Si Sabrina ay nakalayo na sa puntong iyon.

Nalulunod siya sa panunuya sa sarili.

Kung nalaman niya, hindi sana siya nag-order ng mga filter. Humiling pa siya sa sinumang tumulong na bilhin ang mga ito para sa kanya. Mahirap siya, ngunit gumastos pa rin siya ng higit sa tatlong daang pera.

Gayunpaman, bago pa man ito makarating, siya ay pinaalis na. Sa pag-iisip tungkol dito, naisip niya na siya ay isang biro. Sa ngayon, ang mga filter ay maaaring nasa kamay na ni Sebastian. Malamang nakatingin ito sa mga ito, ngumingiti ng malamig habang itinapon ang mga ito sa balkonahe.

Ang mukha ni Sabrina ay namula sa naisip.

Nais lang naman niyang pasalamatan ito para sa magagandang damit at laptop.

Ngayon, naramdaman niya na siya ay sobrang nag-iisip ng mga bagay, sinusubukang magpakita ng damdamin sa isang tao na hindi naman naging interesado.

Bumalik siya sa kanyang motel na puno ng iniisip. Nahiga na suot pa ang kanyang mga damit, hindi siya makatulog.

Bahagi ng dahilan ay ang mga filt