ฮาร์วีย์มองดูภาพตรงหน้าอย่างเมินเฉยเห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้มีทัศนคติที่ป่วยแต่หลังจากที่ฮาร์วีย์กัดกินผักและกลืนมันลงไป เขาก็เข้าใจทันทีในจานมียากล่อมประสาทอยู่แต่เมื่อเห็นว่าช่วงนี้แมนดี้ไม่ค่อยได้พักผ่อน ฮาร์วีย์ก็ไม่คิดที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงทานอาหารต่ออย่างปกติส่วนยากล่อมประสาทเหล่านั้นกลับไม่ส่งผลอะไรต่อฮาร์วีย์เลยสักนิดเดียวยาพิษชนิดใดบ้างที่เขายังไม่พบเจอบนสนามรบ?ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาจะไม่ได้มีภูมิคุ้มกันต่อยาพิษทั้งหมด แต่มันกลับไม่ได้ส่งผลอะไรเลยลุคมองพวกเขาจากไกล ๆ และตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นในที่สุด คืนนี้เขาก็จะได้สนุกกับแมนดี้สักทีเขาได้ยินมาว่าลูกเขยเกาะกินคนนี้ยังไม่เคยนอนกับแมนดี้เลยถึงแม้ว่าจะเป็นสามีของเธอมาแล้วสามปีก็ตามหรือพูดได้ว่าลุคทำเช่นนี้ก็เพื่อสิ่งที่ดีสำหรับพวกเขาและต้องการจะช่วยเหลือพวกเขา!หลังจากที่ฮาร์วีย์กับแมนดี้ทานอาหารค่ำเสร็จ พวกเขายังไม่กลับไปยังห้องพักของพวกเขาแต่กลับไปเดินเล่นริมทะเลสาบแทนหลังจากที่เดินเล่นมาประมาณหนึ่งชั่วโมง แมนดี้เริ่มรู้สึกเหนื่อยและทั้งคู่ก็เดินกลับไปยังห้องพักของพวกเขาเมื่อพวกเ
มีเหตุผลบางอย่างเกี่ยวกับหลายปีที่ผ่านมาลุคยังไม่ได้แต่งงานเขามีความบกพร่องทางร่างกายอยู่มันเป็นเหตุผลที่เขาใช้ยากล่อมประสาทเพื่อให้ได้ผู้หญิงสวยมาเพราะเขาจะได้ไม่ถูกผู้หญิงเหล่านั้นปฏิเสธแต่ในตอนนี้…ความลับที่ใหญ่ที่สุดของเขาถูกเปิดเผยให้ทุกคนรับรู้ในตอนนี้ลุครู้สึกว่าเขาใกล้จะพังแล้ว“ใคร?!”“ใครทำให้ฉันสลบไป?!”“ใครเอาฉันมาแขวนไว้ที่นี่?!“ฉันจะฆ่ามัน!”การมีความสามารถได้เป็นผู้จัดการของเอนชานท์เมนท์ รีสอร์ตแสดงให้เป็นว่าลุคไม่ใช่คนที่โง่แน่นอนหลังจากที่เขาสร่าง เขาก็เข้าใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นทันทีลุคเรียกให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่แถวนั้นช่วงเอาตัวเขาลงไปและขอเสื้อคลุมเอามาคลุมช่วงล่างของร่างกายเขาและรีบออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็วราวกับเขากำลังบินอยู่เมื่อเขาวิ่งตรงมาที่ทางเข้าของร้านอาหาร อยู่ ๆ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้นจากใกล้ ๆ“สวัสดีคะมิสเตอร์เพอร์รี่ ทำไมคุณถึงเอาเสื้อของรปภ.มาคลุมช่วงล่างของคุณล่ะคะ? นี่เป็นแฟชั่นใหม่ติดเทรนด์ปีนี้เหรอคะ?” แมนดี้ดูสงสัยและไม่เข้าใจว่าลุคกำลังทำอะไรอยู่ลุครีบหันหน้าของเขาและวินาทีถัดไปทั่วทั้งร่างกายของเขาสั่นสะท้า
