Natahimik ang buong kwarto nung oras na lumabas ang mga salitang yun sa bibig ni Sabrina.Naintindihan na rin nila kung bakit gusto niyang umalis ang anak niya sa kwarto.Nahulog naman bigla si Mary sa sahig, natakot na sa mga iniisip niya. Bigla siyang napaihi sa sahig.Isang kakaibang amoy ang biglang kumalat sa buong kwarto.Pinisil ni Sabrina ang ilong niya, "Dear, sensitibo ang ilong ko..."Tumayo si Sebastian at sinabi sa lahat ng nandoon, "Kailangan niyo nang umalis lahat."Hinawakan niya si Sabrina at umalis. Habang naglalakad siya, tinanong niya si Sabrina, "Nagugutom ka ba? Pwede tayong umorder ng room service, kahit anong gusto mo."Sumagot si Sabrina, "Nagugutom ako, mahal."Sa likod niya, sumigaw si Mary, "Sabrina, sobrang lupit mo!"Si Sabrina, na malambing na nakangiti isang segundo ang nakalipas, ay lumingon sa kanya at suminghal, "Malupit? Kumpara sa pagkamuhi mo sa akin sa maraming taon, pag-aakusa mo sa akin ng pagnanakaw, pagpahid ng tae sa ulo ko, ang pagb
"Salamat." Sila Sabrina at Sebastian ay parehong tumalikod at umalis. Sa kabilang banda, si Kingston at Aino ay nakabalik na galing sa pagbili nila ng matatamis.Ang pamilya ng tatlo at si Kingston ay naglalakad papunta sa elevator nang marinig nila ang kaguluhan na galing sa kwarto."Kayong masamang pamilya, gusto ko kayong balatan nang buhay lahat!""Hampasin mo siya!""Hampasin mo siya hanggang sa hindi na siya makalakad!""Miss Homme, halika dito. Hahawakan natin siya. Pwede mo siyang sampalin sa mukha! Ang walang hiyang g*go na 'to! Paano ka niya nagawang pilitin para maging pokpok? Tanggalin mo ang lahat ng mga damit niya at itapon mo siya sa daan nang hubad!""Aray...""Oww..."Ang pinto sa kwarto ay sarado.Sila Sabrina at Sebastian ay parehong ayaw nang malaman kung ano ang nangyari sa hotel o kung gaano kalala ang mga bagay.Silang tatlo at si Kingston ay kumain lang ng simple pero masayang hapunan sa kanilang hotel room, tapos nakatulog sila nang maayos buong magda
Agad din namang lumingon si Sebastian para tumingin sa labas ng bintana.Tinapakan ni Kingston ang emergency brake."Saan?" mahinahong tanong ni Sebastian.Kinusot ni Sabrina ang mga mata niya, "Ako..."Nasaan na yung tao?Bakit bigla siyang nawala?Hindi nga siya kumurap man lang. Bakit nawala yun?Hindi nagsalita ng kahit ano si Sebastian.Tinaas niya ang kamay niya at hinila ito palapit sa kanya, hinalikan niya ito sa taas ng ulo, "Minsan, ang walang balita ay magandang balita. Ang nanay mo ay isang matatag na babae. Nung huli, nung may sakit ang tatay mo, kinaya nga ng nanay mo na tiisin ang lahat ng hirap at nabuhay siya. Nung kinulong siya ni Lincoln, alam niya kung paano palambutin ang puso ng mga tao at pinalaya siya ng Lynn family."Pinakita nun na ang nanay mo ay hindi basta basta sumusuko sa mga malupit na realidad ng buhay.""Hindi ka ba kapareho niya? Kahit kailan hindi ka handang sumuko sa tadhana?"Tumango si Sabrina, "Sige na, alam ko."Pakiramdam ni Sabrina
"Sa kasong ito, humanap ka ng magandang puntod para sa tatay ni Sabrina sa lalong madaling panahon.""Opo, Master Sebastian."Matapos na ibaba ang tawag, umupo si Sebastian sa tumba-tumba mag-isa doon pinakamataas na palapag at pinikit ang mga mata niya para magpahinga.Ang mga problema sa bayan ni Sabrina ay naayos na rin. Ang isla na lang ang natitira.Ang nanay niya, si Grace, ay galing mayamang pamilya doon sa isla. Pero, ang pagbabago sa power structure ng isla ay nagsakripisyo sa pamilya ng nanay niya. Kahit na nawala ang lahat ng miyembro ng pamilya ng nanay niya at nakatakas mainland, ang lider ng isla na yun ay hinabol ang pamilya ng nanay niya sa mainland. Sa kabutihang palad, isinalba ni Old Master Shaw ang nanay nung oras na yun, at nakaligtas siya. Pero, ang pamilya ng nanay niya, ang mga magulang, kapatid at hipag, at ang mga anak nila ay pinatay. Ang nanay niya ay naiwang mag-isa sa mundong ito. Nung siya ay malungkot at nagluluksa, ginamit siya ng madrasta niya,
