Pero, walang natira sa kanilang tatlo na magkakapamilya.Umuulan nung gabing yun.Wala man lang silang pera para makapagstay sa pinakamurang hotel.Ang katawan ni Mindy ay namamaga at bugbog.Siya at ang mga magulang niya ay nakatayo sa ilalim ng bus stop sign at naginginig mula sa lamig ng ulan.Isang itim na kotse ang tumigil sa harap ni Mindy, “Miss Mann, pasok.”Sumuko na si Mindy habang nanginginig siya sa lamig. Iniisip niya na kung babalik siya sa shady na hotel at susundin ang lady boss, mabubuhay pa rin siya. Magsisilbi lang naman siya sa mga lalaki. SIya, si Mindy Mann, ay magaling sa ganitong aspeto.“Pinadala ka ba dito ni lady boss? Nakuha na ang bahay namin, at ngayon gusto niyo ako imbitahan ulit. Sinasabi ko sa inyo, kapag hindi ako ang high-raking courtesan, hindi ako babalik! At the very least, ako ay si, Mindy Mann, isa akong leading young lady ng South CIty!”“Kami ay… mga kalaban ni Sabrina,” Sabi ng taong ito.Pagkarinig niya sa pangalan ni Sabrina, kaagad
Siya ang nagbigay ng idea sa lalaking ito. Hinayaan niya ito na gamitin ang architectural design bilang isang disguise at tinawagan ang Design Director.Ang idea na ito ay makokonsiderang perfect.Si Selene, na nasa Star Island, ay hindi man lang naisip ito.Nung nakita ng lalaki na mas magaling si Mindy magplano kaysa kay Selene, naisip nito na walang kahit anong abilities ang babaeng naiwan sa island pero, bakit ang swerte nito sa buhay?Ang ibig sabihin nito, ang babaeng nasa harap niya ay isa lang na scapegoat.Siya ay ginamit na spearhead para umatake kasi di dapat malaman ni Sebastian na nakarating na sila sa South City.Dahil kung hindi, paniguradong wiped out sila.Kaya naman, si Mindy lang ang magagamit nila bilang cover.Pagkatapos marinig ang plano ni Mindy, pumalakpak ang lalaki at nagcheer. “Fantastic! Kailangan ko na ito ireport sa young lord bilang formality, at okay na ito.”Nagtanong si Mindy, “May… boss kayo?”Ang sabi ng lalaki, “Isa lang akong errand boy.”
“Magkahiwalay tayong gagalaw!”Pagkatapos nila magkasundo, naghiwalay sila.Si Sabrina ay nadala sa abandonadong warehouse katulad ng inaasahan.Sinabunutan Mindy si Sabrina.Sa totoo lang, sobrang sakit ng anit ni Sabrina. Pero, hindi pa rin ito gumagalaw at nginitian lang si Mindy.“Sabrina Scott! Alam mo ba kung anong lugar ito?” Tanong ni Mindy ng may nakakatakot na mukha.“South CIty,” kalmadong sabi ni Sabrina. “Inabot kayo ng tatlong oras. Ako ay isang taong palatandain ng daan. Kahit na nakapiring ako papunta dito, alam ko kung ilang liko ang ginawa natin at ang bawat pagtaas at pagbaba. Kaya naman, nasa South City ako.”Actually, nanghuhula lang si Sabrina.Hindi niya alam kung tama ang hula niya o hindi. Ang tanging gusto niya lang malaman ay kung nasaan siya.Masasagip niya lang ang sarili niya kapag alam niya ang exact location niya.Pagkatapos niya magsalita, narinig ni Sabrina ang tawa ni Mindy. “Sabrina, Sabrina! Matalino ka nga talaga! Tama yan. Ang lugar na i
Nang marinig niya ang matinding pag-iyak, biglang napatingin si Mindy sa likod niya.Akala din ni Sabrina ay nakatagpo siya ng isang tagapagligtas, kay masayang siya tumingin sa lalaking nasa likod ni Mindy. Pero, sa halip ay nakita niya ang isang napakapangit na mukhang may peklat. Pakiramdam ni Sabrina ay nakita niya na dati ang lalaking may peklat sa mukha.Para bang hindi siya sinasadyang tingnan ang mukhang yun dati bago siya pumasok sa trabaho.Maaari kaya na siya ay puntirya na nito nung siya ay nasa trabaho?Si Sabrina ay para bang nawalan na naman ng pag-asa sa puso niya.Matapang na sinabi ni Mindy, "Scar Face! Anong sinisigaw mo dyan! Iniinis mo talaga ako! Alam mo ba kung anong binigay sakin ng pera mong maliit ang halaga? Gusto mo pang magkunwaring amo sa harap ko! Umalis ka na ngayon sa dinadaanan ko! Papatayin ko na ang babaeng ito ngayon. Hindi! Hindi ko pala siya papatayin. Papapangitin ko siya sa pamamagitan ng paghiwa sa mukha niya. Hihiwain ko ang mukha niya ha
