เขาไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย อีวอนน์อาจดูแข็งแกร่ง แต่จากสิ่งที่ฮาร์วีย์รับรู้คือเธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนในสถานการณ์เช่นนี้เขาจะไม่แปลกใจเลยถ้าเธอจะแทงเขาด้วยมีดในตอนที่เธอกลับมามีสติอีกครั้ง ...อีวอนน์เริ่มพูดติดอ่าง “ท่าน…ท่านคะ…กอดฉันเสร็จหรือยัง?”“โอ้!” ฮาร์วีย์ปล่อยเธอทันที เขาเองก็ไม่ได้สังเกตว่าเขากำลังกอดเธออยู่โดยไม่รู้ตัวฮาร์วีย์ดูอึดอัดและเขาทำได้เพียงปล่อยเธอไป อีวอนน์ผุดลุกขึ้นในทันที แต่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยเท่านั้นที่แสดงออกมาบนใบหน้าของเธอทั้งคู่รู้สึกได้แค่ว่าสถานการณ์มันน่าอึดอัดเกินไป แม้แต่คนไร้ยางอายอย่างฮาร์วีย์ก็ไม่สามารถแบกรับความอึดอัดจากสถานการณ์ทั้งหมดนี้ได้อีวอนน์รู้สึกอับอายมาก เธอพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่า…คุณแต่งงานมาสามปีแล้ว”ฮาร์วีย์ตกอยู่ในความเงียบชั่วครู่ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดขึ้น “อย่าพูดถึงเรื่องนี้ ผมขอยืมห้องรับแขกของคุณคืนนี้แล้วกัน พรุ่งนี้คุณจะช่วยจัดห้องนอนในออฟฟิศของผมให้หน่อย ผมไม่เป็นไรตราบใดที่ยังมีที่ให้อาบน้ำและซุกหัวนอน”“ได้ค่ะ ดิฉันจะจัดการให้เอง” แม้ว่าอีวอนน์จะยังรู้สึกเขินอาย แต่เธอก็ช่วยฮาร์วีย์จัดห้องพักให้เรียบร้อย เมื่อ
อีวอนน์สังเกตเห็นฮาร์วีย์ที่กำลังเดินมาหาเธอ เธอยิ้มและพูดว่า “รอสักครู่นะคะ อาหารเช้าใกล้จะพร้อมเสิร์ฟแล้วค่ะ”ฮาร์วีย์จ้องมองอีวอนน์ด้วยความสงสัย ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เขาไม่สามารถเข้าใจได้ เขาระแคะระคายการกระทำของอีวอนน์ที่ไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาอย่างอบอุ่นเหมือนอย่างที่เธอเคยทำฮาร์วีย์มีความสุขกับการนอนหลับพักผ่อนตลอดทั้งคืน แต่เขาไม่รู้ว่าอีวอนน์ใช้เวลาทั้งหมดในการนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง เธอคิดว่าเธอควรจะเปิดประตูออกไปอย่างบังเอิญดีไหมถ้าฮาร์วีย์มาเคาะประตูปรากฎว่าฮาร์วีย์หลับไม่ได้สติเหมือนท่อนไม้และไม่มีเจตนาจะทำอะไรเช่นนั้น ความจริงกระทบเข้ากับประสาทรับรู้ของอีวอนน์อย่างจังหลังจากทานอาหารเช้าเสร็จพวกเขาก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านของอีวอนน์อีกต่อไป อีวอนน์ขับรถเบนท์ลีย์และส่งฮาร์วีย์ที่ยอร์ก เอ็นเตอร์ไพรส์ ตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้วและผู้คนก็ทยอยเข้ามากลุ่มคนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ทางเข้าหลักของ ยอร์ก เอ็นเตอร์ไพรส์ โดยไม่ทราบสาเหตุ มีคนงานจากร้านดอกไม้กำลังยุ่งอยู่กับการวางของตกแต่ง พวกเขาตกแต่งทางเข้าหลักของ ยอร์ก เอ็นเตอร์ไพรส์ ราวกับว่าพวกเขากำลังเตรียมงานแต่งงานอีวอน
