"Makakapagmaneho ka ba?" Tinanong siya ni Sebastian na nakaupo sa loob ng kotse.Nagtaka si Sabrina sa biglaang tanong nito pero sumagot na lang din siya. "Hindi."Samantala, si Kingston, na nakarinig sa pag-uusap nila ay nagsalita, "Madam, sa panahon ngayon na lahat ng tao ay may lisensya na, paano nangyaring hindi ka pa rin nakakapag maneho?"Nitong umaga lang, sobrang nag-aalala si Kingston na baka tanggalin na siya ni Master Sebastian. Pero ngayon, ilang oras pa lang ang nakalipas, bumalik na naman siya sa pagiging mabait kay Sabrina. Kahit si Kingston ay hindi napansin ang pagiging matapang niya noong mga nakaraang araw.Pero, natigilan pa rin saglit si Sabrina sa tanong niya.Nang umupo siya sa loob ng kotse at hindi nagsasalita, ang mga mata niya ay para bang nabalot ng kalungkutan.Kung may iba pang baguhan na nagkaroon ng parehong problema na hinarap ni Sabrina sa kumpanyang yun, siguradong bumitaw at umalis na agad yun nung una pa lang.Pero hindi ganun si Sabrina.Si
Habang patuloy na iniisip ni Sabrina ang mga alaala niya, umabante na ang kotse. Nang magising na siya ulit sa realidad, agad siyang tumingin kay Sebastian at nagpapanic itong nagtanong, "Saan...saan tayo pupunta? Hindi ba dapat susunduin natin si Aino?""Bibilhan na kita ng kotse," sagot ni Sebastian."Pero...pero hindi ako nagmamaneho," nautal si Sabrina.Kalmadong sumagot si Sebastian at hindi niya tiningnan si Sabrina, "Nakakalakad ka ba agad pagkapanganak mo pa lang?"Hindi makasagot si Sabrina."Hah..." si Kingston, na nasa harapan at nagmamaneho, ay hindi napigilan ang pagtawa.Napansin niya na para bang mas madalas ang pagpapakita niya ng pagmamahal sa kanya simula nung naibalik ni Master Sebastian si Madam galing sa Ciarrai Country,Medyo kakaiba ang pagpapakita ng pagmamahal ni Master Sebastian kumpara sa ibang lalaki.Kahit na medyo mayabang at para bang hindi makatotohanan sa panlabas, yung kilos niya ay nagiging sobrang nakakakilig kapag gusto niya. Sa bagay, sino
Tumahimik lang si Sebastian habang hinihintay si Aino na magsalita.Kahit na tinatawag pa din siyang Stinky Bum ng batang ito, halatang halata na mas malapit na siya ngayon kay Sebastian kumpara nung una siyang dumating sa bahay niya. Makulit na bumulong si Aino sa tenga ng papa niya, "Daddy, narinig ko ang sinabi ni Mommy sa panaginip niya dati."Bigla siyang napatingin kay Sabrina nang walang sinasabi.Nang mapansin ang pagsulyap nito sa kanya, nagtatakang tumingin si Sabrina sa mag-ama.Nagpatuloy si Aino, "Sabi ng mama ko hindi ka daw niya gusto sa panaginip niya. Pero, alam ko talaga kung ano ang ibig sabihin nun. Ang gusto niya talagang sabihin ay gustong gusto ka niya!"Nagulat si Sebastian sa matalas na kaisipan ng batang ito.Ang batang ito talaga!Sa inaasahan niya sa anak niya, ang limang taong gulang na batang ito ay nakikita agad kung ano ang ibig sabihin ng mga kinikilos ng matatanda. Naintindihan niya maigi ang mga naiisip ng mama niya, at malamang ito ang dahilan
Pagkatapos pag-isipan ito, baka nga mas bagay sa kanya ang trabaho sa isang construction site bilang technician o iba pang posisyon.Siguro nga marumi at buwis buhay ang trabahong ito pero alam niyang malinis ang mga tao dito.Nagdesisyon si Sabrina sadyain ang iba't ibang mga construction site sa loob ng siyudad bukas.Nung kinaumagahan, hindi niya sinabi kay Sebastian na mawawalan na siya ng trabaho o kahit ang plano niya na maghanap ng ibang trabaho. Ayaw ni Sabrina na tanungin siya nito nang marami at higit sa lahat, ayaw niyang malaman ni Sebastian na nakipag-away siya sa isa niyang kasamahan pagkatapos pa lang ng dalawang araw na pagpasok sa trabaho. Pagkakain ng agahan, magkasamang hinatid ni Sabrina at Sebastian si Aino sa eskwelahan, at si Kingston ang nagmamaneho. Pagkatapos nito, pumunta sila sa dating opisina ni Sabrina. Nang tumigil ang sasakyan, pinaalalahanan siya ulit ni Sebastian, "Wag kang magtatagal masyado sa opisina. Susunduin kita para sa driving lessons pagk