ลุครีบลบคลิปของกล้องวงจรปิดด้วยร่างกายที่ยังสั่นเทา เขาจะให้มันหลงเหลืออยู่ไม่ได้! มันจะเป็นอดีตที่เลวร้ายของเขาพนักงานหลายคนที่ดูแลตรวจตราผ่านกล้องวงจรปิด พวกเขาไม่ได้สงสัยอะไร พวกเขายิ้มให้ลุคพร้อมกับพูดขึ้น “ผู้จัดการเพอร์รี่ เมื่อคืนคุณทำสำเร็จไหมครับ? คุณกำลังลบไฟล์กล้องวงจรปิดอีกแล้วนะครับ อย่าลืมให้พวกน้อง ๆ อย่างพวกเราสนุกกับผู้หญิงสวย ๆ พวกนั้นด้วยสิครับครั้งหน้า!”เพียะ!“ขยะ!”ลุคตบหน้าพนักงานที่เพิ่งพูดขึ้นร่างกายของเขายังคงสั่นจากหัวจรดเท้าเมื่อเขานึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า เขาจะรู้สึกหนาวสั่นทั่วทั้งร่างกายของเขาและอยากจะฆ่าตัวตายไปซะเขาสูดหายใจเขาลึกและใจเย็นลงเขายอมให้เรื่องนี้ผ่านไปไม่ได้ เขาจะต้องตอบโต้ฮาร์วีย์กลับ!มากไปกว่านั้น เรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้นให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ เพราะเมื่อไหร่ที่ฮาร์วีย์เช็คเอ้าท์จากรีสอร์ตไปแล้ว ลุคก็จะไม่มีโอกาสอีกแล้วหลังจากที่ไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง ลุคโบกมือเพื่อเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาที่ด้านนอกของร้านอาหาร“คุณครับ รบกวนมากับพวกเราด้วยครับ!” ลุคกล่าว จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เยือกเย็นแมนดี้ตกตะล
ซีโนยิ้ม “เขาอยู่ตรงหน้าเรานี่เอง”ในขณะที่เขาพูด เขาเดินเข้าหาฮาร์วีย์พร้อมกับโค้งเก้าสิบองศา “มิสเตอร์ยอร์ก นานแล้วนะครับที่เราไม่ได้เจอกันตั้งแต่ที่ที่เราเจอกันครั้งล่าสุดในนิอัมมี่!”“ผมได้รับคำสั่งมาจากผู้นำว่าผมต้องนำเอกสารมายื่นให้คุณด้วยตัวเอง”“รีสอร์ตแห่งนี้จะเป็นของคุณทันทีที่คุณเซ็นสัญญาครับ”เปรี้ยง!ซีโนพูดอย่างนุ่มนวลแต่ในหูของลุค คำพูดของซีโนกลับเทียบเท่ากับสายฟ้าฟาดกลางวันที่แดดจ้าลุครู้สึกว่าเขากำลังจะล่มสลายมันคือเขา!มันคือเข้าจริง ๆ !ผู้ชายคนนี้ขอให้ตระกูลไนส์เวลล์มอบรีสอร์ตแห่งนี้ให้กับเขาเมื่อคืน!มันเป็นเพียงแค่โทรศัพท์สายเดียวเท่านั้น! แถมผู้มีอิทธิพลแห่งตระกูลไนส์เวลล์อย่างซีโนยังรีบนำสัญญามาให้กับเขาเองด้วยในตอนเช้านี่ นี่ นี่ นี่มัน…!มันไม่เหมือนละครเกินไปหน่อยเหรอ?แม้แต่ละครโทรทัศน์ยังไม่ถ่ายแบบนี้เลย!เขาเป็นแฟนเก็บไม่ใช่เหรอ? ทำไมผู้ชายขี้แพ้อย่างเขาถึงมีเกียรติมากขนาดนี้?แมนดี้ตกตะลึงเช่นเดียวกันถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าฮาร์วีย์จะรู้จักกับเชน ไนส์เวลล์และเมื่อก่อนทั้งสองยังเคยเจอกันมาแล้วหลายครั้ง…แต่เธอไม่เคยคาดคิดว่าตระกูลไนส์เวลล์