“ โอ้! คุณคือมิสซาเวียร์” ชายในชุดสูทสีขาวเดินออกมาจากบริษัท เมื่อได้ยินเสียงวุ่นวายเขาก็ออกมาดูข้างนอกอีวอนน์ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแซ็ค ซิมเมอร์ ที่ถูกเวนดี้ปฏิเสธ เธอรู้ว่าเขาต้องการอะไรจากเธอและพูดอย่างเย็นชาว่า “อ้อ คุณคือแซ็ค ซิมเมอร์นี่เอง น่าเสียดายที่เราไม่อนุญาตให้ใช้พื้นที่โรแมนติกใด ๆ ที่นี่ ดังนั้นฉันคงจะต้องขอให้คุณออกไป”“ตอนนี้ ตอนนี้ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน... ” แซ็คตอบพร้อมกับยิ้มเยาะ ดวงตาของเขาเย็นชาทันทีเมื่อเห็นใครคนหนึ่ง'บ้าอะไรเนี่ย?! และตอนนี้ฮาร์วีย์ก็อยู่ที่นี่ด้วย! ผู้ชายที่น่ารำคาญคนนี้มีอยู่ทุกี่จริง ๆ! '“เกิดอะไรขึ้นกับแกฮาร์วีย์” แซ็คชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์และเริ่มตะโกนโดยไม่หยุดเพื่อรอคำตอบของฮาร์วีย์ “แกกำลังสะกดรอยตามฉันหรือเปล่า? เป็นบ้าอะไรฮะ!”ในขณะเดียวกันแซ็คก็เริ่มกังวลเมื่อเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับฮาร์วีย์เมื่อคืนนี้ ถ้าผู้ชายคนนี้ทำลายแผนการของแซ็คอีกครั้งมันคงจะจบเกมส์ของเขาแน่นอนฮาร์วีย์ยอร์กขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่เขาเห็นการปรากฏตัวของแซ็ค ซิมเมอร์‘ผู้ชายอะไรน่ารำคาญ ทำไมเขาถึงมาที่นี่อีก
คนป่วยอย่างแซ็ค ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขาและหันไปทางประตูทางเข้า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์“แซ็ค ซิมเมอร์ไม่ได้พูดหรอกหรือว่าเขาเป็นแค่ลูกเขยที่ไม่มีประโยช์? ทำไมเขาถึงเข้าทางประตูใหญ่ล่ะ? อะไรอีกล่ะ เขายังมีบัตรผ่านเข้าตึกด้วยเหรอ?”“เป็นไปได้ไหมที่เขามีตำแหน่งในบริษัทนี้?” ฝูงชนส่งเสียงดังไม่หยุดกับคำถามเกี่ยวกับตัวตนของฮาาร์วีย์แซ็คเยาะเย้ย “เขาจะเป็นอะไรได้อีกล่ะ? ลูกเขยของเราทำงานเป็นคนทำความสะอาดที่นี่!”“เขาเป็นคนทำความสะอาดกว่าที่นี่เหรอ!” ความสงสัยได้ถูกทำให้กระจ่างเมื่อพวกเขาสงสัยว่าชายยากจนคนนี้เข้ามาในบริษัทได้อย่างไร มิน่าเล่า!จบประโยคของเขา แซ็คก็พูดกับอีวอนน์ว่า “มิสซาเวียร์ อย่าปล่อยให้เรื่องเลวร้ายไร้ค่าแบบนั้นมาทำลายบรรยากาศของเราในตอนนี้เลย หรือว่าเราจะไปเจอกันที่อื่นคืนนี้แล้วค่อยคุยกันดีกว่า?”ในที่สุดอีวอนน์ก็เข้าใจความรู้สึกของเวนดี้เมื่อคืนนี้ หลังจากเงียบอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ตอบกลับไปอย่างเยือกเย็น “มิสเตอร์ซิมเมอร์ ก่อนอื่นฉันต้องบอกว่าฉันไม่ได้สนใจในตัวคุณ ประการที่สองเราไม่ได้เป็นคนคุ้นเคยกันเลย และสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดตามกฎของ บริษัทของเราสิ่งที่ไร้ประโยชน์จะต้
