Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1185
นอร์ตันเก่งจริง ๆเขาเอาเงินทั้งหมดที่มีมาที่บัควู้ด ภายในวันเดียววิกฤตของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ก็จัดการแก้ไขเรียบร้อยในเวลาเดียวกัน เขาได้โอนเงินจำนวนมหาศาลเข้าบัญชีของบริษัทเขาต้องการพึ่งพาบริษัทนี้เพื่อดำเนินการขั้นตอนต่อไปเพื่อที่จะสามารถบุกตลาดในบัควู้ดแล้วยังมีกลุ่มการเงินอื่น ๆ ที่สนับสนุนตระกูลเยตส์จากอเมริกาคอยอยู่เบื้องหลัง พวกเขาตามมาที่บัควู้ดเช่นเดียวกัน พวกเขาเป็นตัวแทนของฝั่งอเมริกาพวกตระกูลเยตส์ในบัควู้ดที่ไม่สนใจความอับอายและความยุติธรรม แล้วนับประสาอะไรกับความรักชาติสิ่งเดียวที่พวกเขาสนใจคือเงินและผลประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รับด้วยเงินและการสนับสนุน พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องสนใจแมนดี้อีกต่อไปภายในห้องโถงในบ้านของตระกูลเยตส์…นอร์ตันจิบไวน์แดงระหว่างที่นั่งฟังคุณย่าเยตส์บ่นเรื่องแมนดี้“คุณกำลังจากบอกว่าตระกูลเยตส์มาถึงจุดนี้ได้เพราะผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นเหรอ?” นอร์ตันถามพลางขมวดคิ้ว“และตระกูลเยตส์ก็ตกต่ำลงเพียงเพราะผู้หญิงคนนั้น?”คุณย่าเยตส์ถอนหายใจ“เราพลาดในการปลูกฝังสั่งสอนลูก ๆ ของเรา นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขากลายเป็นแบบนี้!”“เฮ้อ! ชื่อเสีย
บทที่ 1186
จังหวะที่พวกตระกูลเยตส์ได้ยินคำพูดของนอร์ตัน ความดีใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขานี่ใช่ไหมคือสิ่งที่เรียกว่าการยกระดับฐานะทางสังคม!ตอนนี้พวกเขามีตระกูลเยตส์จากอเมริกาคอยสนับสนุน ตระกูลเยตส์ในบัควู้ดจะเป็นตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในบัควู้ดได้แน่นอน!เมื่อนึกถึงสิ่งที่แมนดี้ทำต่อตระกูลเยตส์ พวกเขาวางแผนที่จะแก้แค้นเธออย่างแน่นอน!ในคืนนั้น ทุกคนในตระกูลเยตส์ตื่นเต้นเกินกว่าจะหลับลงได้ทุกคนเตรียมใจไว้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้เป็นเพราะเหตุการณ์ที่พวกเขาคุกเข่าที่หน้าตึกรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์นั่นเป็นสิ่งที่น่าละอายที่สุดในประวัติศาสตร์ของตระกูลเยตส์!พวกเขาเป็นตระกูลที่สืบทอดกันมาด้วยตำแหน่งเจ้าหน้าที่ของรัฐและใช้ชีวิตเหนืออภิสิทธิ์ชน พวกเขาเคยต้องทำแบบนั้นเสียที่ไหนกัน?แม้ว่าพูดไปแบบนั้น แต่มันก็ไม่สายเกินไปสำหรับพวกเขาที่ถือตัวเป็นพวกชนชั้นสูงคิดจะแก้แค้น และตอนนี้โอกาสนี้ก็มาถึงแล้ว แล้วทำไมพวกเขาจะต้องรออีกต่อไปด้วยล่ะ?พวกเขาโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ?วันถัดมาตระกูลเยตส์ขับรถที่พวกเขาไปไถ่ถอนมาก่อนหน้านี้มาถึงที่ทางเข้าของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ด้วยท่าทีองอาจวางอำนาจ