ซีโนเข้าใจทันทีว่าทำไมลุคถึงเล็งเป้าไปที่ฮาร์วีย์ตอนนี้ร่างกายของลุคเต็มไปด้วยเหงื่อโชคดีที่แมนดี้ไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้น ทั้งตระกูลไนส์เวลล์คงพังแน่เพราะเรื่องที่ลุคทำคนเดียวตุบ!ลุคคุกเข่าลงกับพื้นทันที เขารู้ตัวว่าเขาจบแน่เขาหมอบและคร่ำครวญ “ผมผิดไปแล้ว! ผมผิดไปแล้ว! มิสเตอร์ยอร์ก แมนดี้ ปล่อยผมไปเถอะนะครับ! ผมจะไม่ทำอีกแล้ว!”แมนดี้จ้องมองลุคราวกับว่าเธอกำลังจ้องมองสิ่งสกปรกอยู่สำหรับผู้หญิงแล้ว คนพวกนี้ไม่ต่างกับขยะฮาร์วีย์มองอย่างเมินเฉยเช่นกันและไม่ได้เอ่ยอะไรแต่อย่างไรแล้ว ด้วยความเงียบของเขาไม่ได้หมายความว่าเขาจะปล่อยให้เรื่องนี้จบลงแบบนี้ซีโนกล่าวเสริมอย่างเย็นชา “ไปหักแขนขาของเขาซะ จากนั้นพาเขาไปส่งให้ตำรวจและปล่อยให้เขาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!”ไม่นานลุคก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากตัวออกไปสิ่งที่รอคอยเขาอยู่เป็นการลงโทษทางกฏหมาย อย่างมากที่กสุดเขาก็คงจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือของเขาในคุกไม่นานทุกอย่างก็จบลงเอนชานท์เมนท์ รีสอร์ตยังถูกโอนมายังชื่อของแมนดี้ถึงแม้ว่าแมนดี้จะปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ซีโนกลับไม่สนใจ เขายืนกรานว่าฮาร์วีย์และแมนด
ในตอนนี้จอร์จกำลังจะจูบมือของแมนดี้สำเร็จ ฮาร์วีย์ก้าวออกไปขวางแมนดี้ไว้จอร์จตกใจเล็กใจ เขาเงยหน้าของเขาขึ้นเพื่อมองฮาร์วีย์อย่างเยือกเย็น “คุณไม่รู้จักมารยาทพื้นฐานเหรอ? เมื่อไหร่ก็ตามที่ขุนนางกำลังจะจูบมือ ไม่มีใครควรเข้ามาขัด!”“ถ้าตอนนี้เราอยู่ที่อาณาจักดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน คุณคงอยู่ในศาลไปแล้วเพราะพฤติกรรมที่ไม่มีมารยาทอย่างนี้!”ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบกลับอย่างเย็นชาไม่แพ้กัน “ที่นี่คือประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ครับ ไม่ใช่อาณาจักรดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน”“คุณควรทำตามกฏของเราในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่นะครับ”“ที่นี่ คุณอาจถูกจับพาส่งไปที่สถานีตำรวจและคุมขังไปหลายวันเพราะแตะต้องผู้หญิงสบาย ๆ อย่างนี้”“อวดดี!” จอร์จขึ้นเสียง “นายมันอวดดี! นายกำลังดูถูกขุนนางอยู่นะ!”“นายต้องคุกเข่าขอโทษฉันวันนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะไปสถานฑูตเพื่อยื่นฟ้องและนายจะต้องเสียใจแน่!”จอร์จเปล่งเสียงท่าทางดูอิ่มเอมใจเขาค่อนข้างคุ้นเคยกับประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นเขารู้ดีว่าถ้าเขายกฐานะที่เป็นแขกต่างชาติในประเทศ H ยิ่งใหญ่ ประชาชนหลาย ๆ คนคงจะสวามิถักดิ์เขาและเจียมเนื้อเจียมตัวต่อหน้าเขาตอนนี้เขายังใช้ประโยชน์จ
