“Syempre! Ako ang owner ng East Hall. Dito, tinutupad ko ang lahat ng pangako ko.” sabi ni Holden.

“Oh… Oh, may malaking horse na akong sasakyan ngayon.” Niyakap ni Aino ang teddy bear niya at masayang tumakbo para maglaro.

Mahilig pa rin ang mga bata maglaro sa courtyard dahil malaki ito.

Patuloy na nanigarilyo si Holden. Pagkatapos, sinabi niya kay Sabrina, “Ilang hithit nalang at tapos na ako.”

Actually, kakasimula niya lang manigarilyo.

Tumawa bigla si Sabrina. “Bakit… Bakit ang bait mo sa anak ko? Mukhang… mahilig ka sa mga bata?”

“Bakit?” Tinap niya ang dulo ng sigarilyo niya. Pagkatapos, pumikit siya para ikonsidera ang tanong nito.

“Lagi ako mag-isa nung bata ako. Nung kaedad ko si Aino, hinihiling ko na yakapin ako ng tatay ko, buhatin ako ng nanay ko, pero kailanman ay hindi nila ito ginawa. Siya ay laging cold at malayo sakin, at sabi ng nanay ko…”

Habang iniisip ang childhood niya, biglang may hint na nasaktan siya sa mukha niya.

Sabi ni Sabrina, “Ano ang sinabi ng