ข่าวที่แซ็ค ซิมเมอร์ไปสารภาพรักอีวอนน์ ซาเวียร์แพร่กระจายไปทั่วเมืองนิอัมมี่ทันทีหลังจากเหตุการณ์เกิดขึ้น ในเวลาเดียวกันความร่วมมือทางธุรกิจระหว่างยอร์กและซิมเมอร์ก็ยุติเพราะเขาเช่นกัน…คฤหาสน์ซิมเมอร์ครอบครัวซิมเมอร์ทั้งหมดรวมตัวกันที่ห้องโถงนั่งเล่นของคฤหาสน์ ไม่มีใครรู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อ แม้แต่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็มีสีหน้ามืดมนแซ็คยืนอยู่ตรงกลางห้องโถงด้วยความละอายและตื่นตระหนกขณะที่สมาชิกในครอบครัวรอบข้างของเขาดูถูกเหยียดหยามเขาด้วยท่าทางไม่ยอมรับในการกระทำของเขา“นายเป็นคนโง่งี่เง่าที่สุด แซ็ค ซิมเมอร์!”“นายไม่ได้บอกหรอกหรือว่าอีวอนน์มีความรู้สึกดี ๆ กับนาย? แล้วตอนนี้คืออะไร? นายไม่มีดีอะไร!”“ฉันรู้ดีว่านายมันไม่น่าเชื่อถือตั้งแต่แรก! ไม่เลย!”“ฉันไม่สนใจว่านายต้องทำอะไรต่อ แต่นายต้องให้คำอธิบายกับเรา! นายไม่ได้ทำลายแค่การร่วมมือทางธุรกิจของเรา แต่ยังทำลายชื่อเสียงของตระกูลซิมเมอร์ด้วย!”ตระกูลซิมเมอร์เริ่มโกรธมากขึ้น มีประกายเปลวไฟแห่งความโกรธลุกโชนผ่านการเพ่งมองของพวกเขา“ทุกคน ไม่ต้องตกใจไป จะต้องมีวิธีแก้ปัญหานี้ อาจเป็นเพียงการทะเลาะกันเล็กน้อยระหว่างคนทั้งคู่”
"คิดหาทางออก? นายสามารถทำอะไรได้อีก? ขอแต่งงานใครสักคนอีกงั้นเหรอ? ใครดีล่ะ ซีอีโอ? ปัญหาคือซีอีโอเป็นผู้ชาย!”ใครบางคนในบรรดาพี่น้องซิมเมอร์อุทานออกมาและตามมาด้วยพวกเขาสองสามคนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์แซ็คอีกครั้ง‘ตามแผนเดิมทุกอย่างจะดีถ้าแมนดี้เป็นคนที่ได้สัญญาแม้ว่ามันจะหมายความว่าทุกคนจะได้รับเงินน้อยลงก็ตาม แต่ไอ้ตัวปัญหานี่ทำลายแผนทั้งหมดและสร้างความโกลาหลมันยิ่งเพิ่มโอกาสที่เราจะล้มละลาย ถ้าไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสซิมเมอร์ แซ็คคงถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ตรงนั้นแน่ ๆ ' "ใช่! ถ้าเราทำตามแผนของแมนดี้!”“โอ้อวดว่าตัวเองยอดเยี่ยมแค่ไหน! ดูสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้สิ? นายมันไอ้ขยะ!”“แซ็คอย่าบอกนะว่านายเป็นหนึ่งในสายลับจากตระกูลอื่น ๆ?”แซ็คออกอาการหดหู่ใจ “คุณลุงที่รัก ทุกคนสนับสนุนฉันมาตั้งแต่แรก ยิ่งไปกว่านั้นฉันก็เป็นหนึ่งในเหยื่อของเรื่องราวทั้งหมดด้วย! ไม่ต้องกังวลผมจะแก้ไขปัญหานี้ให้เร็วที่สุด!”“แล้วนายจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร”“ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาไร้ประโยชน์ของนายงั้นเหรอ?!”ไม่มีใครหลงเชื่อ แต่พวกเขากลับกระวนกระวายใจมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ต้องพับแขนเสื้อขึ้นมาในขณะนั้นเองมีใ
