Sumampa siya sa likod ng lalaki at mahinang sinabi. "Wa...wala akong bahay, simula pa nung bata ako. Marami akong ginawang kasalanan sa nakaraan. Sir, niligtas mo ako. Kung ayos lang sayo, mananatili ako sa bahay niyo at tutulungan kitang alagaan ang nanay mo. Kapag lumakas na ulit ang katawan ko, aalis na ako ng bundok at hahanap ako ng trabaho para mabayaran ko ang kabaitan mo."

Mabait na ngumiti ang lalaki. "Sige."

At ganun na lang, si Jane ay nailigtas ng isang lalaking nasa kalagitnaan na ang edad sa kabundukan. Minsan, pakiramdam niya ay malupit ang kapalaran sa kanya, pero siya ay nakaligtas pa rin. Muntik na siyang mamatay nang maraming beses, pero sa bawat pagkakataon, siya ay naliligtas. Sa hinaharap, hindi na siya aasa sa kahit sino, siya ay magtatrabaho gamit ang dalawa niyang kamay. Hindi niya gustong maging mayaman o makapangyarihan, magiging masaya na siya basta malagyan niya ng laman ang tiyan niya.

Nung gabing yun, si Jane ay nakaupo sa bahay na bato sa ilalim ng ma