Kaagad nagalit si Sabrina pagkarinig sa boses ni Selene.

Ang lahat ng pagkamuhi niya, pag-aalala niya sa nanay nya, at ang pagkapahiya niya nitong umaga ay nagsama-sama, kaya naman wala na siyang awang nararamdaman.

“Selene, sabihin mo lang sa akin kung ayaw mo ng mabuhay. Sisiguraduhin ko na magdudusa ka sa pagkamatay mo!”

“Haha!” Pagkarinig nito, nagsimulang humalakhak si Selene. “Sabrina, ang tanging rason lang naman kung bakit ako nabubuhay ay para talunin ka! Hayaan mong sabihin ko ito sayo, ikaw at ang nanay mo ay dapat hindi tumapak sa bahay namin kailanman. Kayong dalawa ay dapat patay na nung twelve ka palang.”

“Hindi ka dapat buhay!”

“Ikaw at ang pangit mong nanay ay dapat patay na!”

“Tumahimik ka!” sabi ni Sabrina.

Sobrang nagalit siya.

Kung si Selene ay nakatayo sa harap niya ngayon, paniguradong kukuha si Sabrina ng kutsilyo at papatayin niya ito ng walang pag-aalinlangan!

Dati kasi, laging kalmado at composed si Sabrina kahit na anong mangyari. Kahit na binantaa