"Ito ay dahil kailangan ko na lang ang lima o walo sa kanila para galawin ako, at siguro mas posible pa kung mas marami. Maliligtas nila ako palabas dito kung ganon. Hindi lang nila ako mailalabas dito, pero kaya ka rin nila tapusin kasabay nito."Walang nasabi si Mindy.Mula noon kilala niya si Sabrina bilang isang tao na hindi masyadong masalita. Sa tuwing nakakaranas si Sabrina ng paghihirap, pinili niyang manahimik at madalas na lumabas nang tahimik. Pero, kahit kailan hindi pa nakita ni Mindy ang Sabrina na matalas ang tabas ng dila.At saka, mukhang nakuha ni Sabrina ang tamang sagot.Si Mindy ay sobrang nagalit na nanginginig ang buong katawan niya, at ang labi niya ay parang nangitim. Tinaas niya ang palad niya at muling malakas na sinampal si Sabrina sa mukha. "Ikaw sinumpang babae ka! Sinumpang babae! Ginawa mong miserable ang buhay ko! Ako ang pinakamagandang babae sa South City! Nagkaroon ako ng pagkakataon na pakasalan si Sebastian nung una. Sana napakasalan ko man la
Ang boses nang lalaki ay palapit nang palapit.Isa pang boses sa likod ng lalaki ay narinig din at hinihikayat siya nito, "Master, Master, hindi mo dapat ipakita ang mukha mo. Kapag nakita ka ni Sebastian, ikaw ay nasa matinding panganib, Master..."Siya ay tinatawag din na Master.Ito ang parehong panggalang na ginagamit ng mga tagalabas kapag tinutukoy si Sebastian.Lumingon si Sabrina sa likod para tingnan ang tao.Ang mga mata niya ay namamaga, at ang paningin niya ay malabo dahil sa pagbugbog ni Mindy. Hindi niya makita nang malinaw ang tao. Pakiramdam niya lang ay nakasuot ang lalaki ng puting dress pants, at brogue na sapatos galing sa hindi kalayuan. "Master?" Lumingon din si Mindy sa likod. Nang makita niya ang lalaking dumating, natigilan siya.Ang lalaki na galing sa entrance ng warehouse ay mga 180 centimeters ang tangkad. Ang lalaki ay parang mas matangkad kay Nigel at Ryan, at ang puting suit na suot ng lalaki ay nagdala ng aura ng isang anghel.Pero, ang lalaki
"Mmm-hmm." Si Mindy ay ngumiti nang peke at lumapit pa kay Holden. "Sasabihin ko sayo nang palihim, Young Lord. Sinadya kong i-spray yun sa lugar na yun, kaya...""So, ito pala ay ang malansa mong amoy na humalo sa amoy ng pabango.""Mabango ba?" tanong ni Mindy.Tumuwad si Holden at tinanong si Sabrina, na nakahiga sa sahig at hindi makatayo matapos na bugbugin ni Mindy, "Sa tingin mo ba mabango ang amoy niya?"Biglang sinabi ni Mindy na may mapang-asar at makasariling tono. "Hoy, young lord ko, bakit mo siya tinatanong? Isa lang naman siya pangit na babae. Tingnan mo ang pangit niyang mukha. Hindi man lang mamulat ang mga mata niya. Alam kong bisita mo siya, kaya wag kang mag-alala. Alam namin na siya ay bisita mo, kaya wala sa mga lalaki ang maglalakas-loob na hayaan siyang mamatay. Talaga lang hindi kaya ng mga lalaking ito na makasama ang mga asawa nila ng buong taon, at dahil ang babaeng ito ay sobrang pangit na, hayaan mo nalang ang mga lalaking ito na masiyahan sa pananabik
Sabi ni Sabrina, "Bitawan mo ako! Kung hindi...""Kakagatin mo ako hanggang mamatay?" sabi ni Holden nang nakangiti, Sa mainit niyang boses kasama ng mala-almond niyang mata at magandang mukha, iisipin talaga ni Sabrina na siya ay isang babae kung hindi niya lang nakita ang Adam's apple at narinig ang panlalaking boses nito.Si Sabrina ay natigilan nang saglit sa nakita niya. Patuloy na sinabi ni Holden, "Kung ako sayo, hindi ka magkakaroon ng kahit anong pagkatalo dito."Walang nasabi si Sabrina."Una sa lahat, mas bata ako sayo ng dalawang taon. Pangalawa, kahit kailan hindi pa ako nagka girlfriend. Pero, iba ito para sayo. Hindi ka lang kinasal dati, pero meron ka pang anak na anim na taong gulang. Samakatuwid, kapag sumama ka sakin, hindi na rin talo."Sabi ni Sabrina, "Ikaw..."'Meron ba talagang tao sa mundong ito na ganito magbilang ng puntos?'Tinanong mo man lang ba kung gusto kong sumama sayo?''Papayag ba akong sumama?'Gusto niya talagang sipain ang g*gong lalaki