Samantala, nagtuloy lang sa pagtakbo nang matulin ang sasakyan at hindi na ito makontrol.Hinahampas na ni Sabrina ang braso ni Sebastian habang umiiyak at sumisigaw. Si Sebastian naman ay hindi nag-panic. Hinawakan niya lang ng mahigpit si Sabrina gamit ang isang kamay bago niya hinawakan ang manibela gamit ang isa pang kamay. Bumulong ang manipis niyang mga labi sa tenga ni Sabrina, “Wag kang matakot, wag kang mag-alala, nandito ako. Alisin mo na yung paa mo.”Nang marinig niya ito, nagsimula nang kumalma si Sabrina.Nung una, hindi niya man lang maidilat ang mga mata niya. Habang dahan dahan na pinatigil ni Sebastian ang kotse, nagkaroon siya ng tapang na iangat ang ulo niya at silipin kung ano ang nangyayari. Nang maramdaman ni Sebastian na hindi na naman ito mapakali, niyakap niya ulit ito nang mahigpit at inalalayan ang manibela gamit ang isang kamay galing sa kabilang upuan.Nung oras na yun, sobrang bilis ng kabog sa puso ni Sabrina at hindi niya na nga rin marinig ang sari
Iniisip niya dati na dahil siya ay malamig ang ulo, walang pakialam sa lahat at may maliit na ugnayan, na mukhang mas bata siya kaysa sa kanyang mga kapantay, ngunit ngayon, biglang nalaman ni Sebastian na talagang malusog ang balat ni Sabrina.Lalo na pagnaalagaan, ang kanyang maliit na mukha ay puno ng collagen. Ang kanyang natural, walang makeup na mukha ay sapat na upang siya matulala sa punto sa kung saan siya ay hindi na tumitingin sa malayo. Nang makita si Sebastian na nakatingin sa kanya ng ganoon, namula agad si Sabrina.Ang pula niyang pisngi ay parang dalawang hinog na mansanas, hindi alam ni Sabrina kung ano ang sasabihin, bahagyang umuubo. "Uhm ..."Bago pa siya matapos sa pagsasalita ay tinakpan na siya ng labi.Ang hindi niya natapos sa linya ng pagsasanay sa pagmamaneho ay dapat gawin sa bahay pagkatapos ng lahat. Bago niya alam ito, dinala na niya ito sa kanilang kwarto. Hindi na sinasabi na maganda ang paglipas ng gabi.Si Sabrina ay nasa masidhing espiritu kinabuk
Tumalikod si Sabrina. Si Ryan yun."Master ... Master Ryan, uhm, Director Poole?" Kaagad na hinarap siya ni Sabrina, "Bakit ka narito?"Tinaas ang kilay ni Ryan. "Ito ang proyekto ng aming kumpanya. Bakit ka narito sa ngalan ng aming kumpanya? Nagpadala ba sa iyo ang departamento ng disenyo? "Sumagot si Sabrina, "Humihingi ako ng paumanhin, ngunit umalis na ako. Pumunta ako dito ngayon upang mag-apply para sa isang trabaho, at nagkataon na nangyari ang isang problemang tulad nito. Ako… matutulungan kita na malutas ang problema. ”Hindi mapigilan ni Ryan na pag-aralan siya mula ulo hanggang paa. "Ikaw…"Tumango si Sabrina. "Oo."Agad na lumingon si Ryan sa mga technician. "Sige, hayaan mong subukan ng batang babaeng ito na sabihin sa amin ang plano niya."Sa pamamagitan nito, muli niyang napatingin ang mga mata sa kanya. Isang linggo na ang lumipas mula nang huli niya siyang makita. Mas maganda ang hitsura niya kaysa noong huling oras, kumikinang mula sa loob, na parang hinigop niya an
"Bakit ... bakit ayaw mo nang magtrabaho doon?" Naguguluhang tanong ni Ryan kay Sabrina.Hindi niya nais na ipaliwanag ang kanyang sarili. Sa tamang plano pa ni Ryan na tawagan ang kumpanya upang magtanong tungkol sa bagay na ito, muling tumunog ang telepono ni Sabrina. Tumingin siya sa screen. Hindi inaasahan, ang direktor ng disenyo ang nagpauwi sa kanya upang magpahinga.Malamig siyang sumagot, "Humihingi ako ng pasensya director, nasa aking bagong trabaho ako ngayon. Mayroon bang nais mong sabihin? Mangyaring gawin itong mabilis. "Sa kabilang panig ng telepono, kaaya-ayang sinabi ng direktor ng disenyo, "Sabrina, hindi ko sinasadya na huminto ka. Hiniling ko lang sa iyo na umuwi upang itago ito sandali. Nakabawi si Miss Ruth mula sa kanyang mga pinsala at nakabalik na sa trabaho ngayon. Hindi na siya galit. Kaya ngayon ko lang naglakas-loob na tawagan ka at hilingin na bumalik ka. ”Sumimangot si Sabrina. "Totoo ba yan?"Ang director ay walang magawa din.Inaasahan niyang tatapos