"ผู้เฒ่าสโตน คุณจะดูถูกเราในเวลาแบบนี้ได้อย่างไร" "ใช่! จรรยาบรรณทางธุรกิจของคุณอยู่ที่ไหน”“เมื่อคืนนี้พวกคุณทุกคนมาพร้อมกับของขวัญสุดพิเศษเพื่อให้เราเสนอความร่วมมือกับคุณและในเวลาเพียงวันเดียวคุณจะถอนคืนงั้นเหรอ? ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นโยฮันน์ สโตนและคนอื่น ๆ ก็ไม่ยอมถอยและยังคงตอบโต้ต่อไปด้วยความโกรธผู้อาวุโสซิมเมอร์กระแทกโต๊ะและตะโกนลั่นว่า พอแล้ว!”เขาหันไปหาโยฮันน์ สโตน เขาถามด้วยสีหน้าจริงใจว่า “เพื่อนของฉัน สโตนและบรู๊ค ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้หากพวกนายตัดสินใจแบบนี้ เราเป็นหุ้นส่วนกันมาหลายปีแล้วพวกนายควรให้เวลาเราสามวันเพื่อแก้ไขปัญหานี้ได้ไหม? เราจะยกเลิกสัญญาหากยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ภายในสามวัน เป็นไง?”โยฮันน์ และคนอื่น ๆ เหลือสบตากันและพยักหน้า “เอาล่ะ เราจะให้เวลาพวกคุณสามวันเพราะถือว่าเราเป็นพันธมิตรทางธุรกิจมายาวนาน แต่ถ้ามันยังไม่มีอะไรดีขึ้นที่ดินของคุณก็จะเป็นของเรา!”“นาย…” ผู้อาวุโสซิมเมอร์โกรธมากจนร่างของเขาสั่นอย่างรุนแรง เหตุผลเดียวที่ชายเหล่านี้มาที่นี่ก็เพราะที่ดินแห่งนี้ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ซีดราวกับกระดาษ ด้วยป
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยิ้มให้ ดวงตาของเขาแวววาว “แมนดี้ ปู่รู้ว่าหลานรู้สึกผิดและโกรธพวกเรา ปู่ขอโทษอย่างใจจริงที่ไม่เชื่อใจหลานก่อนหน้านี้ ฌอน แซ็ค มาขอโทษแมนดี้ด้วย!”ฌอนและแซ็คมองไปที่อีกคนอย่างเก้ ๆ กัง ๆ พวกเขาเคยชินกับการให้คนมาหมอบกราบ การที่จะให้ทั้งสองคนขอโทษแมนดี้ ครอบครัวที่ถูกขับไล่นั้น มันเป็นเรื่องยากอย่างแน่นอนพวกเขามีทางเลือกน้อยมากนอกจากต้องทำตามเช่นนั้น ได้แค่หายใจเข้าลึก ๆ เผชิญหน้ากับแมนดี้ แซ็คซิมเมอร์ก้มตัวเล็กน้อยและขอโทษ “แมนดี้คราวนี้เป็นความผิดของฉันเองที่ทำให้เกิดปัญหาทั้งหมด ยกโทษให้ฉันด้วย”รอยยิ้มชั่วร้ายฉาบบนใบหน้าของเขาเพียงชั่วพริบตาในขณะที่เขาก้มหน้าลง แต่เขาก็ซ่อนมันไว้อย่างดีในทางกลับกันฌอนแสร้างยิ้มเหมือนแมวเชสเชียร์และพูดว่า “แมนดี้ตอนนี้แซ็คก็ได้ขอโทษแล้วในฐานะลุงของหลาน ลุงก็จะอยากโทษด้วยเช่นกัน ลุงสัญญาว่าจะไม่เกิดขึ้นเรื่องแบบนี้อีก หลานไปที่ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เพื่อเห็นแก่ลุงได้ไหม?”“เพื่อเห็นแก่ลุงเหรอ! ทั้งพ่อและลูกเลิกพล่ามเรื่องไร้สาระสักที!” ลิเลียนส่งเสียงร้องประท้วงทันที เธอระงับความโกรธของเธอมาโดยตลอดนับตั้งแต่การลงทุนที่แมนดี้ได้