บทที่ 1187
ตระกูลเยตส์จากอเมริกาเป็นไอดอลของตระกูลในบัควู้ดไปแล้วหยิ่งทะนง แข็งแกร่ง และมั่งคั่ง!ตระกูลที่ยิ่งใหญ่แบบนี้คือสิ่งที่ตระกูลเยตส์ใฝ่ฝันอยากจะเป็นเพราะเมื่อถึงวันนั้น พวกเขาจะไม่กลัวใครอีกเลยนอร์ตันปรบมือเพื่อเรียกความสนใจของทุกคนก่อนจะยิ้มออกมา “ฉันจะให้เวลาพวกคุณสามนาทีในการเรียกแมนดี้ลงมา หลังจากนั้น ฉันไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น”หลังจากจบประโยคของเขา พนักงานส่วนใหญ่ของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จับตาดูนอร์ตันอย่างระมัดระวังเป็นเพราะทุกคนเห็นแล้วว่าบอดี้การ์ดของนอร์ตันต่อสู้เก่งแค่ไหนเรื่องนี้ทำให้แมนดี้ตกใจมาก จากนั้นเธอก็รีบลงไปที่ห้องโถงชั้นล่างโดยมีหลายคนตามหลังเธอเมื่อเธอเห็นตระกูลเยตส์อยู่ข้างหลังนอร์ตัน สีหน้าของแมนดี้เปลี่ยน เธอเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น“มิสเตอร์นอร์ตัน นี่คือแมนดี้ ซิมเมอร์ ไอ้ความอัปยศของตระกูลเยตส์!”“เธอทำลายชื่อเสียงของเรา ภาพลักษณ์ของเรามัวหมองเพราะเธอ!”ในขณะนั้น เลย์ตันและธัญญ่าพูดพร้อมกันสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเยตส์มองแมนดี้อย่างดูถูก“ไม่คิดว่ากรรมของเธอจะมาถึงเร็วขนาดนี้ แมนดี้”“เธอทำกับเราแบบนั้น เธอไม่คิดเหรอว่าวันแบบนี้จ
บทที่ 1188
ท่าทีของแมนดี้ทำให้นอร์ตันหงุดหงิดเขาได้รับคำยกย่องและทุกคนเชื่อฟังเขามาเสมอ ตระกูลเยตส์จากอมเริกาเป็นเหมือนราชาของรัฐเท็กซัสเมื่อไหร่ที่พวกเขาทำธุรกิจในต่างประเทศ จะทำอะไรกับตระกูลเยตส์อย่าประมาทและอวดดีเพราะพวกเขามีพวกอยู่ในอเมริกาคอยสนับสนุนนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าปฏิเสธเขา นั่นทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขายกยิ้มเยาะ “แมนดี้ มีบางสิ่งที่คุณไม่สามารถกำหนดและควบคุมได้ด้วยคำพูดตัดสินใจของคุณเพียงอย่างเดียว!“ตอนนี้เธอมีเลือดตระกูลเยตส์อยู่ครึ่งหนึ่ง เธอก็เป็นแค่คนรับใช้ในสายตาของเรา!”“คนรับใช้มีสิทธิ์ขัดคำสั่งของเจ้านายงั้นเหรอ?!”แมนดี้มีสีหน้าไม่เข้าใจ เธอถามว่านอร์ตันออกไปว่า “มิสเตอร์นอร์ตัน ในสังคมสมัยใหม่และโลกศิวิไลซ์แบบนี้ ทัศนคติของคุณยังติดอยู่ในยุคศักดินาอีกงั้นเหรอ?”“เจ้านาย? คนรับใช้? นี่มุกตลกหรือเปล่าคะ?”“หุ้นของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เป็นของขวัญจากคนที่มีอำนาจ แม้ว่าฉันอยากจะโอนหุ้นให้ ฉันคงทำได้แค่โอนคืนให้กับคนที่มีอำนาจคนนั้นเท่านั้น ไม่ใช่ตระกูลเยตส์แน่นอน!”นอร์ตันหรี่ตาลงเหมือนหมาป่า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการแววตาอันเยือกเย็น“เอาล่ะ นี่เป็นครั้