Kahit na ang paghahangad niya ay talagang malakas, sa nakikita niyang maliwanag at matingkad na mga mata ng babae at sa magandang katawan nito, hindi niya napigilang mapalunok."Halika na," Nahihiya niya itong tinawag.Halos hindi talaga siya nag-aaya sa kanya. Siya maituturing pa rin na baguhan sa mga usapang pang-aakit. Siya ay talagang sanay sa pagkilos ng malamig at malayo na wala siyang alam masyado tungkol sa pamamaraan ng pang-aakit.Pero, gusto niya pa rin siyang gantimpalaan ng isang beses, para pasalamatan siya sa lahat ng ginawa nito para sa kanya doon sa bayan niya.Nung siya ay nasa banyo, siya naman ay matagal nang naghahanda. Ang isip niya ay bumalibaliktad na sa iba't ibang eksena sa maraming pelikula at drama na pinanood niya. Sa wakas, pagkatapos ng matinding pagmumuni-muni, may naalala siyang isang eksena. Nakita niya itong damit na ito sa gabundok na lingerie na niregalo nito sa kanya.Sa totoo lang, namula siya nung sinuot niya ito.Kahit kailan hindi pa
Sebastian, “…” "Sinabi ko bang baboy ka?" "Kailan ko sinabing baboy ka?" "Kung baboy ka, gagawin din akong baboy niyan!" Natawa siya saglit, saka muling bumuka ang kanyang bibig, “Sa tingin ko mas maganda kung magkaroon pa tayo ng tatlo pang mga anak. Ang isa pang batang babae na magbibigay kay Aino ng isang maliit na kapatid na babae at isa pang dalawang lalaki, sa ganitong paraan, magkakaroon sila ng bawat isa na may kasamang dalawang lalaki at dalawang babae. Ano sa tingin mo, mahal?"Nagkaroon ng kaunting pananabik sa tono ng boses ni Sebastian, “okay lang naman kung kahit maging lalaki man o babae. Kung mayroon pa tayong tatlong lalaki pa, maraming kapatid na lalaki si Aino na magpoprotekta sa kanya. Siya ay magiging napakasaya kapag siya ay lumaki. Kung lahat sila ay babae, mayroon kaming apat na maliliit na prinsesa sa aming pamilya, sigurado akong lahat sila ay magiging maganda kapag sila ay lumaki." “Oo!” Masayang tumango si Sabrina, "Walang kaso sakin kung babae
“Sabrina!” Ang pagmamalaki at eleganteng boses ni Selene ay tumunog sa kabilang dulo ng telepono. Natahimik si Sabrina. Hindi niya tiningnang mabuti ang papasok na numero, ngunit sigurado siyang hindi iyon ang numero ng telepono ni Selene. Nang marinig ni Sabrina ang kanyang boses, inilapit ni Sabrina ang telepono sa kanyang mga mata at tumingin. Pagkatapos ay napagtanto niya na ang numero ay mukhang kakaiba. Ito ay dalawa hanggang tatlong digit na mas maikli kaysa sa mga domestic na numero. Ano ang nangyayari? "Nasaan ka na ngayon?" Si Sabrina ay isang matalinong babae, at tila alam niya kung ano ang nangyayari. “Nahulaan mo siguro. Nasa ibang bansa ako ngayon!" pagmamalaki ni Selene. Hindi nakaimik si Sabrina. Hindi niya inaasahan iyon. Matagal na nawala ang isip niya. Sa wakas, nauutal siya at hindi makagawa ng magkakaugnay na pangungusap, “…” Sa kabilang dulo, maaaring hulaan ni Selene na si Sabrina ay nabigla. Lalo pang nagyayabang ang tono niya, “Sabrina, kahapo
"Nakaraos na naman ako." "So, say, sa tingin mo ba bumalik na naman sa akin ang lady luck?" Ngumisi si Sabrina, "Ano ang gusto mong sabihin?" "Ang ibig sabihin ko lang naman ay, baka maging asawa ko ang asawa mo sa hinaharap.." “Sige, parang alam ko na kung nasaan ka,” sagot ni Sabrina. “Oo? Sinabi ba ng asawa mo kung nasaan ako?" tanong ni Selene. “Hindi,” naging mahinahon ang boses ni Sabrina, “Napaka -busy ng asawa ko nitong nakaraang dalawang araw, wala pa siyang pagkakataong sabihin sa akin, pero alam ko na kung nasaan ka. Nasa star island ka diba? Ikaw at ang iyong mga magulang ay nakatakas sa Star Island." Selene, “B*tch ka! Matalino ka gaya ng dati! Nahulaan mo!" "Salamat sa papuri!" Natahimik si Selene. “Ang paghihiganti ay isang ulam na pinakamasarap na inihain sa malamig! Madali para sa iyo na tumakas sa Star Island, ngunit hindi ganoon kadaling umalis, tama ba ako? Napakadali. Isang araw, dumiretso ako sa Star Island. Halos inihain ka sa isang pinggan."