาดเล็กแล้วยัดมันเข้าปากพร้อมด้วยมืออีกข้างหนึ่ง หากไม่มียาเม็ดสีน้ำเงินนั่นเขาจะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะดำเนินการต่อแม้จะมีความปรารถนาอันแรงกล้าก็ตามปัง!ทันทีที่ยูเลียนกลืนยาเม็ดสีน้ำเงินนั้น ประตูห้องทำงานส่วนตัวถูกเตะเปิดออกเผยให้เห็นฮาร์วีย์ เขาหัวเราะเบา ๆ ขณะเดินไปหาพวกเขาฮาร์วีย์ต้อ
ในตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะขอบคุณหรือรังเกียจฮาร์วีย์ เธอจ้องมองเขาด้วยความสับสนในดวงตาของเธอ เทพธิดาที่หมกมุ่นอยู่กับวงการแพทย์มาทั้งชีวิตรู้สึกงุนงงเป็นครั้งแรก หัวใจของเธอที่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพราะผู้ชายคนนี้ แต่ภายใต้สถานการณ์เหล่านั้นดูเหมือนว่าเอลล่าจะดูมีเสน่ห์และดึงดูดใจผู้คนมากขึ้น“แกกล้าทำร้ายฉันเหรอ! แกไม่รู้หรือว่าตอนนี้แกกำลังยืนอยู่ในที่ของฉัน!” ยูเลียนกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ“ผมไม่สนว่าคุณจะเป็นใคร ออกไปซะตอนนี้ ไม่งั้นผมจะฆ่าคุณให้ตายซะ!”ฮาร์วีย์ยิ้มและเดินไปหายูเลียน เขาคว้าคอของยูเลียนทันทีและยกขึ้นเหนือพื้นเล็กน้อย“อะไร…แกคิดว่าแกกำลังทำอะไรอยู่?! ปล่อยฉัน! ปล่อยฉัน!"ยูเลียนที่ดูเหมือนจะมีเลือดไหลออกจากศีรษะทำให้เขาสงบลง แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถกลั้นเสียงกรีดร้องที่ดังและโหยหวนของเขาได้เอลล่าเกรฟส์ยืนอยู่ที่นั่นด้วยความรู้สึกกังวล“อย่าเพิ่งรีบร้อนไป…”ฮาร์วีย์เหลือบมองไปที่เอลล่าและพูดอย่างใจเย็นว่า “ชายคนนี้เป็นคนเสื่อม ถ้าผมไม่อยู่ที่นี่วันนี้ไม่เพียง แต่คุณจะถูกผู้ชายคนนี้ทำให้แปดเปื้อน เขายังอาจใช้สิ่งนี้เพื่อแบล็กเมล์คุณ ทำให้คุณกลายเป็นของเล่นขอ
ประตูห้องทำงานเปิดออกเล็กน้อยและเสียงจากภายในก็ดังออกมา บุคลากรทางการแพทย์ที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงรีบเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและรีบไปที่เกิดเหตุ"เกิดอะไรขึ้น? คุณกำลังทำอะไร? ปล่อยท่านรองประธานเดี๋ยวนี้!”เทย์เลอร์ สโตนรีบไปที่ห้องทำงานนั่นพร้อมลูกน้องยูเลียนเห็นเทย์เลอร์ก็ฉีกยิ้มที่น่ากลัวออกมาทันทีด้วยใบหน้าที่บวมเหมือนหมู เขาพยายามดิ้นรนและทำตัวโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์“มันจบแล้ว!”หลังจากนั้นยูเลียนก็ตะโกนร้องใส่เทย์เลอร์“เร็วเข้า! จับตัวมัน! จัดการมันและพาออกไปจากที่นี่!”“แกอีกแล้วเหรอ!”เทย์เลอร์นึกได้ว่านี่คือชายที่เตะเขาลงไปกองกับพื้น เขาเดินไปหาด้วยท่าทีดุร้ายพร้อมที่จะเหวี่ยงหมัดออกไป“แกมันไอ้สวะ แกไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นพี่ชายร่วมสายเลือดของเลียม สโตน กล้าอวดดีต่อหน้าฉันได้ยังไง?! ฉันจะฆ่าแก!”เทย์เลอร์ปิดประตูข้างหลังเขาและหยิบมีดผลไม้ออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคุกคามฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นโดยไม่ได้มองข้างหลังเขา “แกยังพูดถึงเลียม สโตนอย่างหยิ่งผยองได้ยังไงในเมื่อเขาอยู่ใต้ฝ่าเท้าฉันแล้ว? แกไม่กลัวจะมีคนแทงแกทางด้านหลังโดยที่แกไม่รู้เลยว่าเกิ
เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นเทย์เลอร์ สโตนก็โค้งคำนับฮาร์วีย์ด้วยความเคารพ จากนั้นเขาก็พูดว่า “ท่านครับ โปรดเป็นตัวของตัวเองได้เลยนะครับ”“ทำไมคุณไม่ไสหัวออกไปซะตอนนี้ล่ะ” ฮาร์วีย์พูดเบา ๆปัง!เทย์เลอร์ถอยออกไปทันที จากนั้นเขาก็ปิดประตูตามหลังเขาเมื่อเขาออกไปยูเลียนกรีดร้องดังลั่น “เทย์เลอร์ นายตาบอดเหรอ? นายไม่เห็นเหรอว่าฉันถูกใครบางคนทำร้าย? นายจะจัดการให้ฉันไหม?”เทย์เลอร์ไม่มีอารมณ์ที่จะก่อความวุ่นวายใด ๆ อีก พี่ชายของเขาเลียม สโตนพ่ายแพ้ให้กับฮาร์วีย์ ‘ฉันควรรีบวิ่งหนีไปดีกว่า ถ้าไม่อย่างนั้นฉันก็จะต้องพังพินาศเช่นกัน’ในขณะนั้นโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้นจากนั้นเขาก็พลักยูเลียนลงบนพื้นอย่างลวก ๆ แล้วรับโทรศัพท์“ฮาร์ฟ…ฮาร์วีย์…ตอนนี้การจราจรติดขัดมาก คุณอยู่ที่ไหน? คุณปู่ของฉันโอเคไหม?” เป็นสายจากโรซาลี เธอค่อนข้างสายแล้วฮาร์วีย์เหลือบมองยูเลียนที่นอนอยู่บนพื้น เขาอารมณ์ไม่ดี เขาก็พูดด้วยความรำคาญว่า “ผมอยู่ที่ห้องทำงานของ ดร. เกรฟส์ การผ่าตัดของคุณปู่ของคุณประสบความสำเร็จ ตอนนี้เขาอยู่ในห้องพักวีไอพี คุณไปที่นั่นก่อนก็ได้ ผมจะไปที่นั่นหลังจากจัดการคนสารเลวซะก่อน”“เอ๊ะ? ค
“ผมชื่อฮาร์วีย์ ยอร์ก” ฮาร์วีย์ยิ้มเล็กน้อยและแนะนำตัวเองอย่างเรียบง่ายเอลล่าไม่คิดอะไร จากนั้นเธอก็พูดเบา ๆ ว่า “มิสเตอร์ยอร์ก คุณควรออกไปจากที่นี่ ยูเลียนเป็นรองประธานของโรงพยาบาล บางครั้งเขาอาจจะทำตัวลับ ๆ กับท่านประธานแม้ว่าดูเหมือนว่าเขาจะเคารพเขาต่อหน้าคนอื่น ๆ ก็ตาม นอกจากนี้เขายังรู้จักคนที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลมากมาย แม้ว่าคุณจะร่ำรวย แต่คุณก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาขุ่นเคืองได้”เมื่อพูดสิ่งเหล่านั้นเอลล่าก็กังวล ‘เป็นเพราะฉันวันนี้ทำให้ฮาร์วีย์มีต้องเจอปัญหา พี่ชายของเขายังอยู่ที่นี่กำลังรักษาตัวในโรงพยาบาลแห่งนี้ เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะแก้ไขเรื่องนี้ด้วยวิธีทางที่ดี’นอกจากนี้เธอคงไม่สามารถทำงานในโรงพยาบาลนี้ได้อีกแล้ว ไม่เป็นไรเพราะเธอไม่กังวลว่าจะหางานไม่ได้ แต่เธอเป็นห่วงคนไข้ที่นี่“ไม่ต้องกังวล ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผมสามารถแก้ปัญหานี้ได้” ฮาร์วีย์ยิ้มและปลอบใจเอลล่าเอลล่าตะลึงไปชั่วขณะและเธอก็ไม่พูดอะไรอีก เธอไม่รู้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงพูดแบบนั้น แต่เธอก็รู้สึกว่าตัวเองเชื่อใจเขาอย่างไม่มีเหตุผลในขณะนั้นยูเลียนกำลังจะโทรออก แต่ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นพวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้าใก