“เธอเป็นก็แค่ขยะ! ยังคิดว่าตัวเองเป็นคนเก่งที่สุดในหลงเหมินสาขามอร์ดูอีกเหรอ?!”

“นายน้อยบาวเออร์ปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพ!”

“เธอยังไม่รู้จักรสชาติแห่งความตายหรอก แต่ขาก็ก้าวลงนรกไปครึ่งหนึ่งแล้ว!”

“เธอควรจะยอมสละและแบ่งหุ้นที่เป็นของนายน้อยบาวเออร์ แล้วเธอก็จะสามารถเพลิดเพลินกับเกียรติยศและความร่ำรวยทั้งหมดที่เธอเคยมีได้! มึอาหารดี ๆ และชุดสวย ๆ ที่เคยได้ใส่!”

“แต่เธอมันไม่มีหัวคิด! เรื่องนี้เธอจะโทษใครได้?!

“มา พาเธอกลับมา! นายน้อยบาวเออร์รออยู่!”

ในขณะที่ผู้นำกลุ่มกำลังพูด เขาก็ตบหน้าเธออีกสองครั้ง ราเชล ฮาร์ดีดูคล้ายกับว่าเธอกำลังจะเป็นลมหลังจากถูกทุบตีอย่างหนัก

แต่เรเชลยังคงมีสติสัมปชัญญะอยู่บ้าง เธอมองไปยังทิศทางของฮาร์วีย์ ยอร์ก และคนอื่น ๆ โดยไม่รู้ตัว จากนั้นจึงพึมพำเบา ๆ ว่า “ช่วยฉันด้วย…”

เพี๊ยะ!

นักสู้คนนั้นตบหน้าเธออีกครั้ง จากนั้นอุทานอย่างเย็นชา “ช่วยเธอเหรอ? ใครจะกล้า?! ใครจะยอมเหยียบหน้านายน้อยบาวเออร์?!”

เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์หลังจากพูดคำเหล่านั้น จากนั้นพูดอย่างเย็นชา “จำไว้ นายไม่เห็นอะไรทั้งนั้น! นายไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง!”

“หากนายไม่ฟัง ฉันจะฆ่านาย!”

นั