บทที่ 1189
เมื่อเห็นว่าแมนดี้ยังคงดื้อรั้น ทุกคนในตระกูลเยตส์รู้สึกตื่นเต้นและพึงพอใจนั่นเป็นเพราะว่ายิ่งแมนดี้ดื้อรั้นมากเท่าไหร่ สถานการณ์ของเธอก็จะยิ่งแย่ลงมากเท่านั้น!ในขณะนั้นพวกตระกูลเยตส์ก็อดไม่ได้ที่เติมเชื้อไฟ“มิสเตอร์นอร์ตัน แมนดี้มักไม่เคยให้ความเคารพผู้อาวุโสกว่า ตระกูลเยตส์ในบัควู้ดก็ยังไม่เว้น เธอจะไม่สนใจด้วยซ้ำหรอกว่าจะเป็นคุณ ตระกูลเยตส์ที่น่าเคารพนับถือจากอเมริกา!”“ใช่! คนอย่างเธอต้องได้บทเรียน!”“ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับคนอย่างเธออีกต่อไปแล้ว จัดการเธอจนใบหน้าสวย ๆ ของเธอเสียโฉมให้เธอหวาดกลัว!”ทุกคนในตระกูลเยตส์ทำท่าทางและพูดอย่างไร้ความปราณีเหมือนพวกอันธพาลถ้าไม่ใช่เพราะนอร์ตันยืนอยู่ตรงนี้ พวกเขาคงเข้าไปจัดการให้ตายคามือไปแล้วนอร์ตันยกมือขวาขึ้นเพื่อสั่งพวกตระกูลเยตส์ให้หยุดพูดจากนั้นสายตาที่เย็นชาของเขาจับจ้องไปที่แมนดี้ ความโกรธอัดแน่นผ่านน้ำเสียงอันเยือกเย็นของเขา“แมนดี้ ฉันจะถามเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอยินดีที่จะโอนหุ้นของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ไปยังตระกูลเยตส์หรือเปล่า?!”แมนดี้มีความเข้มข็งและหนักแน่นในคำพูดของเธอ เธอกัดฟันพูดออกไป “ไม่!”“พวกเขาไม่ได้
บทที่ 1190
น้ำลายสอ!นอร์ตันเลียริมฝีปากของเขาด้วยลิ้นพลางจ้องมองไปที่รอบเอวที่เพรียวบางของแมนดี้สำหรับเขาแล้วแมนดี้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคืออาหารชั้นเลิศถ้าได้ลิ้มลองคงอร่อยถูกปากเขารู้สึกตื่นเต้นมากถ้าเขาเริ่มจากเอวของเธอนอร์ตันตื่นเต้นมากจนแทบจะทนรอไม่ไหว จินตนาการไปถึงแมนดี้ดิ้นบนพื้นและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดเมื่อมองดูท่าทางของนอร์ตัน แมนดี้ก็หลับตาลงอย่างสิ้นหวังเธอไม่คิดว่าจะมีใครสามารถช่วยเธอได้ตู้ม!ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้จู่ ๆ ก็มีคนมาเตะประตูบ้านของตระกูลเยตส์ประตูยักษ์ถูกทุบลงกับพื้นจนเกิดเสียงดังทุกคนในที่นั่นอดไม่ได้ที่จะหันไปตามต้นเสียงทุกคนเริ่มสั่นเทา นอร์ตันขมวดคิ้วเข้าหากัน มีคนขัดจังหวะเขาในจังหวะที่เขากำลังจะเพลิดเพลินกับแมนดี้ตรงหน้า มันทำให้เขาไม่พอใจผ่านไปครู่หนึ่งร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นและค่อย ๆ เดินเข้ามา บรรยากาศรอบ ๆ ดูอึมครึมแม้ว่าเขาจะสวมแค่เสื้อผ้าธรรมดา ๆ“อะไรนะ? ฮาร์วีย์ ยอร์กงั้นเหรอ?!”เบ็นพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจเขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะปรากฏตัวในเวลาแบบนี้ถ้าพูดตามเหตุผล ลูกเขยกาฝากอย่างเขาควรจะต้องตัวสั่นกลัวมันจะสมเหตุสมผลมากกว่
