Patuloy lang siya sa paghalik sa kanyang mga luha.

Inilabas niya ang lahat ng naipon na hinaing sa buong taon sa gabing ito.

Siya ay matigas ang ulo, hindi sumusuko, at ayaw magpasakop sa sinuman! Ano ang mali doon?

Sa huli, unti-unti niya itong natunaw. Nakatulog siya sa mga bisig nito. Napatingin siya sa mukha niya, at hinalikan siya ng lalaki ng malalim sa noo niya. Pagkatapos ay pinatay niya ang ilaw at natulog.

Kinabukasan.

Nagising siya kasabay niya.

Wala siyang suot. Ang pantulog na una niyang suot ay inihagis niya sa sahig, at ito ay nadumihan.

Umupo siya at tinignan ang sarili. Mula sa itaas hanggang sa ibaba, suot lang niya ang chrismatite bracelet sa kanyang mga pulso. Tunay na bagay na bagay ang mga pulseras sa kanyang malambot at malinaw na balat.

Nginuso nya ang kanyang labi at nagtatampo na sinabi sa lalaking nakahiga sa kama, “Ito ang mga bracelet ko! Kaya kong gawin lahat ng gusto ko dito!"

Makapal ang boses ng lalaki na kakagising pa lang. "Maaari mo ring ipa