Hindi akalain ni Jane na magigising siya para makarating sa lugar kung saan namatay ang kanyang manliligaw na si Noah. Namatay si Noah isang buwan lamang ang nakalipas, bago tuluyang nabulok ang kanyang katawan.

‘Hindi, nandito pa ba ang katawan niya?’ naisip niya, habang nadapa siya sa lugar kung saan nahulog si Noah.

Bago pa siya makaalis, hinawakan ni Alex ang kanyang mga braso at sinabing, "Dahan-dahan. Huwag mong saktan ang iyong sarili."

Inalalayan niya ang kanyang bigat mula sa likuran, na parang inaalay niya ang kanyang mga braso para sa isang reyna. Hindi niya pinansin ang sinabi nito at nagmamadaling pumunta sa kabilang side. Bago pa man sila dumating ay narinig na ang tunog ng isang umiiyak at napansin ni Jane na boses iyon ng kanyang ina.

Papalapit ng papalapit ang boses ng matandang babae. "Ano ang magagawa ng matandang hag na tulad ko para marapatin ito?? Namatay ang apo ko, at ngayon ang anak ko. Anak ko... Late dumating si Mommy. Bakit hindi na lang ako ang namatay