บทที่ 1191
นอร์ตันตัวสั่นเมื่อได้สบสายตาอันเย็นชาของฮาร์วีย์แต่เขากลับแสดงท่าทีโกรธและตะโกนออกไปนว่า “จัดการมันซะ!”ตามคำสั่งของนอร์ตัน พวกบอดี้การ์ดผมสีบลอนด์ดวงตาสีฟ้าสี่คนที่กำลังจับแมนดี้ไว้เดินพุ่งตรงไปที่ฮาร์วีย์ยืนอยู่พวกเขาบิดคอ หักข้อนิ้วจนได้ยินเสียงกระดูก“ที่รัก หลับตาลงหน่อยสิ ผมจะจัดการกับเรื่องนี้เอง”ฮาร์วีย์บอกแมนดี้ให้หลับตาลงเพราะกลัวว่าเธอจะตกใจ“ฮ่า!”บอดี้การ์ดแสยะยิ้ม พร้อมปล่อยหมัดใส่ใบหน้าของฮาร์วีย์ทันทีแต่ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่ขยับแม้แต่ปลายนิ้ว เขายกมือขวาขึ้น คว้าหมัดของคู่ต่อสู้แล้วเหวี่ยงลงกับพื้นจนพวกบอดี้การ์ดนอนดิ้นอยู่บนพื้นจากนั้นฮาร์วีย์ก็เหยียบลงบนใบหน้าของพวกมันและกระทืบบดขยี้จนจำหน้าไม่ได้พวกบอดี้การ์ดที่เหลืออีกสามคนเกิดอาการกลัวจนฉายชัดบนใบหน้า แต่ก็วิ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์พร้อม ๆ กันฮาร์วีย์เตะพวกมันทีละคน จนพวกบอดี้การ์ดที่ดูมีพละกำลังทั้งสามคนล้มลงกับพื้นในทันที“อะไรกัน?!”“ลูกเขยอย่างแกเก่งในเรื่องการต่อสู้งั้นเหรอ?”ทุกคนในตระกูลเยตส์ซึ่งเดิมทีมีรอยยิ้มบนใบหน้าต่างก็ตกใจจนหน้าซีดฮาร์วีย์ทำได้อย่างไร?ไม่มีทางเป็นไปได้!แต่เมื่อนึกไปถึง
บทที่ 1192
เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้ทุกสายตากระตุกสั่นไหวระริกและถอยห่างออกไปโดยไม่รู้ตัวไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ก้าวออกไปข้างหน้าเพื่อห้ามฮาร์วีย์ผัวะ!ฮาร์วีย์ยังคงใช้ไม้เท้าฟาดเข้าที่ร่างของนอร์ตันเสื้อผ้าของนอร์ตันขาดวิ่น ทิ้งรอยคราบเลือดเห็นบาดแผลฉกรรจ์ที่มองเห็นกระดูกตามร่างกายของเขานอร์ตันตอนนี้ลงไปนอนเกลือกกลิ้งไปมาบนพื้นและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดผัวะ ผัวะ ผัวะ!ฮาร์วีย์ไม่คิดจะหยุด เขายังคงฟาดเข้าใส่ร่างของนอร์ตันอย่างต่อเนื่องจนเมื่อไม้เท้านั้นหัก เมื่อนั้นเองที่ฮาร์วีย์ยอมหยุดนอร์ตันที่นอนนี้นอนดิ้นอยู่บนพื้นไม่มีแรงแม้จะกรีดร้องเขาไม่ต่างจากคนที่ตายไปแล้ว สิ่งที่ยืนยันว่ายังหายใจก็คงเป็นร่างของเขาที่กระตุกอยู่เบา ๆ แม้ว่าตอนนี้เขาจะถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล มันก็ยากที่จะบอกว่าเขาจะได้รับการช่วยเหลืออย่างทันเวลา“ที่รัก กลับบ้านกันเถอะ”ฮาร์วีย์จับมือแมนดี้ที่กำลังหวาดกลัวและออกจากบ้านของตระกูลเยตส์ออกไปเขาไม่ได้พูดอะไรกับพวกตระกูลเยตส์เลยสักคำสำหรับพวกตระกูลเยตส์ ไม่มีใครที่จะกล้าเอ่ยคำใด และไม่คิดจะหยุดฮาร์วีย์ ทุกคนได้เพียงแค่ยืมมองตัวสั่นสะท้านตลอดเวลาคุณย่าเยตส์พูด
Último capítulo