Hindi pa niya nakikita ang tita niya noon.

Taon nang tumakas ang tita niya sa bahay, hindi pa siya pinapanganak 'non.

Pero, nang nakita ng pares ng kanyang mga mata, bigla na lang niyang binulalas sa hindi malaman na rason.

Gayunpaman, nang nagmamadali niyang binuksan ang kanyang pinto at lumabas ng kanyang sasakyan, ang pares ng mga mata na iyon ay hindi na makita.

'Saan siya pumunta?'

Tumingin si Marcus sa bawat direksyon ng paligid.

Gayunpaman, hindi na niya makita ang gulanit na pigura na iyon.

Ang matandang babae na may hawak na basket ang lumagpas sa tabi ni Marcus, at bumubulong siya sa sarili niya. "Hindi ko alam kung anong nangyayari sa intersection na ito. Kahapon, isang babae ang humahagulgol at sumisigaw sa kanyang ina, at ang iyak na iyon ay nakakaawa."

Tanong ni Marcus, "Ano pong sabi niyo, ma'am."

Nagpatuloy ang matandang babae sa pagsasalita, "Ngayon, may kung sinong tumatawag sa kanyang tita."

Pagkatapos sabihin iyon, hindi tumingin ang matandang babae