Pagkatapos na tingnan ang paligid ng opisina, nakakita si Ruth ng isang pantalon na dapat sana ay panlamig pero naging pansamantala niya itong pamalit.

Sa kabilang banda, si Sabrina ay nakasuot ng pantalon na gawa sa isang napaka nipis na tela.

Sa madaling salita, kung si Sabrina ang nagkataong umupo sa sirang upuan na yun, siguradong patay na din siya ngayon.

"Sabrina! Bagong empleyado ka lang, pero paano mo nagawa ang ganito kasamang bagay?

Alam mo bang isa itong krimen, at pwedeng masabi na may masama kang hangarin?!" nagalit ang manager ng Human Resources Department habang nakatayo sila sa labas ng emergency room.

Mahina ang boses ni Sabrina nang sumagot ito, "Baguhan lang naman po ako na dalawang araw pa lang nagtatrabaho kaya saan ko naman po kukunin ang upuan na yun?"

Mukhang nagulat ang manager sa sinabi niya at natahimik nang ilang saglit.

Pagkatapos nitong tumigil saglit, binulong niya, "Sila...ang nagsabi na ikaw daw ang tumulak ng upuan papunta kay Miss Mann."

"Oo ng