“ไม่ได้ยินเขาพูดเหรอ?” เบลลามี่ดูเย็นชา

ฟินน์ได้แค่เพียงกัดฟันแล้วยอมคุกเข่า “มิสเตอร์ยอร์ก ผมขอโทษ ผมสัญญาว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก”

เมื่อเห็นฟินน์ยอมคุกเข่าขอโทษ ฮาร์วีย์ก็หยิบเงินออกมาสิบห้าเซ็นต์แล้วโยนลงตรงหน้าฟินน์ จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “เด็กดี ครั้งหน้าก็ยอมคุกเข่าให้เร็วหน่อย ผมจะให้รางวัลเพิ่มอีกสักสองสามดอลลาร์”

“แก!”

ฟินน์ตัวสั่นด้วยความโกรธมากขึ้นไปอีก เขารู้ว่าฮาร์วีย์กำลังยั่วอารมณ์ของเขา

แต่ถึงอย่างนั้นเขาไม่กล้าแสดงท่าทีใด ๆ ต่อหน้าเบลลามี่

เบลลามี่ดีใจที่เห็นท่าทีของฟินน์และพุดว่า “ออกไปได้แล้ว ผมจะปล่อยเรื่องนี้ไป”

“น่าเสียดายนะคีธ มิตรภาพของเราคงจบลงที่นี่”

เบลลามี่รู้สึกว่าเขาให้ความเคารพคีธเป็นอย่างมาก

ถ้าคนพวกนั้นกล้ายุ่งกับหัวหน้าผู้ฝึกสอนเขาที่อื่น เขาคงจะฆ่าอีกฝ่ายไปนานแล้ว

เขาต้องปกปิดตัวตนของหัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาทำได้เพียงแค่ทำแค่นี้

“นี่…”

สีหน้าของคีธมืดลง เขามีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเบลลามี่มากขึ้น และกำลังจะได้ทำความรู้จักกับหัวหน้าผู้ฝึกสอนผ่านตัวเขา แต่เขาไม่คิดเลยว่าเรื่องจะออกมาเป็นแบบนี้!

“ถ้าอย่างนั้นผมจะออกไปก่อน ไม่ต้องกังวล ผู้บั