Hindi alam ni Sabrina kung bakit siya nagkaroon ng ganung klaseng panaginip. Nung siya ay nagising, hindi siya nag-alala tungkol sa paghulog sa bangin. Pagkatapos ng lahat, isa lang naman itong panaginip.

Pero, ang miserableng boses ni Jane ay narinig sa tenga ni Sabrina. Ang boses ay sobrang linaw na para bang ito ay totoo. Nakaramdam ng pagkabahala si Sabrina sa puso niya, at pakiramdam niya lang ay may nangyari. Hindi man lang niya ito inisip, at nilabas niya lang ang phone niya sa mesa sa gilid ng kama at tinawagan si Jane. Sa kabilang dulo, ang phone ni Jane ay nakapatay.

Tumingin si Sabrina sa oras, at bigla itong tumawa. Alas sais pa lang ng umaga sa sandaling ito. Si Jane ay madalas hindi nagtrabaho, kaya malamang hindi pa siya gigising ng ganitong oras. Siguro ay natutulog pa siya.

'Hayaan mo na, wag mo na siyang istorbohin.' Naisip ni Sabrina na baka ito ay dahil kinakabahan siya nitong nakaraang dalawang araw, at yun ang dahilan kung bakit siya nagkaroon ng ganung bangung