จอร์จยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อเขาสังเกตเห็นท่าทีที่ย่ำแย่ที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพลเมืองในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่เขาเป็นขุนนางแห่งอาณาจักรดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน การที่คนอย่างเขามาลงทุนในประเทศที่ยากจนก็เปรียบเสมือนการทำบุญตอนที่เขายังอยู่ในอาณาดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน เขาได้ยินมาว่าพลเมืองในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่บูชาทุกอย่างที่นำเข้าจากต่างประเทศและประจบประแจงคนต่างชาจิตอนนี้ดูเหมือนมันจะเป็นความจริง พ่อค้าทั้งหมดจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ล้วนกลัวเขา!จอร์จหันไปหาแมนดี้ด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ “คนสวย คุณจะได้รับผลประโยชน์นับไม่ถ้วนถ้าคุณไปกับผม!”“ไม่เพียงผมจะสามารถแสดงวัฒนธรรมแห่งอาณาจักรดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดินให้ดูแต่ผมยังสามารถช่วยให้คุณได้รับกรีนการ์ดที่จะทำให้คุณกลายเป็นประชากรของที่นั่น!”จอร์จหนักแน่นตอนที่เขาอยู่ในอาณาจักรดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดิน เขายังเคยได้ยินว่าที่นั่นมีที่อาศัยที่สวยงามมากมายในประเทศตะวันออกลึกลับแห่งนี้ตอนที่เขาเห็นแมนดี้เขาใจหาย เธองดงามกว่าดาราที่เขาเห็นบนจอกว่าหลายเท่าตามประเพณีในประเทศของเขา จอร์จอยากจะพบเจอกับผู้หญิงที่น่ารักอย่างนี้จอร์จไม่สนใจว่าเธอจะมีสามี
“เขาเหรอ?”ฮาร์วีย์หัวเราะ“มอร์แกน ไฟแนนเซียลกรุ๊ปเป็นเพียงแค่กลุ่มทางการเงินระดับสามในอาณาจักรแห่งดวงอาทิตย์ไม่เคยตก ทำไมพวกเขาถึงทำเหมือนว่าพวกเขาเป็นเรื่องใหญ่ในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ด้วย?”ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดจาเหลวไหลเมื่อครั้งที่เขายังอยู่ในสนามริบ อาณาจักรแห่งดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดินได้ยอมมอบหุ้นของกลุ่มทางการเงินของพวกเขาให้เป็นของขวัญเพื่อไถ่ตัวขุนนางที่ฮาร์วีย์ได้จับตัวไปมอร์แกน ไฟแนนเซียลกรุ๊ปไม่ได้อยู่ท่ามกลางพวกเขาว่ากันว่ากลุ่มทางการเงินแห่งนี้ค่อนข้างธรรมดา พวกเขาอาจถูกจัดอันดับให้เป็นชนชั้นต่ำในอาณาจักรดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดินดังนั้นฮาร์วีย์จึงคิดว่าผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องกลัวมอร์แกน ไฟแนนเซียลกรุ๊ปเลยมันไม่สำคัญแม้ว่าถ้ามอร์แกน แฟนเซียลกรุ๊ปจะมาจากอาณาจักรแห่งดวงอาทิตย์ไม่เคยตกดินในการรบครั้งก่อน มีห้าประเทศที่มีอำนาจเข้าร่วมกับกองกำลังแต่พวกเขายังถูกฮาร์วีย์จัดการได้ประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ได้เติบโตขึ้นในโลกใบนี้และไม่จำเป็นต้องกลัวกองกำลังจากภายนอกแต่น่าเสียดายที่กระดูกของคนกลุ่มคนได้อ่อนแอลงเพราะพวกเขาเคยชินกับการคุกเข่าฮาร์วีย์ดูถูกคนขี้แพ้อย่างพวก