Hindi pa rin binibitawan ni Hana ang kanyang anak. Hinawakan niya ang braso ng kanyang anak gamit ang dalawang kamay at tumingin kay Tessa na may pag- asa. Ang mga katangian ni Tessa ay halos kamukha ni Hana noong siya ay labing pitong taong gulang, ngunit si Tessa ay mas maganda kaysa kay Hana. Si Tessa ay walang pakialam sa mundo at nakasuot ng naka- istilong damit. Mukha siyang munting prinsesa.

Si Hana ay nagkaroon ng hindi maipaliwanag na pagkabalisa sa loob niya. May nabara siya sa lalamunan at hindi nakakaintindi ng pagsasalita. “Tessa, nanay mo ako. Hindi mo ba ako nakikilala, Tessa? Ako ang bumili ng lahat ng magagandang damit na suot mo para sa iyo sa perang kinita ko. Tessa …”

Biglang agresibong itinulak ni Tessa si Hana. “Wala kang kwentang babae! Bakit hindi ka pumunta sa impyerno! Paano ka magkaroon ng lakas ng loob? Napaka- kapal ba ng balat mo? Ikaw ang bumili ng damit na suot ko para sa akin? Ikaw ang uri ng babae na pinapahalagahan lamang ang iyong sariling kasiyaha